Πρόκειται για δύο πρώην υπουργούς Οικονομικών.
Ο ένας της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και ο άλλος της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Αμφότεροι κατηγορήθηκαν για λανθασμένες εκτιμήσεις και κακή διαχείριση αναφορικά με το πώς οδηγηθήκαμε στην υπαγωγή στο ΔΝΤ.
Και αμφότεροι αποτύπωσαν σε βιβλίο την εμπειρία τους από τη θητεία στο υπουργείο.
Πρώτος ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος έγραψε το «Game Over» και τη σκυτάλη πήρε ο Γιάννης Παπαθανασίου, με τους «8 μήνες», διάστημα που έμεινε και στο υπουργείο.
Τώρα λοιπόν που κυκλοφόρησε το βιβλίο του δεύτερου, ο πρώτος βγήκε στην αντεπίθεση και με μία ανάρτησή του στο facebook επιτέθηκε στον πρώην υπουργό της κυβέρνησης Καραμανλή σχολιάζοντας πως «αυτός ο συγκεκριμένος υπουργός των 8 μηνών εκείνης της χρονιάς, αντί για την ελάχιστη ανάληψη ευθύνης, καταλήγει στο βιβλίο του ότι τα πήγε καλά.
Έχει δε το θράσος να ισχυρίζεται ότι για την υπαγωγή στο μνημόνιο ευθύνεται όχι η κυβέρνηση που δημιούργησε το δημοσιονομικό χάος, αλλά αυτή που στη συνέχεια ανέλαβε να το διαχειριστεί. Αιδώς».
Αναλυτικά το κείμενο του Γ. Παπακωνσταντίνου:
“Δεν είχα σκοπό να σχολιάσω το βιβλίο του Γ. Παπαθανασίου «8 μήνες» που μόλις εκδόθηκε.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα του και την υστεροφημία του.
Αναγκάζομαι όμως να το κάνω γιατί στο βιβλίο υπάρχουν πολλές αναφορές σε εμένα, αλλά και γιατί περιέχει πλήθος «επιχειρημάτων» που προσβάλουν βάναυσα την ιστορική αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας.
Ασχολούμαι όμως και γιατί όπως φάνηκε από την αναπαραγωγή του σε ορισμένες γνωστές εφημερίδες (ΕΣΤΙΑ, Δημοκρατία), το βιβλίο εντάσσεται σε μία ευρύτερη προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία, να ξεπλυθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή και προσωπικά του κ. Παπαθανασίου και να περάσουν εκεί που δεν ανήκουν – να γίνει το μαύρο άσπρο.
Θέλει και λίγο κουράγιο η πολιτική και η ανάληψη ευθύνης και είναι προφανές ότι ο κ. Παπαθανασίου δεν το έχει.
Ο κ. Παπαθανασίου είναι ο υπουργός που έβλεπε τα ελλείμματα να περνούν – και παρουσίαζε τα σχέδια αντιμετώπισής τους πάνω σε χαρτοπετσέτες…
Ανέλαβε τον Ιανουάριο του 2009 να εφαρμόσει έναν προϋπολογισμό με στόχο ελλείμματος 2% του ΑΕΠ για το 2009.
Αντ’ αυτού, έστελνε στους Ευρωπαίους εταίρους μας ψευδή στοιχεία για την πορεία του ελλείμματος.
Όταν καταμετρήθηκαν με ακρίβεια όλα τα δημοσιονομικά στοιχεία της μοιραίας για την Ελλάδα εκείνης χρονιάς, αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα ήταν στην πραγματικότητα άνω του 15%.
Σε απόλυτους αριθμούς, από προβλεπόμενο έλλειμμα περίπου 5 δις ευρώ, βρεθήκαμε με πραγματικό έλλειμμα άνω των 36 δις. Αυτή η διαφορά των 31 δις ευρώ είναι αδιανόητη.
Και αυτός ο συγκεκριμένος υπουργός των 8 μηνών εκείνης της χρονιάς, αντί για την ελάχιστη ανάληψη ευθύνης, καταλήγει στο βιβλίο του ότι «τα πήγε καλά».
Έχει δε το θράσος να ισχυρίζεται ότι για την υπαγωγή στο μνημόνιο ευθύνεται όχι η κυβέρνηση που δημιούργησε το δημοσιονομικό χάος, αλλά αυτή που στη συνέχεια ανέλαβε να το διαχειριστεί. Αιδώς.
