Όχι πως είναι έκπληξη, αλλά τα τελευταία περιστατικά δείχνουν ότι η λεγόμενη ελευθερία του Τύπου έχει υποστεί θανατηφόρα πλήγματα.
Πλήγματα με ευθύνη των εισβολέων εκδοτών, πλήγματα, που αφορούν την κοινή λογική και το δικαίωμα των αναγνωστών - τηλεθεατών, να πληροφορηθούν δημόσια γεγονότα!
ΤΟ ΠΡΩΤΟ τέτοιου χαρακτήρα πρόσφατο περιστατικό σημειώθηκε στις 21 Μαρτίου, όταν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης κατέθεσε στην επιτροπή της Βουλής για το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Και αποκάλυψε, παρουσιάζοντας όλα τα στοιχεία, πώς από τα ταμεία του συγκεκριμένου δημόσιου οργανισμού λείπουν 230 εκατομμύρια ευρώ (!) από τις χρήσεις 2007 - 2014! Το δημόσιο αυτό γεγονός δεν κρίθηκε άξιο να αναφερθεί ως είδηση.
ΕΞΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, τα «Νέα», η «Καθημερινή», ο «Ελεύθερος Τύπος», η «Δημοκρατία», η «Εστία» και ο «Ριζοσπάστης»(!) δεν έκριναν ότι αξίζει να μπει, έστω ως μονόστηλο, στην πρώτη σελίδα! Και, όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό συνέβη με διαταγή των αφεντικών που αγωνίζονται με κάθε τρόπο για την παλινόρθωση στην εξουσία εκείνων που χρεοκόπησαν τη χώρα για να αναβιώσουν οι καλές μέρες της διαπλοκής.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ γεγονός, και αυτό δημόσιο, ήταν η άσκηση δίωξης σε βαθμό κακουργήματος στον εφοπλιστή και εκδότη Βαγγέλη Μαρινάκη, για την υπόθεση μεταφοράς δύο τόνων ηρωίνης στον Πειραιά με το πλοίο Noor I. Και πάλι τα περισσότερα ΜΜΕ έπνιξαν την είδηση, ενώ την επομένη ημέρα φιλοξένησαν την απάντηση του κατηγορουμένου, που ήταν η κλασική πλέον λέξη «σκευωρία». Με λίγα λόγια, οι αναγνώστες και τηλεθεατές που δεν είχαν ενημερωθεί για τη δίωξη και τις κατηγορίες ενημερώθηκαν για την απάντηση!
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ότι ποτέ άλλοτε είχαμε τόσο κραυγαλέα περιστατικά χειραγώγησης της κοινής γνώμης, προσβολής των πολιτών που πληρώνουν για την ενημέρωσή τους και ταπείνωσης των δημοσιογράφων.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν όλα αυτά; Διότι οι περισσότεροι εκδότες και καναλάρχες έχουν επιστρατεύσει τα μέσα τους για να ρίξουν τη σημερινή κυβέρνηση και να φέρουν στην εξουσία τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και ποιο ρόλο θα αναλάβουν αυτοί αν τα καταφέρουν; Τι χάρες και ανταλλάγματα θα ζητήσουν από τον δικό τους πρωθυπουργό; Για ποιο λόγο ο Μαρινάκης μπήκε στο χώρο του Τύπου, ελέγχοντας ένα σωρό ζημιογόνα μέσα;
ΠΡΟΦΑΝΗΣ η απάντηση. Άλλωστε, κηδεμονία -με το αζημίωτο- της πολιτικής από την οικονομική και μιντιακή ολιγαρχία έχει ξαναβιώσει ο τόπος, με τα γνωστά αποτελέσματα. Εκείνοι που έκλεβαν δημόσιο πλούτο πριν από τη χρεοκοπία συνέχισαν να το κάνουν και επί χρεοκοπίας. Πώς όμως να φανταστείς ότι οι πολίτες, όση χειραγώγηση κι αν επιχειρηθεί, θα προτιμήσουν την αυτοκτονία;
Δημήτρης Χρήστου / Αυγή
Πλήγματα με ευθύνη των εισβολέων εκδοτών, πλήγματα, που αφορούν την κοινή λογική και το δικαίωμα των αναγνωστών - τηλεθεατών, να πληροφορηθούν δημόσια γεγονότα!
ΤΟ ΠΡΩΤΟ τέτοιου χαρακτήρα πρόσφατο περιστατικό σημειώθηκε στις 21 Μαρτίου, όταν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης κατέθεσε στην επιτροπή της Βουλής για το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Και αποκάλυψε, παρουσιάζοντας όλα τα στοιχεία, πώς από τα ταμεία του συγκεκριμένου δημόσιου οργανισμού λείπουν 230 εκατομμύρια ευρώ (!) από τις χρήσεις 2007 - 2014! Το δημόσιο αυτό γεγονός δεν κρίθηκε άξιο να αναφερθεί ως είδηση.
ΕΞΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, τα «Νέα», η «Καθημερινή», ο «Ελεύθερος Τύπος», η «Δημοκρατία», η «Εστία» και ο «Ριζοσπάστης»(!) δεν έκριναν ότι αξίζει να μπει, έστω ως μονόστηλο, στην πρώτη σελίδα! Και, όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό συνέβη με διαταγή των αφεντικών που αγωνίζονται με κάθε τρόπο για την παλινόρθωση στην εξουσία εκείνων που χρεοκόπησαν τη χώρα για να αναβιώσουν οι καλές μέρες της διαπλοκής.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ γεγονός, και αυτό δημόσιο, ήταν η άσκηση δίωξης σε βαθμό κακουργήματος στον εφοπλιστή και εκδότη Βαγγέλη Μαρινάκη, για την υπόθεση μεταφοράς δύο τόνων ηρωίνης στον Πειραιά με το πλοίο Noor I. Και πάλι τα περισσότερα ΜΜΕ έπνιξαν την είδηση, ενώ την επομένη ημέρα φιλοξένησαν την απάντηση του κατηγορουμένου, που ήταν η κλασική πλέον λέξη «σκευωρία». Με λίγα λόγια, οι αναγνώστες και τηλεθεατές που δεν είχαν ενημερωθεί για τη δίωξη και τις κατηγορίες ενημερώθηκαν για την απάντηση!
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ότι ποτέ άλλοτε είχαμε τόσο κραυγαλέα περιστατικά χειραγώγησης της κοινής γνώμης, προσβολής των πολιτών που πληρώνουν για την ενημέρωσή τους και ταπείνωσης των δημοσιογράφων.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν όλα αυτά; Διότι οι περισσότεροι εκδότες και καναλάρχες έχουν επιστρατεύσει τα μέσα τους για να ρίξουν τη σημερινή κυβέρνηση και να φέρουν στην εξουσία τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και ποιο ρόλο θα αναλάβουν αυτοί αν τα καταφέρουν; Τι χάρες και ανταλλάγματα θα ζητήσουν από τον δικό τους πρωθυπουργό; Για ποιο λόγο ο Μαρινάκης μπήκε στο χώρο του Τύπου, ελέγχοντας ένα σωρό ζημιογόνα μέσα;
ΠΡΟΦΑΝΗΣ η απάντηση. Άλλωστε, κηδεμονία -με το αζημίωτο- της πολιτικής από την οικονομική και μιντιακή ολιγαρχία έχει ξαναβιώσει ο τόπος, με τα γνωστά αποτελέσματα. Εκείνοι που έκλεβαν δημόσιο πλούτο πριν από τη χρεοκοπία συνέχισαν να το κάνουν και επί χρεοκοπίας. Πώς όμως να φανταστείς ότι οι πολίτες, όση χειραγώγηση κι αν επιχειρηθεί, θα προτιμήσουν την αυτοκτονία;
Δημήτρης Χρήστου / Αυγή