> Voliotaki: Τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ για τη ΝΔ το αντάρτικο Κώστα ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ -και ΝΤΟΡΑΣ...

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ για τη ΝΔ το αντάρτικο Κώστα ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ -και ΝΤΟΡΑΣ...

Ήταν κάτι που προέκυψε τυχαία ή οργανώθηκε επιδέξια και από ποια πλευρά; 
Είναι ένα ατυχές περιστατικό που θα περάσει ή έχουμε κήρυξη πολέμου, που εξελισσόταν ως ακήρυκτος από χρόνια; 
Θα κάνει πίσω από  ένας από τους δυο, ή ο ένας από τους  δυο δεν θα πιει ποτέ νερό από την πηγή που θέλει;

Μιλάμε για την ορατή πλέον αναμέτρηση ανάμεσα στον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη και τον ανεψιό του και περιφερειάρχη Κώστα Μπακογιάννη, που εξελίσσεται σε ελληνική εκδοχή του  βρετανικού Μίλιμπαντ εναντίον Μίλιμπαντ. 

Από τη μια ο Μητσοτάκης από την άλλη ο Μπακογιάννης και η Μπακογιάννη.

Το -ένα ακόμη- φάλτσο του προέδρου της ΝΔ να απαγορεύσει στον φιλόδοξο συγγενή του να εμφανιστεί στην ίδια εκδήλωση με τον Τσίπρα- αυτός ήταν ο στόχος της παλαιοκομματικής ντιρεκτίβας- έδωσε στον περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας  την αφορμή που αναζητούσε να πάει ένα βήμα μπροστά την στρατηγική του.

Το χειρίσθηκε με επιδεξιότητα, επικράτησε επικοινωνιακά και επί της ουσίας και εσωκομματικά στα μάτια πολλών αυτοχρίσθηκε αντίπαλος του Κυριάκου. 

Από μια άλλη σκοπιά του ίδιου διακρίνουν ότι η Ντόρα Μπακογιάννη έριξε στη μάχη το καλύτερο όπλο της…

Στο δρόμο του … Αβέρωφ;

Το ερώτημα για τους πολιτικούς παρατηρητές είναι αν πρόκειται  για προσωπικές επιδιώξεις, ή αν δυναμική εμφάνιση του γιου του Παύλου Μπακογιάννη  αυτή την περίοδο  εκπροσωπεί  ευρύτερη κινητοποίηση  στην «πραγματική» ΝΔ  που μπορεί να φτάσει ως το «προνουτσιαμέντο» κατά της σημερινής ηγεσίας. 

Δεν είναι λίγοι όσοι προβληματίζονται για τις εμφανείς αδυναμίες του σημερινού επικεφαλής του κόμματος – που εγκυμονούν τον κίνδυνο να τους αφήσουν πάλι εκτός νυμφώνος.

Σ’ αυτή την περίπτωση οι εξελίξεις στη ΝΔ  θα είναι καταιγιστικές και ήδη κάποιοι ανατρέχουν στην περίπτωση του Ευάγγελου Αβέρωφ που δεν κατάφερε να φτάσει ως τις εθνικές εκλογές.

Πάντως ο  Κ. Μπακογιάννης χρησιμοποίησε  το αναπτυξιακό συνέδριο στην περιοχή του και τη δημοσιότητα που εξασφάλισε η παρουσία το Πρωθυπουργού για να αναδείξει όχι μόνο το πολιτικό προφίλ του, αλλά και τους στόχους του.

Με όσα είπε και με το ύφος της παρουσίας του ανέδειξε ένα άλλο μοντέλο αντιπολίτευσης απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα- περισσότερο θελκτικό για την «σοβαρή κεντροδεξιά». 

Χωρίς ακραίες πινελιές και ολική άρνηση, αλλά με στιβαρή κριτική και απόδοση ευθυνών και στις προηγούμενες κυβερνήσεις πλην της σημερινής.

Η εικόνα του να ακούει με προσοχή των Τσίπρα, ή να συνομιλεί φιλικά μαζί του, έκανε τη διαφορά από τον Κυριάκο, που βγήκε στη σκηνή αυτό το διήμερο με περιοδεία στην περιφέρεια για αντιπερισπασμό – έχοντας  δίπλα του  τον… σκηνοθέτη  και τον ενδυματολόγο του- κα το  συνήθη ξύλινο και ρηχό αντικυβερνητικό λόγο του.