Πάμε όμως από τα γενικά στα συγκεκριμένα. Γιατί τίποτα πλέον δεν πρέπει να αφήνουμε να πέφτει κάτω.
Θα σχολιάσω παρακάτω συγκεκριμένα αποσπάσματα από το βιβλίο – και απολογούμαι εκ των προτέρων για το γεγονός ότι αυτή η ανάρτηση εκ των πραγμάτων θα είναι μακροσκελής (και πάλι είμαι επιλεκτικός).
«Ο κ. Παπακωνσταντίνου με κατηγορούσε ακόμα και για το γεγονός ότι διασφάλισα τον έγκαιρο δανεισμό της χώρας».
Λάθος. Η κατηγορία είναι άλλη. Είναι ότι με ανακοινωμένο πρόγραμμα δανεισμού για το 2009 ύψους 44 δις ευρώ, η Ελληνική Δημοκρατία είχε μέχρι τον Σεπτέμβριο του έτους ήδη δανειστεί 66 δις ευρώ, 50% παραπάνω απ’ όσα είχαν αρχικά προβλεφθεί!
Με άλλα λόγια, γιατί είχε ήδη συντελεστεί ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός. Όχι και να μιλάμε από πάνω…
«Όχι μόνο ολοκληρώσαμε επιτυχώς το πρόγραμμα δανεισμού, αλλά υπερκαλύψαμε τις ανάγκες μας.
Δανειστήκαμε επιπλέον 8 δις. Ήταν ένα απόθεμα, ένα «μαξιλάρι»…
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…έσπευσε να τα μοιράσει σε παροχές…».
Το μηνιαίο έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2009 τους πρώτους 9 μήνες ήταν λίγο πάνω από 1% (του δε Σεπτεμβρίου 1,5%!) .
Με άλλα λόγια, κάθε μήνα έλειπαν από τα ταμεία περίπου 2,5 δις.
Και αυτό πριν βγουν στην επιφάνεια τα κρυφά ελλείμματα – στην πραγματικότητα κάθε μήνα του 2009 το έλλειμμα αυξανόταν περί τα 3 δις!
Άρα το περίφημο μαξιλάρι δε έφτανε καν για να καλυφθεί το έλλειμμα μέχρι το τέλος του έτους, δηλαδή να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις κλπ. Ποιές παροχές του ΠΑΣΟΚ;!
«Στις 18/3 ανακοινώθηκε η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης για το 2009. Βασικός στόχος μας ήταν η δραστική μείωση των δαπανών του δημοσίου.
Στους μισθωτούς του δημοσίου με μικτές αποδοχές (εξαιρουμένης της οικογενειακής παροχής) 1500 Ευρώ το μήνα δόθηκε εφάπαξ έκτακτο οικονομικό βοήθημα 500 ευρώ.» κλπ…
Παρακαλώ ξαναδιαβάστε το παραπάνω απόσπασμα για να γίνει κατανοητό πως ακριβώς η κυβέρνηση Καραμανλή αντιλαμβανόταν τη «δραστική μείωση των δαπανών τους δημοσίου»… Ως έκτακτο εφάπαξ στους δημόσιους υπαλλήλους.
«Στις 24/3 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε προς το Συμβούλιο Ecofin πρόταση για απόφαση σχετικά με τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος για την Ελλάδα.
Η Επιτροπή ζητούσε…η δημοσιονομική προσαρμογή να αρχίσει από το 2009, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κάτω από το 3% το 2010…»
Μάλιστα. Αυτά ήδη από τον Μάρτιο του 2009, τη στιγμή που το έλλειμμα στην Ελλάδα είχε ήδη ξεφύγει και μεγάλωνε με ρυθμό 1% το μήνα…
Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως και ο αρμόδιος υπουργός δεν έκαναν τίποτα – τους μήνες που ακολούθησαν το έλλειμμα μεγάλωνε με τον ίδιο ρυθμό.
Κατά τα άλλα, σύμφωνα με την Κυριακάτικη Δημοκρατία που επικαλείται το βιβλίο του κ. Παπαθανασίου, μπήκαμε στη διαδικασία επιτήρησης (που σκόπιμα συγχέουν με το μνημόνιο) επειδή υποτίθεται είπα τον Οκτώβριο ότι «η επιτήρηση μας συμφέρει». Μα πόσος σανός τελικά;
«Είμαι βέβαιος ότι εάν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε τα μισά από τα συγκεκριμένα μέτρα και υλοποιούσε τα μισά από όσα ανακοίνωσε ο Καραμανλής στη ΔΕΘ δεν θα είχαμε καταλήξει στα Μνημόνια».
