Το δράμα στην Αθήνα, που βρίσκεται ήδη με το ένα πόδι έξω από την ευρωζώνη συνεχίζεται....
Χωρίς να το έχει καταλάβει κανείς, η Λευκωσία δείχνει να μην μπορεί να αποφύγει να χτυπήσει την πόρτα του μηχανισμού στήριξης.
Η Ισπανία στο μνημόνιο είναι σενάριο τρόμου. Το χρέος της χώρας είναι χαμηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ωστόσο ο τραπεζικός τομέας ένα βαρέλι δίχως πάτο που στραγγίζει συνεχώς χρήματα. Για να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες και την Καταλονία η Μαδρίτη θα πρέπει να «σηκώσει» από τις αγορές πάνω από 25 δις ευρώ, σε μια χρονική συγκυρία όπου τα επιτόκια που προσφέρονται στη χώρα ξεπερνούν το 6%. Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης είναι ένα ορατό σενάριο.
Το μέγεθος μετράει, γιατί από τον ίδιο συνδυασμό υποφέρει και η Κύπρος. Κανείς όμως δεν νοιάζεται γιατί με την προϋπόθεση, ότι η Ελλάδα δεν θα σκάσει η Κύπρος θα χρειαστεί γύρω στα 3 δις (αν σκάσει είναι μια άλλη ιστορία). Η Ισπανία θέλει επτά φορές τόσα μόνο για τη Bankia. Λόγω της κατάρρευσης της στεγαστικής φούσκας, το τραπεζικό της σύστημα είναι γεμάτο σκελετούς.
Προσφυγή της Ισπανίας στο μηχανισμό όμως σημαίνει ότι παρ’ όλη τη μόχλευση, τα χρήματα δεν φτάνουν, οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί στήριξης θα φτάσουν στα όρια τους και ο επόμενος υποψήφιος λέγεται Ιταλία. Η Ευρώπη, που βυθίζεται στην ύφεση είναι αντιμέτωπη με μια σειρά από επιλογές πολιτικά και τεχνικά εξαιρετικά δύσκολες και δυσάρεστες.
Για να αποφευχθεί ο τρόμος της προσφυγής μιας χώρας του μεγέθους της Ισπανίας στον EFSF εξετάζεται το ενδεχόμενο ο μηχανισμός να αποκτήσει μια θυγατρική που θα διασώζει τράπεζες και όχι χώρες, αλλά και το ενδεχόμενο να αποκτήσει περισσότερα κονδύλια. Χρόνος για να συζητηθούν βέβαια όλα αυτά δεν υπάρχει όταν ετοιμάζεται να σκάσει η βόμβα στην Αθήνα, στα μέσα Ιουνίου.
Το κλίμα στην Ευρώπη επιδεινώνεται ραγδαία και η αμηχανία των ηγεσιών είναι κάτι πάρα πάνω από εμφανής, κάτι που πιθανόν να καθιστά τη διαπραγματευτική μας θέση ακόμα πιο δύσκολη…
Θέμης Δαγκλής
Η Ισπανία στο μνημόνιο είναι σενάριο τρόμου. Το χρέος της χώρας είναι χαμηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ωστόσο ο τραπεζικός τομέας ένα βαρέλι δίχως πάτο που στραγγίζει συνεχώς χρήματα. Για να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες και την Καταλονία η Μαδρίτη θα πρέπει να «σηκώσει» από τις αγορές πάνω από 25 δις ευρώ, σε μια χρονική συγκυρία όπου τα επιτόκια που προσφέρονται στη χώρα ξεπερνούν το 6%. Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης είναι ένα ορατό σενάριο.
Το μέγεθος μετράει, γιατί από τον ίδιο συνδυασμό υποφέρει και η Κύπρος. Κανείς όμως δεν νοιάζεται γιατί με την προϋπόθεση, ότι η Ελλάδα δεν θα σκάσει η Κύπρος θα χρειαστεί γύρω στα 3 δις (αν σκάσει είναι μια άλλη ιστορία). Η Ισπανία θέλει επτά φορές τόσα μόνο για τη Bankia. Λόγω της κατάρρευσης της στεγαστικής φούσκας, το τραπεζικό της σύστημα είναι γεμάτο σκελετούς.
Προσφυγή της Ισπανίας στο μηχανισμό όμως σημαίνει ότι παρ’ όλη τη μόχλευση, τα χρήματα δεν φτάνουν, οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί στήριξης θα φτάσουν στα όρια τους και ο επόμενος υποψήφιος λέγεται Ιταλία. Η Ευρώπη, που βυθίζεται στην ύφεση είναι αντιμέτωπη με μια σειρά από επιλογές πολιτικά και τεχνικά εξαιρετικά δύσκολες και δυσάρεστες.
Για να αποφευχθεί ο τρόμος της προσφυγής μιας χώρας του μεγέθους της Ισπανίας στον EFSF εξετάζεται το ενδεχόμενο ο μηχανισμός να αποκτήσει μια θυγατρική που θα διασώζει τράπεζες και όχι χώρες, αλλά και το ενδεχόμενο να αποκτήσει περισσότερα κονδύλια. Χρόνος για να συζητηθούν βέβαια όλα αυτά δεν υπάρχει όταν ετοιμάζεται να σκάσει η βόμβα στην Αθήνα, στα μέσα Ιουνίου.
Το κλίμα στην Ευρώπη επιδεινώνεται ραγδαία και η αμηχανία των ηγεσιών είναι κάτι πάρα πάνω από εμφανής, κάτι που πιθανόν να καθιστά τη διαπραγματευτική μας θέση ακόμα πιο δύσκολη…
Θέμης Δαγκλής
.jpg)
