Συνέντευξη του τ. πρέσβη στην Τουρκία, Ιωάννη Κοραντή
"Δεν υπάρχουν ψιλά γράμματα για τα Ίμια,
οι διεθνείς συνθήκες είναι πεντακάθαρες,
δεν υπάρχουν αστερίσκοι και εξαιρέσεις"
οι διεθνείς συνθήκες είναι πεντακάθαρες,
δεν υπάρχουν αστερίσκοι και εξαιρέσεις"
Ο κ. Κοραντής ξεδιπλώνει τη διαχρονική επεκτατική πολιτική της Τουρκίας που βασίζεται σε προπαγανδιστική και επικοινωνιακή φούσκα
Ο Γιάννης Κοραντής διετέλεσε πρέσβης της χώρας μας στην Σαουδική Αραβία το 1994, στην Τουρκία το 1999 και στο Βέλγιο 2002, βουλευτής
Ο Γιάννης Κοραντής διετέλεσε πρέσβης της χώρας μας στην Σαουδική Αραβία το 1994, στην Τουρκία το 1999 και στο Βέλγιο 2002, βουλευτής
του ΛΑ.Ο.Σ.και Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Είναι από τους λίγους ανθρώπους που γνωρίζουν πως συμπεριφέρεται η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας και ο λόγος του είναι εξαιρετικά χρήσιμος αυτήν την περίοδο, όπου ο τούρκος Πρόεδρος επιδεικνύει για πρωτοφανή αδιαλλαξία, αλαζονεία και επιθετικότητα έναντι πάντων.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha Radio 88,6 και στον Νίκο Χαζαρίδη ο κ. Κοραντής τονίζει ότι η Τουρκία ανέκαθεν, αλλά, κυρίως, επί Ερντογάν, που τον χαρακτηρίζει ως ένα εθνικιστή ηγέτη με όπλο του το Ισλάμ, ακολουθεί την δια επεκτατική πολιτική που τη χτίζει με τα ίδια υλικά, αψηφώντας Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες από τις οποίες ούτε εξαιρέσεις, ούτε αστερίσκοι, ούτε γκρίζα σημεία απομένουν για τα ελληνικά νησιά. Ο κ. Κοραντής καλεί την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου να αφήσουν τις όποιες διαφορές τους χωρίζουν και να στήσουν έναν «εθνικό καμβά» για τα εθνικά μας θέματα σε σχέση με την γείτονα...
Κύριε Κοραντή αυτή η προκλητικότητα του Ερτογάν σας ανησυχεί, θεωρείτε ότι μπορεί να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο ή θεωρείτε πως είναι μια συνηθισμένη στρατηγική της Άγκυρας κάθε φορά που υπάρχει ένα σημαντικό θέμα στο εσωτερικό της;
Αυτή είναι μια προκλητικότητα αναμενόμενη, ενοχλητική ασφαλώς , αλλά δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο, από μια στάση η που η Τουρκία ακολούθησε πολλά χρόνια. Εξηγείται από το γεγονός πως στις 16 Απριλίου που είναι και το Πάσχα, έχουν το δημοψήφισμα και με τα σημερινά δεδομένα, το αποτέλεσμα είναι αμφίρροπο. Εκτιμώ ότι θα το περάσει το δημοψήφισμα ο κ Ερντογάν, διότι έχει στα χέρια του τα πάντα. Έχει αποκεφαλίσει ό,τι τον ενοχλούσε από το στράτευμα, από την δικαιοσύνη, από τα μέσα ενημέρωσης, συνεπώς μου φαίνεται προσωπικά δύσκολο να χάσει το δημοψήφισμα. Αλλά για να το κερδίσει, πρέπει να συσπειρώσει δίπλα του τον κόσμο. Για να το κάνει αυτό καλλιεργεί την γνωστή παλιά κάρτα του εθνικισμού. Και είναι κατά κύριο λόγο ένας εθνικιστής που χρησιμοποίησε και το όπλο του Ισλάμ.