Εδώ είναι για να γελάει και να κλαίει κανείς ταυτόχρονα. Τα περίφημα «μέτρα» της ΝΔ που θα συγκρατούσαν το έλλειμμα ήταν όλα μαζί σχεδιασμένα να αποφέρουν 1% του ΑΕΠ (όσο αυξανόταν το έλλειμμα κάθε μήνα, για να μην ξεχνιόμαστε).
Και σχεδόν το μισό από αυτήν τη μονάδα του ΑΕΠ ήταν ένα μέτρο: η ρύθμιση των ημιυπαίθριων χώρων, από την οποία προσδοκούσαν 1,1 δις.
Μόνο που ήταν τόσο καλά σχεδιασμένο που μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 είχαν εισπράξει το ιλιγγιώδες ποσό των 7 εκ. Ευρώ!!
Όσο για τις εξαγγελίες «υπευθυνότητας» Καραμανλή στη ΔΕΘ…τα περίφημα «μέτρα άμεσης εφαρμογής» προέβλεπαν κυρίως πάγωμα προσλήψεων, μισθών και συντάξεων για το 2010. Τίποτα απολύτως για το 2009!!
Όλα μαζί, ζήτημα αν άθροιζαν σε μία μονάδα του ΑΕΠ μείωση του ελλείμματος – και αυτό για το 2010, επαναλαμβάνω.
Άρα, αν το ΠΑΣΟΚ «υλοποιούσε τα μισά από όσα ανακοίνωσε ο Καραμανλής στη ΔΕΘ», θα μείωνε το έλλειμμα περίπου μισή μονάδα του ΑΕΠ – το 2010!
Και αυτό όταν ο προϋπολογισμός για το 2010 που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τις εκλογές στόχευε στη μείωση του ελλείμματος κατά σχεδόν 4 μονάδες του ΑΕΠ!
Και όταν ούτε καν με αυτή τη μεγάλη προσπάθεια δεν στάθηκε δυνατό να αποφύγουμε το μνημόνιο…που θα αποφεύγαμε υποτίθεται κατά τον κ. Παπαθανασίου αν κάναμε τα μισά από όσα υποσχέθηκε ο Καραμανλής. Επαναλαμβάνω: μα πόσο σανό πια;!
«…είχαν ήδη έτοιμο το σχέδιο της δήθεν ανακάλυψης μία καλά κρυμμένης από την κυβέρνηση της ΝΔ ‘δημοσιονομικής βόμβας’ έτοιμης να σκάσει.
Το σχέδιο προέβλεπε μία γρήγορη δήθεν απογραφή με προαποφασισμένο αποτέλεσμα.
Θα διόγκωναν το έλλειμμα, θα δήλωναν έκπληκτοι και βεβαίως εξοργισμένοι από τα ευρήματα της δήθεν απογραφής».
Ιδού λοιπόν το νέο αφήγημα: ήταν όλα προσχεδιασμένα! Εδώ περνάμε πλέον σε ψεκασμένα χωράφια αντάξια των ΑΝΕΛ.
Μόνο που ο κ. Παπαθανασίου γνωρίζει πολύ καλά την αλήθεια.
Γνωρίζει, γιατί παρά το γεγονός ότι το Υπουργείο Οικονομικών όλο το καλοκαίρι του 2009 δεν δημοσίευε τα μηνιαία δελτία εκτέλεσης προϋπολογισμού, εκείνος τα ελάμβανε από το Γενικό Λογιστήριο και απλώς τα έβαζε στο συρτάρι του γραφείου του, δίνοντας εντολή να μην δημοσιεύονται!
Τι έλεγαν αυτά τα δελτία; Ότι τον Αύγουστο, 8ο μήνα του έτους, το έλλειμμα είχε ήδη φτάσει τα 21 δις Ευρώ, όταν η πρόβλεψη του προϋπολογισμού για το έλλειμμα στο σύνολό του έτους ήταν 9 δις ευρώ!
Με απλά λόγια, μας δουλεύει ψιλό γαζί. Η δημοσιονομική βόμβα υπήρχε, ήταν εν γνώσει του, και βεβαίως δεν την εφηύρε το ΠΑΣΟΚ.
«Έκρινε αυτός, ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών ότι η Ελλάδα «απέτυχε» να συμμορφωθεί με τις συστάσεις της ΕΕ.
Ήταν αυτός που μη παρουσιάζοντας δημοσιονομικά μέτρα και διαρθρωτικές αλλαγές, ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της χώρας σε καθεστώς επιτήρησης».
Έχουμε εδώ την περίφημη φράση που υποτίθεται είπα στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Δ. Τζαννίνη ότι «ίσως μας συμφέρει» η ένταξη της Ελλάδας στην επιτήρηση (εννοώντας – υποτίθεται πάλι – την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και όχι τη χώρα) και αυτός το μετέφερε στον κ. Παπαθανασίου,.
Προσπερνώ το γεγονός ότι ένας Πρόεδρος ΣΟΕ ενημερώνει τον προηγούμενο υπουργό (που δεν έχει πλέον καμία απολύτως δουλειά) για τις συζητήσεις με τον προϊστάμενό του και μάλιστα για μία φράση που ποτέ δεν ειπώθηκε.
Και βέβαια αδιαφορώ απολύτως για το γεγονός ότι η εφημερίδα Δημοκρατία έκανε την υποτιθέμενη «βόμβα» πρωτοσέλιδο (συγχέοντας φυσικά επίτηδες την υπαγωγή στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος με την υπαγωγή στο μνημόνιο) – δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά.
Πάμε στην ουσία. Η ΕΕ έχει (σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Παπαθανασίου) από τον Μάρτιο κάνει πρόταση για απόφαση σχετικά με τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος για την Ελλάδα, ζητώντας η δημοσιονομική προσαρμογή να αρχίσει από το 2009.
Είμαστε στον Οκτώβριο, το έλλειμμα είναι ήδη 7 μονάδες πάνω από το όριο του 3%.
Έχει κάνει δημοσιονομική προσαρμογή η Ελλάδα; Χμ… εσείς τι λέτε; Εξάλλου το παραδέχεται και ο ίδιος!
Λέει στο βιβλίο: «Όπως φαίνεται και στο σημείωμα τα μέτρα που τρεις φορές στη διάρκεια του 2009 πήρε η κυβέρνηση της ΝΔ για τον περιορισμό του ελλείμματος δεν ήταν επαρκή». Άρα;
Πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβει κανείς ότι η υπαγωγή είναι πλέον αυτόματη, και πως οποιαδήποτε προσπάθεια να την αποφύγει η νέα κυβέρνηση θα έδειχνε απλώς ότι είμαστε εκτός τόπου και χρόνου και θα διέλυε κάθε προσπάθεια να χτιστεί μία νέα αξιοπιστία για τη χώρα, μετά τα ψέματα των προηγούμενων;
Όταν μάλιστα πολλές άλλες χώρες με χαμηλότερα ελλείμματα είχαν ήδη υπαχθεί;
Στη σημείο εκείνο η υπαγωγή στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος έδινε στη χώρα μας ένα πλαίσιο και ένα χρονικό ορίζοντα για να μειώσει το έλλειμμα που της άφησε φεύγοντας η ΝΔ.
Όλα τα υπόλοιπα («μου είπε ότι του είπε» κλπ.) είναι για να βγάλει ο κ. Παπαθανασίου από επάνω του τις τεράστιες ευθύνες του για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και για το γεγονός ότι έδινε στην Eurostat και στον ελληνικό λαό ψεύτικα στοιχεία.
«Αν είχαμε τη λαϊκή εντολή και εφαρμόζαμε την πολιτική μας, το έλλειμμα στο τέλος του 2009 θα ήταν μετά βεβαιότητας μονοψήφιο».
Είμαι σίγουρος πως ούτε και ο ίδιος το πιστεύει αυτό. Γιατί υποθέτω πως μπορεί να κάνει τουλάχιστον απλά μαθηματικά: το έλλειμμα τέλος Σεπτεμβρίου, καταγεγραμμένο επίσημα από το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών, ήταν ήδη 10% του ΑΕΠ. Κάθε μήνα δε, αυξανόταν με ρυθμό άνω της μίας μονάδας του ΑΕΠ.
