Το πώς ακριβώς αντιμετώπιζε το Μακεδονικό ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε ορατό όταν παρέλαβε ο ίδιος μετά τις εκλογές του φθινοπώρου του 1993 την εξουσία, σχηματίζοντας την τελευταία του κυβέρνηση.
Διαθέτουμε πολλά σημαντικά ντοκουμέντα από την περίοδο εκείνη, στα οποία διαγράφεται και η τελική μετατόπιση των θέσεών του, από την αρχική αδιαλλαξία στην επιδίωξη ενός αμοιβαία αποδεκτού συμβιβασμού, τον οποίο θεμελίωσε με την Ενδιάμεση Συμφωνία που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη (13.9.1995).
Στην «Εφ.Συν. - Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί σήμερα:
► 24.01.1994, η πρώτη μάχη στη Βουλή: ο Ανδρ. Παπανδέου εμφάνισε ως τετελεσμένη την ελληνική υποχώρηση στο ζήτημα: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε αποδεχθεί συμβιβασμό στο όνομα, με επιθετικό προσδιορισμό στον όρο “Μακεδονία” και το δήλωνε δημοσίως και επισήμως, και εκ προοιμίου προς πάσα κατεύθυνση».
► Ο Ανδρέας «αναγνώρισε τη γλώσσα»: ακόμα και τον βασικό σημερινό ισχυρισμό των πολέμιων της Συμφωνίας των Πρεσπών για τη γλώσσα του γειτονικού κράτους είχε αναπτύξει ο Μ. Εβερτ, κατηγορώντας τον Παπανδρέου ότι με την Ενδιάμεση Συμφωνία αναγνώρισε τη γλώσσα της ΠΓΔΜ.
► Η ομαδική παραίτηση των βουλευτών: το «εύρημα» του Πάνου Καμμένου, να παραιτηθούν ομαδικά οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, για να μπλοκάρουν την ψήφιση της Συμφωνίας, το είχε διατυπώσει πρώτος ο Αντώνης Σαμαράς το 1995, για να πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου για το Μακεδονικό.
► Ο Ανδρέας και οι Αμερικανοί: την εύκολη κατηγορία ότι η σημερινή κυβέρνηση δρα ως εντολέας ξένων δυνάμεων και συμφερόντων, κυρίως των Αμερικανών, κατά διαβολική σύμπτωση την είχε απευθύνει η Ν.Δ. και ορισμένα μέσα ενημέρωσης στον Ανδρέα Παπανδρέου για την Ενδιάμεση Συμφωνία.
► Έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα; Oσα ακούγονταν τους τελευταίους μήνες σχετικά με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Μακεδονικό, έχουν κι αυτά την προέλευσή τους στο 1994. Ηταν τότε που ο Αντώνης Σαμαράς ζητούσε από τον Ανδρέα Παπανδρέου να προχωρήσει σε δημοψήφισμα.
.jpg)
