Αμβέρσα
Δέν είναι άδειο. Είναι γεμάτο από τίς καρδιές μας καί τήν ευγνωμοσύνη μας γιά τήν θυσία του καί τά αγνά ιδανικά του, στόν ακήρυχτο πόλεμο πού πολιτικοί κοπρίτες συντηρούσαν καί συντηρούν γιά νά παίρνουν μίζες καί νά εξασφαλίζουν τά εγγόνια τους , μέ τό αίμα τών Ηλιάκηδων.
Είναι αυτοί οί ίδιοι ανίκανοι πολιτικοί λεχρίτες πού μετά από 34 χρόνια στήν Ευρωπαική Ενωση, δέν κατόρθωσαν νά εξασφαλίσουν ούτε τήν εθνική μας ακεραιότητα, ούτε τήν εθνική μας περηφάνεια.
Είναι αυτά τά πολιτικά σκουλήκια, πού αντί νά κάνουν εξωτερική πολιτική, κοπροσκύλιαζαν στά ακριβά μπιστρώ καί καμπαρέ τών Βρυξελλών, πουλώντας βλαχιά, τσίκνα, τραγίλα καί εθνικοφροσύνη. πίνοντας σαμπάνια Dom Perignon.
Είναι αυτά τά ίδια κτήνη πού θά εμφανιστούν καί πάλι στό εκλογικό προσκήνιο γιά νά υπηρετήσουν δήθεν τήν πατρίδα καί θά ζητήσουν τήν ψήφο τών ζώων ψηφοφόρων.
Θυμάμαι καλά, εκείνη τήν αποφράδα ημέρα πού παράλληλα μέ τή Σούδα, απογειώσαμε κι΄εμείς γιά αναχαίτηση, ένα ζευγάρι scramble από τό Καστέλλι καί περιμέναμε μάταια στή συχνότητα τού Πύργου Ελέγχου νά ακούσουμε κάτι ενθαρρυντικό.
Κωνσταντή, πάντα σέ θυμόμαστε.
Ηθελα νά σού γράψω κι΄άλλα, μά ή γεροντική καρδιά μου σπάραξε.
Τά δάκρυά μου καί οί μύξες μου, γίναν ένα.
Ο υπόλογος μηχανικός δεξιά εκεί στό shelter , μέ σκυμμένο τό κεφάλι , θά σέ καρτερά καί πάντα θά σέ περιμένει νά προσγειωθείς.