Με αυτήν τη δυναμική, ήταν αδύνατο να καταλήξει στο τέλος του έτους σε επίπεδο χαμηλότερο του 13-14% του ΑΕΠ.
Παράλληλα, μισθοί, συντάξεις και δώρα έπρεπε να πληρωθούν στο τελευταίο τρίμηνο· και όσο η ύφεση βάθαινε τόσο τα έσοδα αδυνάτιζαν.
Για να μειωθεί το έλλειμμα κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου και να πέσει κάτω από το 10%, θα έπρεπε από την πρώτη ημέρα μετά τις εκλογές να γίνουν περικοπές περίπου 7,5 δις ευρώ.
Με τη συνολική μισθοδοσία και συντάξεις του δημόσιου τομέα στα 30 δις ευρώ, αυτό θα σήμαινε να μην πληρωθούν καθόλου μισθοί και συντάξεις το τελευταίο τρίμηνο.
Όχι να αναβληθούν οι πληρωμές – να μη γίνουν καθόλου! Τα περί μονοψήφιου ελλείμματος είναι εκτός πραγματικότητας – στάχτη στα μάτια.
«Στις αρχές Οκτωβρίου του 2009, λίγο πριν τις εκλογές, η κυβέρνηση της ΝΔ απέστειλε στην Eurostat τις εκτιμήσεις της για το έλλειμμα.
Σύμφωνα με αυτές, το έλλειμμα θα έκλεινε στο 6% του ΑΕΠ. Θυμίζω ότι εγώ ο ίδιος είχα δηλώσει, λίγο πριν τις εκλογές, ότι το έλλειμμα μπορεί τελικά να έφτανε και στο 8%.»
Καταπληκτικό! Η κυβέρνηση στέλνει επίσημα στη Eurostat εκτίμηση για έλλειμμα 6% και την ίδια στιγμή ο Υπουργός Οικονομικών λέει «ε, μπορεί να πάει και 8%».
Και αυτό όταν έχει στο συρτάρι του το δελτίο εκτέλεσης προϋπολογισμού από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που του λέει πως μέχρι τον Σεπτέμβριο το έλλειμμα έχει ήδη φτάσει το 10%!!
«…εφόσον απέμεναν άλλοι τρεις μήνες για να κλείσει η χρονιά, η αναφορά για το ύψος του ελλείμματος στο τέλος του χρόνου αποτελεί εκτίμηση. Όχι στατιστικό στοιχείο»
Εδώ προσπαθεί ο κ. Παπαθανασίου να ξορκίσει τις ευθύνες του για το γεγονός ότι έστειλε ψευδή στοιχεία, ευθύνες που δεν είναι μόνο πολιτικές… «Μία εκτίμηση κάναμε»!
Καταρχάς, δεν είναι «μία εκτίμηση» όταν ξέρεις 100% πως θα καταλήξεις πολύ παραπάνω – παραπλάνηση είναι. Αλλά – για μισό λεπτό:
αν το έλλειμμα του 2009 είναι εκτίμηση, το έλλειμμα του 2008 τι ακριβώς είναι; Δεν είναι «στατιστικό στοιχείο»;
Τι έλλειμμα έστειλε η κυβέρνηση της ΝΔ στη Eurostat τον Οκτώβριο του 2009 για το παρελθόν έτος, το 2008, για το οποίο όλα (έσοδα, δαπάνες) υποτίθεται είχαν καταμετρηθεί πλήρως;
Έστειλε έλλειμμα 5,5% του ΑΕΠ. Πόσο μέτρησε τελικά η Eurostat το έλλειμμα του 2008; 9,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 4 μονάδες παραπάνω!
Αν αυτό δεν είναι παραπλάνηση από την ελληνική κυβέρνηση, τι είναι;
Θυμίζω τη σχετική φράση-καταπέλτη στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο «είναι της γνώμης ότι η προβληματική́ κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική́ λαθροχειρία (fraud στα αγγλικά) κατά́ τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος».
«Λίγες μόλις ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος Υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι το έλλειμμα θα έφτανε στο τέλος του χρόνου το 12,7%…
Πως εξηγώ το γεγονός ότι, τρείς μήνες πριν κλείσει ο χρόνος, προέβλεψε με τόσο μεγάλη ακρίβεια το έλλειμμα; Το πράγμα φωνάζει: Το ύψος του ελλείμματος ήταν προαποφασισμένο».