Ο Μπακογιάννης δεν τον ακολουθεί και έδειξε ότι ένας αιρετός  οφείλει να αντιμετωπίζει τον – εκάστοτε- Πρωθυπουργό με γνώμονα το συμφέρον της περιοχής του και να συνεργάζεται μαζί του, κι όχι να του μοστράρει την κομματική του ταυτότητα. 

Αν αυτό ισχύει για ένα περιφερειάρχη, γιατί δεν ισχύει και για  τον αρχηγό της  αξιωματικής αντιπολίτευσης στα μεγάλα θέματα της χώρας;

Ότι για τον Μπακογιάννη «η αυτοδιοίκηση δεν είναι νεροκουβαλητής κανενός κόμματος» ήταν η ευθεία απάντηση στο  ατυχές βέτο του  θείου του για την παρουσία του: δεν σκοπεύει να γίνει νεροκουβαλητής του.   

Γι αυτό παιζει ακόμη και με τα νεύρα του αρχηγού  εκθέτοντας τις απόψεις του στο κομματικό ραδιόφωνο του  ΣΥΡΙΖΑ.

Νέος σερίφης στην πόλη

Μετά το συνέδριο της Λαμίας το σκηνικό στη συντηρητική παράταξη είναι διαφορετικό. Ήλθε καινούργιος σερίφης στην πόλη. 

Η προσπάθεια επιβολής πολιτικής συμπεριφοράς εκ των άνω, που επιχείρησε ο πρόεδρος τη ΝΔ, τον εξέθεσε και απέβη υπέρ του ανεψιού του – τον οποίο προσπάθησε να καθυποτάξει. 

Η διπλή όψη της σχέσης τους προσδίδει δραματικά χαρακτηριστικά  στην αναμέτρηση τους.

Άλλωστε, έτσι και αλλιώς, είναι η συνέχεια ενός «δράματος» στην οικογένεια Μητσοτάκη. 

Ο θάνατος του πατριάρχη της, απελευθέρωσε όλες τις συγκρουσιακές δυναμικές που υπέβοσκαν από χρόνια, ή εκτονώνονταν με εσωτερικά ξεσπάσματα και  εκατέρωθεν καθόλου κολακευτικούς χαρακτηρισμούς.

Έχουμε μια βαλκανική σαπουνόνερα ή μια πολιτική σύγκρουση που θα ορίσει τις εξελίξεις στο κόμμα που φιλοδοξεί να  κερδίσει τις επόμενες εκλογές; 

Το ιστορικό των εξελίξεων μάλλον προοιωνίζεται τη συνέχεια.

Η πολυετής και πολύμορφη αναμέτρηση ανάμεσα στην Ντόρα Μπακογιάννη με τον μικρότερο αδελφό της Κυριάκο έληγε ως τώρα υπέρ του δευτέρου και τραυματικά για την ίδια.

Το 2010 την «αποκήρυξε» αρνούμενος να μετάσχει στο κόμμα που ίδρυσε η Ντόρα, όταν τη διέγραψε ο Σαμαράς επειδή ψήφισε το Μνημόνιο. 

Έμεινε στη  ΝΔ του …αντιμνημονιακού  οικογενειακού εχθρού Σαμαρά και άρχισε παρτίδες με τον Άδωνι Γεωργιάδη τον οποίο η Μπακογιάννη δεν θέλει να βλέπει- και μπήκε ευθέως μπροστά όταν πήγε να προξενέψει τον… Καρατζαφέρη στη ΝΔ.

Πρακτικά ο Κυριάκος διευκόλυνε τον Σαμαρά να μην της δώσει το αξίωμα του επιτρόπου που είχε συμφωνηθεί με την επιστροφή της τη ΝΔ.

Ότι έγινε και υπουργός του ήταν σκληρό χτύπημα για την οικογένεια, αλλά και για την κυβερνητική υστεροφημία του Κώστα Μητσοτάκη, την οποία ο ίδιος  έκτισε πανω στην καταγγελία του ότι ο Σαμαράς τον ανέτρεψε υποκινούμενος από τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα». Και έτσι ανέκοψε και τη μεταρρυθμιστική  πολιτική στη χώρα.

Η κατάρρευση του Σαμαρά ήταν το κρύο πιάτο που περίμενε η Ντόρα. Η έκπληξή της όταν ο Κυριάκος ζήτησε «αδελφομοιρασιά»  για να κατεβεί υποψήφιος αρχηγός -παρότι η δημοσκόπηση που παρήγγειλε ο πατέρας του ήταν υπέρ της Ντόρας- αντικαταστάθηκε από το μειδίαμα  «άστον να το κάνει, να τελειώνουμε».

