Πρώτα τον αναθέτει σε ένα παιδικό σταθμό, έπειτα τον στέλνει σχολείο, αργότερα του διδάσκει ένα επάγγελμα, μια τέχνη, κατόπιν τον καλεί στα όπλα για κάνα χρόνο, μετά τον στέλνει για δουλειά εδώ ή στο εξωτερικό-τη μοντέρνα ξενητιά του σήμερα- και μετά τον παντρεύει για να αποκτήσει κι αυτός οικογένεια.
Αν αποκτήσει παιδιά, επαναλαμβάνει στα παιδιά ότι είχε κάνει στο γονιό παλιότερα.
Κι όταν ο γονιός γεράσει και δεν μπορεί άλλο να δουλέψει άρα δεν χρησιμεύει σε τίποτα
στη παραγωγή, τον συνταξιοδοτεί και τον περιμένει να πεθάνει για να πάψει επιτέλους να του δίνει την πενιχρή σύνταξη κι ας δούλεψε μια ζωή σαν το γομάρι.
Τέλος, όταν πεθάνει τον παραδίδει στον Κύριο για να τον κρίνει στην τελευταία δίκη του.
Κόλαση ή Παράδεισος είναι τα μέρη που θα πάει η ψυχή του, αυτά είναι τα δεδομένα μετά θάνατον, Αριστερά ή Δεξιά ήταν τα δεδομένα εν ζωή που άλλοι του επέβαλαν…