Ναι, σίγουρα ήταν, και προφανώς ήταν και ο τότε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Προβόπουλος στο κόλπο! Γιατί πως αλλιώς θα έκανε την παρακάτω δήλωση, τρεις μόλις ημέρες μετά τις εκλογές;
«Δυστυχώς το πρώτο εννεάμηνο προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10%. Εάν συνυπολογίσει κανείς τη δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους μήνες, θα μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα –δυστυχώς, το ξαναλέω– θα αγγίξει, αν δεν ξεπεράσει, τα επίπεδα του 12%».
Λίγη σοβαρότητα…Ο κ. Παπαθανασίου επιστρατεύει αστεία επιχειρήματα που διαψεύδονται τόσο από τον Διοικητή της ΤτΕ όσο και από τους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών που για πρώτη φορά υπολόγισαν το έλλειμμα χωρίς πίεση να αποκρύψουν την αλήθεια.
Μακάρι βέβαια να ήταν «μόλις» 12,7% – όπως ξέρουμε πλέον τελικά όταν έγινε ο πλήρης υπολογισμός ξεπέρασε το 15%…
«Η διαφορά ανάμεσα στο 8% που είχα δηλώσει ότι μπορεί να έφτανε το έλλειμμα και στο 12,7% που το φούσκωσε το ΠΑΣΟΚ είναι 10 δις Ευρώ».
Παραθέτω μόλις δύο από τα «επιχειρήματα» με τα οποία επιχειρεί να στοιχειοθετήσει αυτήν την απίθανη μετάθεση ευθυνών.
Το πρώτο είναι η κατηγορία πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «τις τελευταίες ημέρες του έτους πλήρωσε 1,2 δις για χρέη των νοσοκομείων».
Μόνο που ξεχνά έναν βασικό δημοσιονομικό κανόνα: εάν το κράτος χρωστάει ένα ποσό – και ανεξάρτητα από το πότε θα πληρωθεί – αυτό υποχρεωτικά εγγράφεται στο έλλειμμα! Και ένα δεύτερο:
πως το ΠΑΣΟΚ «κατήργησε τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους, την επιβολή φόρου στα λαχεία, το Ξυστό και τα σκάφη αναψυχής, χάνοντας έσοδα 2,2 δις».
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν είχε προχωρήσει μέχρι τον Οκτώβριο…για παράδειγμα, από τους ημιυπαίθριους είχαν προγραμματίσει να πάρουν 1,1 δις, και μέχρι τον Οκτώβριο είχαν εισπράξει 7 εκατομμύρια…
Κάπως έτσι «βγάζει» άθροισμα 10δις υποτιθέμενου «φουσκώματος» του ελλείμματος από το ΠΑΣΟΚ.
Τσιμουδιά βέβαια για το γεγονός ότι τα ταμεία δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν συντάξεις και έπρεπε να γίνουν νέες επιχορηγήσεις (υπάρχουν οι σχετικές αγωνιώδεις επιστολές προς τη νέα κυβέρνηση των διορισμένων από τη ΝΔ διοικητών των ταμείων αν χρειαστεί…), που φυσικά δεν προβλέπονταν στον προϋπολογισμό.
Τίποτα για τις υπερβάσεις δαπανών σε κάθε κωδικό. Και βέβαια απολύτως τίποτα για την απίθανη εκτίμηση εσόδων που είχε κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Για να έχουμε μία εικόνα: στο 9μηνο τα έσοδα ήταν 1 δις χαμηλότερα από το αντίστοιχο 9μηνο του 2008, και αυτοί είχαν προϋπολογίσει πως στο σύνολο του έτους θα έπαιρναν 11 δις παραπάνω από το 2008!
Εδώ λοιπόν έχουμε δύο επιλογές: είτε ο κ. Παπαθανασίου είναι παντελώς άσχετος, είτε προσπαθεί με πλήρη γνώση να παραπλανήσει. Η επιλογή δική σας.
«…κατέθεσαν ένα προϋπολογισμό για το 2010, ο οποίο ήταν εκτός τόπου και χρόνου.»
Θέλει πραγματικά θράσος να κατηγορείς το ΠΑΣΟΚ για έναν προϋπολογισμό «εκτός τόπου και χρόνου», όταν ψήφισες έναν προϋπολογισμό με έλλειμμα 2% και σου βγήκε πάνω από 15%!
