Νομίζω ότι το ναδίρ των δημοσκοπήσεων (αυτό που στα ελληνικά το λέμε «έπιασαν πάτο»), καταγράφηκε πριν από κάνα χρόνο.
Μπορεί και ενάμιση, δεν με βοηθάει τώρα η μνήμη μου, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
Το θέμα είναι στα αποτελέσματα του συγκεκριμένου γκάλοπ που έδινε άνετη, πανάνετη αυτοδυναμία στη Νέα Δημοκρατία, έχριζε δεύτερο κόμμα το ΚΙΝΑΛ (μπορεί να ήταν ΠΑΣΟΚ, τότε) κι έστελνε τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση με μονοψήφιο ποσοστό.
Σα να κοιμάται ρε φίλε ο οπαδός του Εορδαϊκού (για να μην πω του Αλμωπού Αριδαίας) και να ονειρεύεται ότι ρίχνει μια ξεγυρισμένη πεντάρα στον ΠΑΟΚ. Μέσα στην Τούμπα!
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό και ακόμη περισσότερα λύματα στον Κηφισό και οι δημοσκόποι κατανόησαν ότι δεν πίνει όλος ο κόσμος ληγμένα. Υπάρχουν και ψηφοφόροι με σώας τας φρένας, ψηφοφόροι που σκέφτονται, ψηφοφόροι που αναλύουν. Και είναι αποφασισμένοι να περιμένουν ως την τελευταία στιγμή για να ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Κυρίως της κυβέρνησης εδώ που τα λέμε, μιας και στη ΝΔ η συσπείρωση ξεπερνάει το ενενήντα τοις εκατό. Ενώ απ’ όσους και όσες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το Σεπτέμβριο του 2015, ο ένας στους δύο και η μία στις δύο ακόμη κατοικοεδρεύουν στον πλανήτη της αναποφασιστικότητας. Και δεν σκοπεύουν να το κουνήσουν τόσο εύκολα…
Κάτι ανάλογο θυμόμαστε εμείς που έχουμε αποκτήσει γκρίζους κροτάφους, συνέβαινε και το 1985, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση του Ευάγγελου Αβέρωφ τα είχε όλα τα γίδια στο μαντρί (βλάχος γαρ!), ενώ στο ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπανδρέου επικρατούσε δημιουργικό μπάχαλο και συσπείρωση παιδικής χαράς. Ούτε καν νηπιαγωγείου, όπου μπορούν κάποια στιγμή τα πιτσιρίκια να συνασπισθούν εναντίον κάποιου ορατού ή αόρατου εχθρού. Ώσπου είχε ο Μένιος τη φαεινή ιδέα να ρίξουν μαχαιριά πισώπλατη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή , να μην τον υποστηρίξουν για την προεδρία και στη θέση του να προτείνουν Χρήστο Σαρτζετάκη. Κόλπο που μπορεί εμείς να το βλέπουμε ύστερα από μια τριακονταετία και να το χαρακτηρίζουμε «απλοϊκό», αλλά τη δουλίτσα του την έκανε. Τον μπετονάρησε, που θα έλεγε και η Όλγα Τρέμη, τον κεντροαριστερό χώρο και την έστειλε την ΠΑΣΟΚάρα στη κορυφή. Καθαρά, ξάστερα και αδιαμφισβήτητα!
Ποιος λέει ότι είναι αδύνατον να επαναληφθεί το στόρι πριν από τις ερχόμενες εκλογές; Ένα ταχυδακτυλουργικό, ένα τρικ, μια μαγκιά ξαφνική που θα το ανατρέψει το σκηνικό και θα το κάνει άνω κάτω. Δεν θέλει πολύ, όπως απέδειξε η περίπτωση του Σαρτζετάκη και δεκαπέντε χρόνια αργότερα η περίπτωση Καρατζαφέρη με τα «δικά μας τα παιδιά». Ένα χαρτί είναι αρκετό, ένα βίντεο είναι αρκετό, μια καταδικαστική απόφαση είναι αρκετή.
Και με όλα τα μέτωπα ανοιχτά σε εσωτερική και εξωτερική πολιτική, οι ευκαιρίες είναι πολλές. Για μια ντρίπλα της τελευταίας στιγμής και μια μπούκα στη μικρή περιοχή κι ένα δυνατό σουτ στο «γάμα». Για να ψάχνεις ύστερα εσύ να βρεις τι είναι αυτό που σου συνέβη…
Πράγμα το οποίο μας φέρνει στον Κώστα Λεφάκη και στις προβλέψεις του. Όπου έσκασε μύτη ο δημοφιλής αστρολόγος στο ραδιοφωνικό σταθμό News 247 και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα όπως ο συγχωρεμένος ο Μένιος. Προέβλεψε λοιπόν ότι θα έχουμε ντράβαλα στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και ανακατωσούρα σε ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία, συμπληρώνοντας ότι σημαντικές αλλαγές θα γίνουν και σε πρόσωπα τα οποία ακόμη και σήμερα δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό. Και η Ελλαδίτσα; Στην Ελλαδίτσα υπάρχει πιθανότητα να δούμε εκτός Βουλής κάποια από τα κόμματα που εκπροσωπούνται σήμερα (Σταύρο είσαι σπίτι;) και να μπουν ορισμένοι συνασπισμοί κομμάτων.
Και η αυτοδυναμία; Ο μετρ ήταν κατηγορηματικός:
Δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία στις εθνικές εκλογές. Λιτά, μετρημένα και μπροσθόβαρα. Και πολύ πιο επιστημονικά από ορισμένες δημοσκοπήσεις που απλώς μετρούν τ’ άστρα, όπως εκείνο το παιδί στο βιβλίο του Λουντέμη!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