Η ίδια όπως και οι άλλοι  δελφίνοι της εποχής δεν πήρε μέρος στην  κούρσα- πιστεύοντας ότι δεν είναι η τελική αναμέτρηση-  και  τον πλήρωσε με το δικό του το νόμισμα: 

συντάχθηκε με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που ήταν σίγουρος νικητής, αν η ομάδα Σαμαρά  -βλέποντας που πάνε τα πράγματα  και φοβούμενη τον  εξοβελισμό της- δεν μποϋκοτάριζε την εκλογική διαδικασία με βλάβη στους υπολογιστές…

Ο χρόνος που κέρδισε ο Κυριάκος ήταν αρκετός για να οργανώσει την  επιτυχή καμπάνια του και να επικρατήσει, σε κλίμα ενθουσιασμού και γενικότερης ικανοποίησης προτού διολισθήσει στη ρητορική Σαμαρά, την υποστήριξη στους καναλάρχες, στο διορισμό του Άδωνι σε ρόλο αντιπροέδρου και σε πολιτικά λάθη, όπως το  ατυχές πρόωρο αίτημα για εκλογές. 

Για να καταλήξει στην πλήρη υποκατάσταση της πολιτικής με την επικοινωνία και τις σκηνοθετημένες δημόσιες εμφανίσει που συνεχίζονται…

Και τώρα οι δυο μας…

Για τη Ντόρα τα χειρότερα δεν είχαν έλθει  ακόμη. Θα πρέπει να δοκίμασε μεγάλο σοκ όταν -όπως λέγεται- της υποδείχθηκε να μην κάθεται δίπλα στον πρόεδρο στη  Βουλή. 

Ή πολύ περισσότερο όταν της αφαίρεσε το σημαντικότερο πολιτικό της κεφάλαιο: τις διεθνείς  σχέσεις. 

Την αντικατέστησε από τομεάρχη Εξωτερικών με τον  Γ. Κουμουτσάκο – «για να μην τον επισκιάζει», όπως είπαν πολλοί.

Για τη Μπακογιάννη- που έχει ευρύτερο πολιτικό εκτόπισμα από τον αδελφό της- ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. 

Έτσι έβαλε μπροστά ένα σχέδιο που προϋπήρχε- γι’ αυτό ήθελε και να μετακομίσει στις Βρυξέλλες: 

να φέρει τον Κώστα Μπακογιάννη στην κεντρική πολιτική σκηνή αρχίζοντας από τη δημαρχία της Αθήνας. 

Όπως λένε οι γνωρίζοντες ο Κυριάκος σήκωσε το γάντι και διεμήνυε ότι δεν θα δώσει το χρίσμα. 

Θα φτάσει μέχρι διαγραφές αν χρειαστεί -ενώ οι δικοί του προωθούν άλλους υποψηφίους. 

Αλλά η Ντόρα είναι επίπονη και ο γιος της «πολύ σκληρός για να πεθάνει» πολιτικά, προτού καν «γεννηθεί».

Το αποτέλεσμα το είδαμε σε ζωντανή μετάδοση στη …Λαμία. Από εδώ και πέρα ο πόλεμος θα είναι επίσημος και θα υπερβεί το πεδίο του δήμου Αθηναίων. 

Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι πλέον  εσωκομματικός  αντίπαλος του Κυριάκου και οιονεί  δελφίνος του.

Ο νεαρός είναι καλύτερος στο ανοιχτό παιχνίδι καθώς επικρατεί επικοινωνιακά και μπορεί να διεκδικήσει τον Δήμο Αθηναίων χωρίς την κομματική συγκατάθεση και ήδη διαμορφώνει κλίμα για να το προβάλλει ως πλεονέκτημά του: θα είναι το βατραχάκι που θα αγνοήσει τις επιθυμίες του βουβαλιού.

Πολλά θα κριθούν από το χρόνο των εκλογών, αλλά ο εκλογικός μηχανισμός της Ντόρας στην Α’ Αθήνας -τα όρια της οποία ταυτίζονται με τον Δήμο  Αθηναίων- είναι επαρκής για να του εξασφαλίσει καλές προϋποθέσεις επικράτησης.

Αν το καταφέρει από την επόμενη θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με τον Κυριάκο για την ηγεσία της ΝΔ πλέον. Ή αλλιώς: «Και τώρα οι δυο μας, μπάρμπα!».

Ούτως ή άλλως, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η επικράτηση του ενός θα σημάνει το τέλος του άλλου...

Γ. Λακόπουλος (anoixtoparathyro.gr)