Θυμίζω πως ο προϋπολογισμός του 2010 προέβλεπε μείωση του ελλείμματος 3,7% και για πρώτη φορά μείωση αντί για αύξηση των πρωτογενών δαπανών.
Με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν τον Ιανουάριο του 2010 η μείωση πήγε στις 4 μονάδες του ΑΕΠ. Είναι δε ο πρώτος προϋπολογισμός που (μετά και τα μέτρα που ενσωματώθηκαν στο μνημόνιο) πράγματι πέτυχε τον στόχο του.
Και ο οποίος πριν το μνημόνιο (δηλαδή στο πρώτο 5μηνο του 2010) είχε μείωση ελλείμματος 40% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (στοιχεία Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους).
«Επανειλημμένα έχω προκαλέσει τον κ. Παπακωνσταντίνου να αναφέρει έστω και ένα μέτρο που πήρε, κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2009, για τον περιορισμό του ελλείμματος. Ουδέποτε μου απάντησε».
1) Διακόψαμε το μέτρο της απόσυρσης εξοικονομώντας 400 εκ. ευρώ,
2) αυξήθηκαν τα τέλη κυκλοφορίας, μέτρο που απέφερε 200 εκ. ευρώ,
3) επιβλήθηκε η έκτακτη εισφορά στις πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις που απέφερε στο 2009 δημοσιονομικά πάνω από 700 εκ. ευρώ,
4) συγκρατήθηκαν οι λειτουργικές δαπάνες όσο αυτό ήταν εφικτό.
Δόθηκε μεν το επίδομα αλληλεγγύης, περίπου 500 εκ. ευρώ το 2009, αλλά συνολικά οι κινήσεις μας στους τρεις τελευταίους μήνες – κατά τους οποίους ο προϋπολογισμός είναι στο μεγαλύτερο μέρος ήδη διαμορφωμένος – είχαν θετική επίπτωση της τάξεως του 1 δις ευρώ στο τελικό αποτέλεσμα του 2009.
Τα έχω πει και γράψει πολλές φορές, απλώς ο κ. Παπαθανασίου επιλέγει να μην ακούει.
«Η ευθύνη για την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ ανήκει κατά 100% στο ΠΑΣΟΚ».
Και κάπου εδώ, ο κ. Παπαθανασίου το τερματίζει…
Λέει και πολλά άλλα ο κ. Παπαθανασίου. Επικαλείται διάφορες δηλώσεις ξένων αξιωματούχων, διαστρεβλώνοντας ή ερμηνεύοντας όπως θέλει χωρίς κανένα ενδοιασμό (πχ την δήλωση του Gordon Brown σχετικά με την καθυστέρηση της ΕΕ να συνδράμει την Ελλάδα και να πάρει αποφάσεις την ερμηνεύει ως καθυστέρηση του Παπανδρέου!).
Προσπαθεί απεγνωσμένα να μας πει ότι τα στοιχεία που κατέθεσε μπορεί να ήταν ανακριβή αλλά όχι πλαστά, και φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί πως ο λόγος για τον οποίο δεν δημοσίευε τα στατιστικά στοιχεία ήταν «για να προστατεύσουμε τη χώρα από κερδοσκόπους»!
Ωραία προστασία το να ανάψεις το φυτίλι μίας βόμβας για να σκάσει στους επόμενους…
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν έχει νόημα η καταγραφή των πραγματικών στοιχείων απέναντι στα όσα γράφονται σε αυτό το βιβλίο.
Υποθέτω ότι απευθύνεται στο στενό κομματικό κοινό, και σε όσους προσπαθούν να μας πείσουν μετά από τόσο χρόνια πως όλα καλά τα έκανε και τα άφησε η κυβέρνηση της ΝΔ.
Πως αυτές οι τεράστιες θυσίες που υπέστη ο ελληνικός λαός ήταν απλώς αποτέλεσμα «λάθος χειρισμών» και όχι επειδή η Ελλάδα εκτροχιάστηκε πλήρως και είπε και ψέματα στους εταίρους της.
Και σε αυτό το έργο ο κ. Παπαθανασίου – παρά τις προσπάθειες να πετάξει την μπάλα έξω – δυστυχώς ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές.
Ελπίζω ειλικρινά να μη χρειαστεί να επανέλθω…