Πολλοί λένε πως ξεπέρασε τα όρια. Τώρα βλέπουμε πως τα βάζει και με μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό πως το εξηγείτε;
Ο κ Ερντογάν είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα και ένας μεγάλος ηγέτης για την Τουρκία, που την έχει καταστήσει μέλος της ομάδας G 20, μία περιφερειακή δύναμη, αλλά ο ίδιος έχει μια αλαζονεία μέχρι παθολογικού σημείου. Συνεπώς είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων προκειμένου να συσπειρώσει τον κόσμο του, να τα βάλει με τους πάντες. Αυτό βέβαια θα έχει κόστος. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πελώριες επενδύσεις και εισαγωγές- εξαγωγές αγαθών στην Τουρκία όμως. Τα συμφέροντα είναι τεράστια και πολιτικά και γεωστρατηγικά . Η Τουρκία είναι μαγαζί γωνία για τους Ευρωπαίους.
Η θέση της Ελλάδας στον χάρτη έχει ενισχυθεί μετά τις ανακατατάξεις που υπάρχουν στην Μέση Ανατολή και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία;
Ο ρόλος της Ελλάδας έχει ενισχυθεί, γιατί η Ελλάδα παρ ́ όλα τα προβλήματά της, παραμένει περισσότερο παρά ποτέ μια νησίδα σταθερότητας, μια νησίδα που κανείς μπορεί να στηρίζεται με εμπιστοσύνη . Η στρατηγική της θέση ,ως νότιο άκρο των Βαλκανίων, την Κρήτη με την βάση της Σούδας και το Αιγαίο απ’ όπου περνάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του Διεθνούς Εμπορίου, είναι σημαντική. Υπήρξαμε πάντα σωστοί και πιστοί σύμμαχοι, επιτελέσαμε το καθήκον μας έναντι των συμμάχων και των εταίρων μας, ακόμη και σε βάρος των δικών μας συμφερόντων. Η Ελλάδα, με την στάση που έχει επιδείξει, απέδειξε ότι σε αντίθεση με την άστατη και ταραχοποιό Τουρκία, είναι μια βάση σταθερότητας και εμπιστοσύνης.
Τόσο η Ε.Ε όσο και η Αμερική έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν για την χώρα μας; Είμαστε μια χώρα του ΝΑΤΟ και το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης. Είναι αρκετά όσο έγιναν ή παίζουν ένα διπλό παιχνίδι σε βάρος μας οι Ευρωπαίοι;
Όχι και εξηγούμαι. Υπήρξαν δηλώσεις και υπερατλαντικά και από τις Βρυξέλλες (ΝΑΤΟ και Ε.Ε) αραιές, τυπικές, αλλά για μένα όχι αρκετές, που σημαίνει, όταν έχεις να κάνεις μια χώρα που συμπεριφέρεται όπως η Τουρκία έναντι της Ελλάδας και της Ευρώπης, θα περίμενα και από το ΝΑΤΟ και από την Ευρώπη να έχει μια πολύ πιο σαφή σταθερή. Όχι πολεμοχαρή, αλλά με σαφή μηνύματα προς την Τουρκία και αυτό δεν το έχει δει μέχρι στιγμής. Η ευρωπαϊκή εξωτερική πολική ασφάλειας και άμυνας δεν έχει διαμορφωθεί πλήρως και αυτό είναι κατανοητό. Έχει βοηθήσει η Ε.Ε μέσω Frontex, ΝΑΤΟ, των σκαφών τους που πλέουν στο Αιγαίο για την ασφάλεια από τους λαθρομετανάστες, όμως η παρουσία του στολίσκου του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αφορούσε περισσότερο την αντιμετώπιση της Ρωσίας και της δράσης της στην Μεσόγειο και στη Συρία, παρά στην πραγματική αποτρεπτική ικανότητα σε ό,τι αφορά την διοχέτευση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.
Φοβάστε ότι θα κάνει το επόμενο βήμα η Άγκυρα. Ακούμε διάφορες απειλές...
Η εικόνα είναι η εξής. Πρώτον, τα αντικειμενικά στοιχεία λένε πως έχει περιοριστεί κατακόρυφα η ροή απρόσκλητων μουσαφίρηδων από Τουρκία προς την Ελλάδα. Αυτό όμως αφορά τους πρόσφυγες, δηλαδή του Σύρους και όχι τους οικονομικούς μετανάστες ή λαθρομετανάστες που εξακολουθούν να εισέρχονται σε μικρότερους αριθμούς από Τουρκία και προέρχονται από το Κονγκό, Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ. Αυτό σημαίνει πως οι Τούρκοι αφήνουν να περάσουν αυτούς που θέλουν και αφήνουν τους άλλους που δεν τους ενδιαφέρουν. Σταματούν αυτούς που θέλουν, γιατί αν περάσουν προς τα εδώ, υπάρχει ένα πρόβλημα με την Ε.Ε σε ό,τι αφορά την συμφωνία που υπεγράφη εδώ και ένα χρόνο, για τους πρόσφυγες. Εάν την σπάσει, ξεχάστε μας εμάς. Αυτομάτως σημαίνει πως δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα ευρώ από την Ε.Ε και μιλάμε για 6 δισεκατομμύρια. Σε μια φάση που η Τουρκική οικονομία βρίσκεται σε καθοδική πορεία, η λίρα χάνει καθημερινά την αξία της, η τουρκική οικονομία έχει υπερθερμανθεί, ο τουρισμός έχει υποστεί πελώριο πλήγμα λόγω της στάσης της Τουρκίας έναντι της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να κλαίνε με μαύρο δάκρυ.
Για να υπερασπιστούμε καλύτερα τα συμφέροντά μας για να αντιμετωπίσουμε καλύτερο το προσφυγικό από δω και πέρα, πρέπει να βάλει το θέμα και πάλι της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» η ελληνική κυβέρνηση;
Πρέπει να επανεξεταστεί, να καταστεί σαφές ότι είμαστε η χώρα εισδοχής μεταναστών προς την Ευρώπη. Πρέπει να υπάρξει ένας επιμερισμός των χωρών, όχι επί εθελοντικής βάσης, αλλά επί υποχρεωτικής βάσης, με ό,τι συνεπάγεται ως προς τις χώρες που δυστροπούν στο να υποδέχονται και εκείνες πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να πληρώνει τα αποτελέσματα των ενεργειών άλλων, είτε όσον αυτό αφορά τις προκλήσεις πολέμων σε απομακρυσμένες από μας περιοχές, είτε αφορά πολέμους ή φυσικές καταστροφές κλπ. Είμαστε μέλη μιας μεγάλης οικογένειας, της Ε.Ε και φερόμαστε όπως πρέπει να φερθούμε. Είναι λογικό να περιμένουμε από τους ευρωπαίους εταίρους μας να σηκώσουν ένα μέρος του φορτίου που τους αναλογεί. Σ' αυτό πρέπει να στοχεύει η αναμόρφωση του Δουβλίνου 3. Δεν θα είναι εύκολο, γιατί καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θέλει να ανοίξει την πόρτα της σε ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αλλάξει τις δυνάμεις της στο εσωτερικό.
Στο Αιγαίο υπάρχουν ακόμη ζητήματα που δεν τα έχουμε δει όλα. Ως Πρέσβης της χώρας μας στην Τουρκία το 1999 γνωρίζεται καλύτερα από τον καθένα τι προβλέπεται στη συμφωνία του απεγκλωβισμού των Ιμίων. Τι θα συμβεί σε περίπτωση που έχουμε κάποιο γεγονός στις βραχονησίδες και τι πρέπει να κάνουν οι δύο χώρες με βάση τις συμφωνίες που υπάρχουν;
Υπηρέτησα από το 1999-2002 και φεύγοντας από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, αποχαιρετούσα τον σημερινό πρόεδρο, τον κ Ερντογάν, που με την σειρά του αποχαιρετούσε τον γιό του που πήγαινε να σπουδάσει στην Αμερική. Έζησα την Τουρκία, όπως την ζω και σήμερα που δεν άλλαξε τίποτα. Ό,τι ζητούσε η Κεμαλική Τουρκία, ζητά και η νεοοθωμανική, ερντογανική Τουρκία. Η ατζέντα τους παραμένει η ίδια, είτε αφορά τις γκρίζες ζώνες , μια επινόηση των Τούρκων που περιλαμβάνει κάποιες νησίδες και βραχονησίδες που διεκδικούν, γιατί ποτέ δεν αναφέρονται στην συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και των Παρισίων, βάσει των οποίων επικυρώθηκε η ενσωμάτωση των περισσοτέρων νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ψιλά γράμματα για τα Ίμια. Οι διεθνείς συνθήκες είναι πεντακάθαρες και μάλιστα με την συνθήκη της Λωζάνης τα δικαιώματα της Τουρκίας εκτείνονται μέχρι τα 3 ναυτικά μίλια από τις ακτές της. Τελεία. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση, κανένας αστερίσκος, καμία δυνατότητα διαφυγής. Αλλά εδώ ισχύει και το λαϊκό ρητό « λέγελέγε το κοπέλι κάνει την γριά και θέλει», έτσι λειτουργούν οι Τούρκοι και δημιουργούν επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά μια πελώρια φούσκα, τείνοντας να πείσουν την διεθνή κοινή γνώμη για το ο,τιδήποτε είναι στο Αιγαίο ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού τους ανήκει. Δηλαδή ο,τιδήποτε είναι από την Καβάλα μέχρι κάτω, είναι δικό τους. Θέλουν να ασκήσουν κυριαρχία. Από κει και μετά μπαίνει όλη η παραμυθολογία περί αποστρατικοποιήσεως των νήσων του Αιγαίου που αποκρατικοποιήθηκαν κατόπιν απαιτήσεως της Τουρκίας το 1947, με την συνθήκη των Παρισίων, άλλο πελώριο ψεύδος. Όταν είναι γνωστό ότι η αποστρατικοποίηση τότε για κάποια νησιά είχε γίνει κατόπιν ρητού αιτήματος της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Συνεπώς, ο,τιδήποτε ζητούσαν οι Τούρκοι στο παρελθόν ζητούν και σήμερα. Ό,τι ζητούν δεν έχει καμία στήριξη πουθενά. Είναι μια επεκτατική πολιτική. Η Τουρκία έχει ένα «στενό σακάκι», την συνθήκη της Λωζάνης, που την στενεύει στις μασχάλες ,στην μέση και θέλει να το πετάξει από πάνω της και θέλει να κάνει ό,τι μπορεί.
Από τον Νοέμβριο του 2004-2009 ήσασταν διοικητής στην ΕΥΠ. Εξ όσων γνωρίζετε, η χώρα μας είναι έτοιμη στρατιωτικά και διπλωματικά να απαντήσει σε οποιαδήποτε πρόκληση της άλλης πλευράς;
Ούτε η Τουρκία είναι τόσο μεγάλη και ισχυρή, όσο εμείς φοβόμαστε, ούτε η Ελλάδα τόσο ανίσχυρη, όσο οι Τούρκοι νομίζουν. Έχουμε μια εικόνα πως έχει ένα πελώριο στράτευμα που θα μας κυριεύσει . Δεν είναι καθόλου έτσι. Άλλο το πώς το παρουσιάζουν και άλλο τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Λησμονούμε ότι στο Αιγαίο αυτή την στιγμή περιπολούν τα υπερσύγχρονα υποβρύχια που αποκτήσαμε πρίν από 2-3 χρόνια και ορθώς τα πήραμε, εντελώς αθόρυβα κινούνται στο Αιγαίο και αυτά οι Τούρκοι δεν πρόκειται να αποκτήσουν πρίν περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Επίσης, δεν είμαστε τόσο πίσω, όσο κάποιοι ισχυρίζονται ότι είμαστε. Κυριότερο είναι πως πέρα από τις άγριες φωνές των Τούρκων και τις εξάρσεις τους, οι έλληνες στρατευμένοι έχουν χοντρό τσαγανό. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πέσει εύκολα μια σπιθαμή Ελληνικής γης. Πρέπει να είναι εντελώς τρελός οποιοσδήποτε Τούρκος θελήσει να κάνει ένα απονενοημένο διάβημα. Το ενδεχόμενο μια προβοκάτσιας είναι υπαρκτό, όμως ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας και οι Ένοπλες δυνάμεις είναι προετοιμασμένοι. Ένα με απασχολεί . Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτά τα οποία κάνει σήμερα η Τουρκία, δεν είναι απλά ευκαιριακά λόγω του δημοψηφίσματος ή των όποιων εσωτερικών προβλημάτων, όπως πολλοί ισχυρίζονται , αλλά είναι εντεταγμένα σε μια μακρόπνοη, συνεχή, σταθερή στρατηγική πολιτική της Τουρκίας. Γιατί αν είναι το πρώτο, θα ξεφουσκώσει. Αν είναι όμως το δεύτερο και όλα αυτά είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο δεκαετιών, τότε νομίζω πως επιβάλλεται ο πολιτικός κόσμος υπό την προεδρεία του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραμερίσουν τις όποιες κομματικοπολιτικοπροσωπικές ιδεολογικές ή άλλες διαφορές τους, να εστιάσουν στην εθνική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε αυτό τον αντίπαλο, όχι με την γενική άποψη πως η Ελλάδα είναι φιλήσυχη χώρα και έχει το διεθνές δίκαιο με το μέρος της, αλλά πρέπει να συμφωνήσουν όλοι μαζί όχι απλά στο ότι ο αντίπαλος είναι εδώ για να μας ενοχλεί, αλλά και για το πώς θα τον αντιμετωπίσουμε. Κακά τα ψέματα. Μη πούμε πως συμφωνήσαμε επί της αρχής και αφήνουμε στους στρατιωτικούς την υλοποίηση. Πρέπει να υπάρξει ένας εθνικός καμβάς, βάση, όχι απλά δεκαετιών. Διότι διαλέγουμε τους φίλους μας και όχι τους γείτονές μας. Αυτοί είναι και τους έχουμε.
Πηγή εφημερίδα "Νέα Εγνατία" Καβάλας
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha Radio 88,6 και στον Νίκο Χαζαρίδη ο κ. Κοραντής τονίζει ότι η Τουρκία ανέκαθεν, αλλά, κυρίως, επί Ερντογάν, που τον χαρακτηρίζει ως ένα εθνικιστή ηγέτη με όπλο του το Ισλάμ, ακολουθεί την δια επεκτατική πολιτική που τη χτίζει με τα ίδια υλικά, αψηφώντας Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες από τις οποίες ούτε εξαιρέσεις, ούτε αστερίσκοι, ούτε γκρίζα σημεία απομένουν για τα ελληνικά νησιά. Ο κ. Κοραντής καλεί την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου να αφήσουν τις όποιες διαφορές τους χωρίζουν και να στήσουν έναν «εθνικό καμβά» για τα εθνικά μας θέματα σε σχέση με την γείτονα...
Κύριε Κοραντή αυτή η προκλητικότητα του Ερτογάν σας ανησυχεί, θεωρείτε ότι μπορεί να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο ή θεωρείτε πως είναι μια συνηθισμένη στρατηγική της Άγκυρας κάθε φορά που υπάρχει ένα σημαντικό θέμα στο εσωτερικό της;
Αυτή είναι μια προκλητικότητα αναμενόμενη, ενοχλητική ασφαλώς , αλλά δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο, από μια στάση η που η Τουρκία ακολούθησε πολλά χρόνια. Εξηγείται από το γεγονός πως στις 16 Απριλίου που είναι και το Πάσχα, έχουν το δημοψήφισμα και με τα σημερινά δεδομένα, το αποτέλεσμα είναι αμφίρροπο. Εκτιμώ ότι θα το περάσει το δημοψήφισμα ο κ Ερντογάν, διότι έχει στα χέρια του τα πάντα. Έχει αποκεφαλίσει ό,τι τον ενοχλούσε από το στράτευμα, από την δικαιοσύνη, από τα μέσα ενημέρωσης, συνεπώς μου φαίνεται προσωπικά δύσκολο να χάσει το δημοψήφισμα. Αλλά για να το κερδίσει, πρέπει να συσπειρώσει δίπλα του τον κόσμο. Για να το κάνει αυτό καλλιεργεί την γνωστή παλιά κάρτα του εθνικισμού. Και είναι κατά κύριο λόγο ένας εθνικιστής που χρησιμοποίησε και το όπλο του Ισλάμ.
Πολλοί λένε πως ξεπέρασε τα όρια. Τώρα βλέπουμε πως τα βάζει και με μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό πως το εξηγείτε;
Ο κ Ερντογάν είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα και ένας μεγάλος ηγέτης για την Τουρκία, που την έχει καταστήσει μέλος της ομάδας G 20, μία περιφερειακή δύναμη, αλλά ο ίδιος έχει μια αλαζονεία μέχρι παθολογικού σημείου. Συνεπώς είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων προκειμένου να συσπειρώσει τον κόσμο του, να τα βάλει με τους πάντες. Αυτό βέβαια θα έχει κόστος. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πελώριες επενδύσεις και εισαγωγές- εξαγωγές αγαθών στην Τουρκία όμως. Τα συμφέροντα είναι τεράστια και πολιτικά και γεωστρατηγικά . Η Τουρκία είναι μαγαζί γωνία για τους Ευρωπαίους.
Η θέση της Ελλάδας στον χάρτη έχει ενισχυθεί μετά τις ανακατατάξεις που υπάρχουν στην Μέση Ανατολή και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία;
Ο ρόλος της Ελλάδας έχει ενισχυθεί, γιατί η Ελλάδα παρ ́ όλα τα προβλήματά της, παραμένει περισσότερο παρά ποτέ μια νησίδα σταθερότητας, μια νησίδα που κανείς μπορεί να στηρίζεται με εμπιστοσύνη . Η στρατηγική της θέση ,ως νότιο άκρο των Βαλκανίων, την Κρήτη με την βάση της Σούδας και το Αιγαίο απ’ όπου περνάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του Διεθνούς Εμπορίου, είναι σημαντική. Υπήρξαμε πάντα σωστοί και πιστοί σύμμαχοι, επιτελέσαμε το καθήκον μας έναντι των συμμάχων και των εταίρων μας, ακόμη και σε βάρος των δικών μας συμφερόντων. Η Ελλάδα, με την στάση που έχει επιδείξει, απέδειξε ότι σε αντίθεση με την άστατη και ταραχοποιό Τουρκία, είναι μια βάση σταθερότητας και εμπιστοσύνης.
Τόσο η Ε.Ε όσο και η Αμερική έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν για την χώρα μας; Είμαστε μια χώρα του ΝΑΤΟ και το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης. Είναι αρκετά όσο έγιναν ή παίζουν ένα διπλό παιχνίδι σε βάρος μας οι Ευρωπαίοι;
Όχι και εξηγούμαι. Υπήρξαν δηλώσεις και υπερατλαντικά και από τις Βρυξέλλες (ΝΑΤΟ και Ε.Ε) αραιές, τυπικές, αλλά για μένα όχι αρκετές, που σημαίνει, όταν έχεις να κάνεις μια χώρα που συμπεριφέρεται όπως η Τουρκία έναντι της Ελλάδας και της Ευρώπης, θα περίμενα και από το ΝΑΤΟ και από την Ευρώπη να έχει μια πολύ πιο σαφή σταθερή. Όχι πολεμοχαρή, αλλά με σαφή μηνύματα προς την Τουρκία και αυτό δεν το έχει δει μέχρι στιγμής. Η ευρωπαϊκή εξωτερική πολική ασφάλειας και άμυνας δεν έχει διαμορφωθεί πλήρως και αυτό είναι κατανοητό. Έχει βοηθήσει η Ε.Ε μέσω Frontex, ΝΑΤΟ, των σκαφών τους που πλέουν στο Αιγαίο για την ασφάλεια από τους λαθρομετανάστες, όμως η παρουσία του στολίσκου του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αφορούσε περισσότερο την αντιμετώπιση της Ρωσίας και της δράσης της στην Μεσόγειο και στη Συρία, παρά στην πραγματική αποτρεπτική ικανότητα σε ό,τι αφορά την διοχέτευση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.
Φοβάστε ότι θα κάνει το επόμενο βήμα η Άγκυρα. Ακούμε διάφορες απειλές...
Η εικόνα είναι η εξής. Πρώτον, τα αντικειμενικά στοιχεία λένε πως έχει περιοριστεί κατακόρυφα η ροή απρόσκλητων μουσαφίρηδων από Τουρκία προς την Ελλάδα. Αυτό όμως αφορά τους πρόσφυγες, δηλαδή του Σύρους και όχι τους οικονομικούς μετανάστες ή λαθρομετανάστες που εξακολουθούν να εισέρχονται σε μικρότερους αριθμούς από Τουρκία και προέρχονται από το Κονγκό, Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ. Αυτό σημαίνει πως οι Τούρκοι αφήνουν να περάσουν αυτούς που θέλουν και αφήνουν τους άλλους που δεν τους ενδιαφέρουν. Σταματούν αυτούς που θέλουν, γιατί αν περάσουν προς τα εδώ, υπάρχει ένα πρόβλημα με την Ε.Ε σε ό,τι αφορά την συμφωνία που υπεγράφη εδώ και ένα χρόνο, για τους πρόσφυγες. Εάν την σπάσει, ξεχάστε μας εμάς. Αυτομάτως σημαίνει πως δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα ευρώ από την Ε.Ε και μιλάμε για 6 δισεκατομμύρια. Σε μια φάση που η Τουρκική οικονομία βρίσκεται σε καθοδική πορεία, η λίρα χάνει καθημερινά την αξία της, η τουρκική οικονομία έχει υπερθερμανθεί, ο τουρισμός έχει υποστεί πελώριο πλήγμα λόγω της στάσης της Τουρκίας έναντι της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να κλαίνε με μαύρο δάκρυ.
