Ένας διευθυντής τράπεζας ανακοινώνει σε έναν φτωχό που δεν έχει να πληρώσει τη δόση του, ότι το δάνειο του ''κτύπησε'' και θα του κατάσχουν το σπίτι.
"Η τράπεζα ποτέ δε χάνει", του λέει μισοεπίσημα, μισοαπολαμβάνοντας το.
Βγαίνοντας απο την τράπεζα εκείνη τη μέρα, ο θυελλώδης βοριάς παρασύρει ενα κεραμίδι το οποίο πέφτει με όλη του τη φόρα ακριβώς δίπλα στον διευθυντή. "Ούφ παρατρίχα, ευχαριστώ Θεέ μου" αναστενάζει εκείνος με ανακούφιση....
Προχωρώντας για το αυτοκίνητο του, ένας μπεκρής παραπατάει στο δρόμο, ένα αυτοκίνητο για να τον αποφύγει στραβοτιμονιάζει με όλη του την ταχύτητα και περνώντας ξυστά από τον διευθυντή, τρακάρει σε μια κολώνα της ΔΕΗ. "Ουφ" αναστενάζει πάλι ο διευθυντής, "μεγάλος είσαι Θεέ μου".
Εκείνη τη στιγμή πατάει κάτι λάσπες, γλυστράει και πέφτει μέσα σε ενα μεγάλο χαντάκι τρία μέτρα βάθος, που έχει ανοίξει ο δήμος για επίσκευή των αποχετευτικών αγωγών. Δεν σκοτώνεται όμως από την πτώση και ανοίγει το στόμα του για να δοξάσει το Θεό, για άλλη μια φορά που τον έσωσε. Τότε μια σωλήνα που έχει επίσης παρασυρθεί απο την πτώση του, καρφώνεται μέσα στο στόμα του και βγαίνει απο το πίσω μέρος του κρανίου του.
Βλέποντας μια τελευταία λάμψη, πριν εγκαταλείψει τον μάταιο ετούτο κόσμο, ο τραπεζίτης ακούει μια φωνή από ψηλά:
Θάνατος σε δόσεις πούστη. Η κατάσχεση έρχεται στο τέλος...
"Η τράπεζα ποτέ δε χάνει", του λέει μισοεπίσημα, μισοαπολαμβάνοντας το.
Βγαίνοντας απο την τράπεζα εκείνη τη μέρα, ο θυελλώδης βοριάς παρασύρει ενα κεραμίδι το οποίο πέφτει με όλη του τη φόρα ακριβώς δίπλα στον διευθυντή. "Ούφ παρατρίχα, ευχαριστώ Θεέ μου" αναστενάζει εκείνος με ανακούφιση....
Προχωρώντας για το αυτοκίνητο του, ένας μπεκρής παραπατάει στο δρόμο, ένα αυτοκίνητο για να τον αποφύγει στραβοτιμονιάζει με όλη του την ταχύτητα και περνώντας ξυστά από τον διευθυντή, τρακάρει σε μια κολώνα της ΔΕΗ. "Ουφ" αναστενάζει πάλι ο διευθυντής, "μεγάλος είσαι Θεέ μου".
Εκείνη τη στιγμή πατάει κάτι λάσπες, γλυστράει και πέφτει μέσα σε ενα μεγάλο χαντάκι τρία μέτρα βάθος, που έχει ανοίξει ο δήμος για επίσκευή των αποχετευτικών αγωγών. Δεν σκοτώνεται όμως από την πτώση και ανοίγει το στόμα του για να δοξάσει το Θεό, για άλλη μια φορά που τον έσωσε. Τότε μια σωλήνα που έχει επίσης παρασυρθεί απο την πτώση του, καρφώνεται μέσα στο στόμα του και βγαίνει απο το πίσω μέρος του κρανίου του.
Βλέποντας μια τελευταία λάμψη, πριν εγκαταλείψει τον μάταιο ετούτο κόσμο, ο τραπεζίτης ακούει μια φωνή από ψηλά:
Θάνατος σε δόσεις πούστη. Η κατάσχεση έρχεται στο τέλος...