Λοιπόν είμαστε σε πόλεμο ,είπε ο δικτάτορας Μεταξάς στον Ιταλό πρέσβη όταν εκείνος ζήτησε τη παράδοση της χώρας μας στις δυνάμεις του άξονα.
Τι να πέρασε εκείνη τη στιγμή από τη μνήμη του δικτάτορα;
Τα χρόνια 1916-17 που χαρακτηρίστηκε ως «αρχιπροδότης» όταν έδωσε την εντολή, ως υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, να παραδοθεί αμαχητί το οχυρό Ρούπελ στους Βούλγαρους και στους Γερμανούς στις 26 Μαΐου 1916, τον εθνικό διχασμό όπου πήγε με τον βασιλιά ενάντια στο Βενιζέλο ή τις καλές γι αυτόν στιγμές όταν ο βασιλιάς Γεώργιος τον έχρισε πρωθυπουργό – δικτάτορα;
Ίσως και να δάκρυσε (;) γιατί ένιωσε προδομένος από τους φασίστες φίλους του Ναζιστές γιατί κι αυτός ενστερνίζονταν τις ιδέες και τα πιστεύω τους γιατί φυλάκιζε δημοκράτες, εξόριζε αριστερούς , χτυπούσε τη δημοκρατία, ανάγκαζε τη νεολαία σε στρατιωτικού τύπου παρελάσεις και να χαιρετούν ναζιστικά όπως οι χιτλερικοί και άδειασε το στράτευμα από βενιζελικούς αξιωματικούς και τόσα άλλα αρνητικά.
Όμως ο λαός δεν έκλαψε, σήκωσε ανάστημα μαζί με τους απλούς αξιωματικούς και φαντάρους και πετάξανε σαν θύελλα τους Ιταλούς φασίστες στη θάλασσα. Η μεγάλη νίκη της Ελλάδας απέναντι στο φασισμό-ναζισμό
Ίσως σήμερα οι νεοναζί να έχουν μνημόσυνο λύπης για την ήττα του άξονα από τον ελληνικό λαό και στρατό. Ναι είναι αυτοί με τα χιτλερικά τατουάζ και χαιρετίσματα όταν τους δίνεται η ευκαιρία να το πράξουν. Ας τους βαστάει να πάνε σήμερα στη Γερμανία και να χαιρετίσουν ναζιστικά,…
Είναι κρίμα που και σήμερα ακόμη σε σχολεία να λένε κάποιοι αφελείς εκπαιδευτικοί ότι ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ
