Ο αναγνώστης του μπλογκ Θ.Ζ. μας έστειλε το σχόλιό του για τα πρωτοσέλιδα της ημέρας:
Θερινή μελαγχολία - ούτε μια εφημερίδα δεν σκέφθηκε να "χτυπήσει" στην πρώτη της σελίδα τον θάνατο της Μάνιας Τεγοπούλου, ουτε να δημοσιεύσει το story της πολυτάραχης ζωής της.
Αμφιλεγόμενο πρόσωπο αλλά συνέδεσε το όνομά της με την γέννηση -μέσω του πατρός της- και τον θάνατο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, της πιο αλλοπρόσαλης, έξυπνης και μαγικής εφημερίδας που βγήκε ενα χρόνο μετά την μεταπολίτευση χάρη στον δαιμόνιο Κίτσο και τον τεράστιο Φιλιππόπουλο.
Φαντάζομαι θα ασχοληθούν τα κυριακάτικα. Που να βρουν χρόνο τα ημερήσια...
****
Χαζεύοντας τα εξώφυλλα του Τύπου της Τετάρτης , "σκόνταψα" σε έναν "εμπνευσμένο" τίτλο που έλεγε : ΓΙΟΣ ΜΟΔΙΣΤΡΑΣ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ή κάτι τέτοιο. Αν ήταν γιος κομμώτριας (το πιασαμε το υπονοούμενο) δεν θα τα κατάφερνε μάλλον... Χώρια που το ρεπορτάζ το είχε το ΕΘΝΟΣ μια μέρα νωρίτερα.
****
Παρατηρεί κανείς τα φύλλα που απέμειναν στα σημεία πωλήσεων να βρίθουν ακεφιάς και βαρεμάρας. Η επανάσταση των απλήρωτων καλοπληρωμένων που εργάζονται αγκομαχώντας με το ρολόι στο χέρι, κάποτε θα το λέγαμε και λευκή απεργία. Οποιος κατουράει στην θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι. Ε;
ΠΗΓΗ
Θερινή μελαγχολία - ούτε μια εφημερίδα δεν σκέφθηκε να "χτυπήσει" στην πρώτη της σελίδα τον θάνατο της Μάνιας Τεγοπούλου, ουτε να δημοσιεύσει το story της πολυτάραχης ζωής της.
Αμφιλεγόμενο πρόσωπο αλλά συνέδεσε το όνομά της με την γέννηση -μέσω του πατρός της- και τον θάνατο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, της πιο αλλοπρόσαλης, έξυπνης και μαγικής εφημερίδας που βγήκε ενα χρόνο μετά την μεταπολίτευση χάρη στον δαιμόνιο Κίτσο και τον τεράστιο Φιλιππόπουλο.
Φαντάζομαι θα ασχοληθούν τα κυριακάτικα. Που να βρουν χρόνο τα ημερήσια...
****
Χαζεύοντας τα εξώφυλλα του Τύπου της Τετάρτης , "σκόνταψα" σε έναν "εμπνευσμένο" τίτλο που έλεγε : ΓΙΟΣ ΜΟΔΙΣΤΡΑΣ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ή κάτι τέτοιο. Αν ήταν γιος κομμώτριας (το πιασαμε το υπονοούμενο) δεν θα τα κατάφερνε μάλλον... Χώρια που το ρεπορτάζ το είχε το ΕΘΝΟΣ μια μέρα νωρίτερα.
****
Παρατηρεί κανείς τα φύλλα που απέμειναν στα σημεία πωλήσεων να βρίθουν ακεφιάς και βαρεμάρας. Η επανάσταση των απλήρωτων καλοπληρωμένων που εργάζονται αγκομαχώντας με το ρολόι στο χέρι, κάποτε θα το λέγαμε και λευκή απεργία. Οποιος κατουράει στην θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι. Ε;
ΠΗΓΗ