Έτσι φαίνεται ότι «επιστρατεύει» το τρυκ της σύνταξης στα 67 για να αποφύγει τις απολύσεις και τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα επιφέρουν.
Το πολιτικό κόστος για τις απολύσεις είναι πολύ μεγάλο. Ενώ ταυτόχρονα οι τροϊκανοί επιμένουν πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πρέπει να εξοικονομηθούν τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια από τις δαπάνες για μισθοδοσία κ.α.
Κάπως έτσι βρέθηκε η μέση λύση. Να μην γίνουν απολύσεις μερικών χιλιάδων υπαλλήλων του δημοσίου, αλλά να ακολουθηθούν άλλα μοντέλα εξοικονόμησης χρημάτων.
Ένας τρόπος είναι η άμεση αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης που το ΔΝΤ υπολογίζει πως θα επιφέρει κέρδη 1 δισεκατομμυρίου τον χρόνο.
Αυτό θα σημάνει άμεση αύξηση του ορίου ηλικίας για όλους στα 66 και αμέσως μετά στα 67 μέσα στον επόμενο χρόνο.
Ταυτόχρονα για να “πιάσουν” τον “μαγικό” αριθμό 150.000 στη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων ως το 2015 εξετάζουν τα σενάρια της αναγκαστικής απομάκρυνσης των επίορκων υπαλλήλων του δημοσίου(ήταν σαφής η αναφορά του Ε. Βενιζέλου μετά τη χθεσινή συνάντηση των αρχηγών) , αλλά και όλων όσοι βρίσκονται σε μακροχρόνια άδεια από την υπηρεσία τους για ιατρικούς λόγους.
Και πάλι ωστόσο ο αριθμός αυτός δεν είναι μεγαλύτερος από 3.000 με 4.000 άτομα.
Έτσι επανέρχεται το σενάριο μείωσης του προσωπικού μέσω συγχωνεύσεων και λουκέτων σε οργανισμούς και επιχειρήσεις.
Το λουκέτο σε 800 δημοτικές επιχειρήσεις θα δείξει την έξοδο σε περίπου 5.000 εργαζόμενους.
Πρώτοι υποψήφιοι για να μπουν στο νέο καθεστώς, τη “διαθεσιμότητα” δηλαδή, είναι οι εργαζόμενοι στις δημοτικές επιχειρήσεις που κλείνουν και ακολουθούν όλοι οι υπάλληλοι των ΟΤΑ που εργάζονται με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου
Παράλληλα και για να αυξηθεί ο ρυθμός αποχωρήσεων (τον επικαλέστηκε ο Φ. Κουβέλης μετά τη συνάντηση των αρχηγών) θα δοθούν κίνητρα για την αναγνώριση ετών υπηρεσίας.
Γρίφος εξακολουθεί να είναι ο αριθμός των συμβασιούχων και πως υπολογίζεται καθώς υπάρχει και το έκτακτο προσωπικό το οποίο δεν θα πρέπει να προσμετράται.
Μόνο το 2011 οι συμβασιούχοι μειώθηκαν κατά 49.042 άτομα. Σύμφωνα με τη μελέτη όμως, δεν υπάρχουν εργαλεία για την παρακολούθηση των συμβασιούχων και στις αρχές του 2011 στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα ξεπέρασαν τις 100.000, παρά τη μείωση που είχε γίνει.
Έτσι δεν αποκλείεται να πέσει και πάλι στο τραπέζι το θέμα των συμβασιούχων με ουσιαστικό πάγωμα των συμβάσεων που θα σημάνει μη ανανέωσή τους.