Για να υπερασπιστούμε καλύτερα τα συμφέροντά μας για να αντιμετωπίσουμε καλύτερο το προσφυγικό από δω και πέρα, πρέπει να βάλει το θέμα και πάλι της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» η ελληνική κυβέρνηση;
Πρέπει να επανεξεταστεί, να καταστεί σαφές ότι είμαστε η χώρα εισδοχής μεταναστών προς την Ευρώπη. Πρέπει να υπάρξει ένας επιμερισμός των χωρών, όχι επί εθελοντικής βάσης, αλλά επί υποχρεωτικής βάσης, με ό,τι συνεπάγεται ως προς τις χώρες που δυστροπούν στο να υποδέχονται και εκείνες πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να πληρώνει τα αποτελέσματα των ενεργειών άλλων, είτε όσον αυτό αφορά τις προκλήσεις πολέμων σε απομακρυσμένες από μας περιοχές, είτε αφορά πολέμους ή φυσικές καταστροφές κλπ. Είμαστε μέλη μιας μεγάλης οικογένειας, της Ε.Ε και φερόμαστε όπως πρέπει να φερθούμε. Είναι λογικό να περιμένουμε από τους ευρωπαίους εταίρους μας να σηκώσουν ένα μέρος του φορτίου που τους αναλογεί. Σ' αυτό πρέπει να στοχεύει η αναμόρφωση του Δουβλίνου 3. Δεν θα είναι εύκολο, γιατί καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θέλει να ανοίξει την πόρτα της σε ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αλλάξει τις δυνάμεις της στο εσωτερικό.
Στο Αιγαίο υπάρχουν ακόμη ζητήματα που δεν τα έχουμε δει όλα. Ως Πρέσβης της χώρας μας στην Τουρκία το 1999 γνωρίζεται καλύτερα από τον καθένα τι προβλέπεται στη συμφωνία του απεγκλωβισμού των Ιμίων. Τι θα συμβεί σε περίπτωση που έχουμε κάποιο γεγονός στις βραχονησίδες και τι πρέπει να κάνουν οι δύο χώρες με βάση τις συμφωνίες που υπάρχουν;
Υπηρέτησα από το 1999-2002 και φεύγοντας από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, αποχαιρετούσα τον σημερινό πρόεδρο, τον κ Ερντογάν, που με την σειρά του αποχαιρετούσε τον γιό του που πήγαινε να σπουδάσει στην Αμερική. Έζησα την Τουρκία, όπως την ζω και σήμερα που δεν άλλαξε τίποτα. Ό,τι ζητούσε η Κεμαλική Τουρκία, ζητά και η νεοοθωμανική, ερντογανική Τουρκία. Η ατζέντα τους παραμένει η ίδια, είτε αφορά τις γκρίζες ζώνες , μια επινόηση των Τούρκων που περιλαμβάνει κάποιες νησίδες και βραχονησίδες που διεκδικούν, γιατί ποτέ δεν αναφέρονται στην συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και των Παρισίων, βάσει των οποίων επικυρώθηκε η ενσωμάτωση των περισσοτέρων νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ψιλά γράμματα για τα Ίμια. Οι διεθνείς συνθήκες είναι πεντακάθαρες και μάλιστα με την συνθήκη της Λωζάνης τα δικαιώματα της Τουρκίας εκτείνονται μέχρι τα 3 ναυτικά μίλια από τις ακτές της. Τελεία. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση, κανένας αστερίσκος, καμία δυνατότητα διαφυγής. Αλλά εδώ ισχύει και το λαϊκό ρητό « λέγελέγε το κοπέλι κάνει την γριά και θέλει», έτσι λειτουργούν οι Τούρκοι και δημιουργούν επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά μια πελώρια φούσκα, τείνοντας να πείσουν την διεθνή κοινή γνώμη για το ο,τιδήποτε είναι στο Αιγαίο ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού τους ανήκει. Δηλαδή ο,τιδήποτε είναι από την Καβάλα μέχρι κάτω, είναι δικό τους. Θέλουν να ασκήσουν κυριαρχία. Από κει και μετά μπαίνει όλη η παραμυθολογία περί αποστρατικοποιήσεως των νήσων του Αιγαίου που αποκρατικοποιήθηκαν κατόπιν απαιτήσεως της Τουρκίας το 1947, με την συνθήκη των Παρισίων, άλλο πελώριο ψεύδος. Όταν είναι γνωστό ότι η αποστρατικοποίηση τότε για κάποια νησιά είχε γίνει κατόπιν ρητού αιτήματος της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Συνεπώς, ο,τιδήποτε ζητούσαν οι Τούρκοι στο παρελθόν ζητούν και σήμερα. Ό,τι ζητούν δεν έχει καμία στήριξη πουθενά. Είναι μια επεκτατική πολιτική. Η Τουρκία έχει ένα «στενό σακάκι», την συνθήκη της Λωζάνης, που την στενεύει στις μασχάλες ,στην μέση και θέλει να το πετάξει από πάνω της και θέλει να κάνει ό,τι μπορεί.
