Σηκώνεσαι το πρωί , ανοίγεις το παράθυρο και μαζί με τον ‘καθαρό’ αέρα σούρχεται και καΐλα απ’ τη καύση σκουπιδιών της ΑΓΕΤ.
Κατεβαίνεις για να πας στη δουλειά και βλέπεις το αυτοκίνητο του γείτονα που είναι παρκαρισμένο δίπλα στη πόρτα σου παρόλο που έχει δικό του ελεύθερο χώρο για στάθμευση, απλά το βάζει εκεί για να νιώθει ποιο άνετα.
Αν πας προς Λεχώνια μετά την Αγριά και κάποια είναι έγκυος και δεν μπορεί να γεννήσει, ο δρόμος έχει τόσα σαμάρια και θα γεννήσει σίγουρα από τα πολλά τραντάγματα.
Είσαι στο φανάρι και περιμένεις το πράσινο.
Μπροστά σου είναι μια αμαξάρα που τη ζηλεύεις.
Ο οδηγός χωρίς να ανάψει φλας στρίβει δεξιά.
Α λες , μάλλον θα του κάηκε το λαμπάκι…
Ο πεζός έχει προτεραιότητα στους κυκλικούς κόμβους αλλά αν το κάνεις θα σε βρίσουν ή θα σε πατήσουν οι οδηγοί. Στην Αλβανία, Ουζμπεκιστάν και όλα τα άλλα κράτη τα αυτοκίνητα σταματάνε για να περάσεις απέναντι
Αγοράζεις το καφέ σου και πίνεις νερό εμφιαλωμένο γιατί αν πιείς από τη βρύση έχει γεύση χαλκοσωλήνα που μάλλον φτιάχτηκε από τότε που οι Αμερικάνοι κατασκεύασαν το φράγμα Χούβερ.
Ανοίγεις το διαδίκτυο -internet- αφού κανένα άλλο μέλος της οικογένειας δεν το χρησιμοποιεί γιατί ενώ πληρώνεις για 24Mbps έχεις μόνο 3-4 κι αυτή η κατάσταση φέρνει φασαρίες… Δεν πειράζει είναι καλή η Cosmote
Πάει ο άλλος για μπάνιο στις Πλάκες, α λες τώρα θα είναι καθαρά γιατί δεν θα έσπασε ο αγωγός όπως το καλοκαίρι κι είχε γεμίσει η θάλασσα με ‘ακατέργαστες οργανικές ουσίες’
Περιμένεις δέμα και ο διανομέας σου αφήνει σημείωμα γιατί δεν έκανε τον κόπο να μπει στην αυλή επειδή η πόρτα ανοίγει προς τα έξω
Παίρνεις ένα μπουκάλι κρασί από το μάρκετ κι αν κάνει κάτω από 15 ευρώ πίνεις ξίδι..
Άσε , ωχ αδελφέ...