Από τον Νοέμβριο του 2004-2009 ήσασταν διοικητής στην ΕΥΠ. Εξ όσων γνωρίζετε, η χώρα μας είναι έτοιμη στρατιωτικά και διπλωματικά να απαντήσει σε οποιαδήποτε πρόκληση της άλλης πλευράς;
Ούτε η Τουρκία είναι τόσο μεγάλη και ισχυρή, όσο εμείς φοβόμαστε, ούτε η Ελλάδα τόσο ανίσχυρη, όσο οι Τούρκοι νομίζουν. Έχουμε μια εικόνα πως έχει ένα πελώριο στράτευμα που θα μας κυριεύσει . Δεν είναι καθόλου έτσι. Άλλο το πώς το παρουσιάζουν και άλλο τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Λησμονούμε ότι στο Αιγαίο αυτή την στιγμή περιπολούν τα υπερσύγχρονα υποβρύχια που αποκτήσαμε πρίν από 2-3 χρόνια και ορθώς τα πήραμε, εντελώς αθόρυβα κινούνται στο Αιγαίο και αυτά οι Τούρκοι δεν πρόκειται να αποκτήσουν πρίν περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Επίσης, δεν είμαστε τόσο πίσω, όσο κάποιοι ισχυρίζονται ότι είμαστε. Κυριότερο είναι πως πέρα από τις άγριες φωνές των Τούρκων και τις εξάρσεις τους, οι έλληνες στρατευμένοι έχουν χοντρό τσαγανό. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πέσει εύκολα μια σπιθαμή Ελληνικής γης. Πρέπει να είναι εντελώς τρελός οποιοσδήποτε Τούρκος θελήσει να κάνει ένα απονενοημένο διάβημα. Το ενδεχόμενο μια προβοκάτσιας είναι υπαρκτό, όμως ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας και οι Ένοπλες δυνάμεις είναι προετοιμασμένοι. Ένα με απασχολεί . Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτά τα οποία κάνει σήμερα η Τουρκία, δεν είναι απλά ευκαιριακά λόγω του δημοψηφίσματος ή των όποιων εσωτερικών προβλημάτων, όπως πολλοί ισχυρίζονται , αλλά είναι εντεταγμένα σε μια μακρόπνοη, συνεχή, σταθερή στρατηγική πολιτική της Τουρκίας. Γιατί αν είναι το πρώτο, θα ξεφουσκώσει. Αν είναι όμως το δεύτερο και όλα αυτά είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο δεκαετιών, τότε νομίζω πως επιβάλλεται ο πολιτικός κόσμος υπό την προεδρεία του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραμερίσουν τις όποιες κομματικοπολιτικοπροσωπικές ιδεολογικές ή άλλες διαφορές τους, να εστιάσουν στην εθνική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε αυτό τον αντίπαλο, όχι με την γενική άποψη πως η Ελλάδα είναι φιλήσυχη χώρα και έχει το διεθνές δίκαιο με το μέρος της, αλλά πρέπει να συμφωνήσουν όλοι μαζί όχι απλά στο ότι ο αντίπαλος είναι εδώ για να μας ενοχλεί, αλλά και για το πώς θα τον αντιμετωπίσουμε. Κακά τα ψέματα. Μη πούμε πως συμφωνήσαμε επί της αρχής και αφήνουμε στους στρατιωτικούς την υλοποίηση. Πρέπει να υπάρξει ένας εθνικός καμβάς, βάση, όχι απλά δεκαετιών. Διότι διαλέγουμε τους φίλους μας και όχι τους γείτονές μας. Αυτοί είναι και τους έχουμε.
Πηγή εφημερίδα "Νέα Εγνατία" Καβάλας
