Λέτε να γίνεται και σήμερα κάτι παρόμοιο;
«… ο διδάσκαλος είχε διατάξει να καθαρίσωσι το υπο την δασκαλοκαθέδραν και σωφρονιστήριον, εκεί όπου έβοσκαν εν πάση ανέσει πολυάριθμοι ψαλίδες, βλατούλες και ποντικοί.
Είχε κάμει νέαν και πλούσιαν προμήθειαν από δεσμίδας βεργών και είχεν αρχίσει «να τες βρέχει» πάλιν γερά, καθώς άλλοτε.
Είχεν απαιτήσει από την Εφορευτικήν Επετροπήν την αποβολήν, ως «ανεπιδέκτου μαθήσεως, του Γιαννιού του Βρυκολακάκη, του Στρατή του Χατζηδημήτρη, και δύο ή τριών άλλων, αλλ’ εις τούτο εύρε την επιτροπήν (το σύλλογο γονέων) αντιπράττουσαν.
« Το σκολειό (θεωρίαν την οποία ανέπτυσσε μεν έν των μελών της επιτροπής, ησπάζοντο δε οι πλήστοι των γονέων), το σκολειό ας υποθέσουμε, δεν έγινε για να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα, δηλαδή.
Έγινε για να μαζώνονται οι κλήρες, τα παιδιά, τα διαβολόπαιδα. Πως μπορεί, το λοιπόν, ένας γονιός να τα έχει μπελά απ’ το πρωί ως το βράδυ; Και που συνφτάνεται ένας φτωχός να τα θρέψει;
Μπορεί να τα χορταίνει κομμάτια; Μήπως χορταίνουν, οι διαόλοι ποτέ; Και είναι ικανή μια χήρα γυναίκα να τρέχει από γιαλό σε γιαλό, από βράχο σε βράχο, για να τα συμμαζώνει;
Γιατί πληρώνεται ο δάσκαλος; Για να έχει το βάρος αυτό, να είναι οι γονιοί ήσυχοι.
Όταν είναι συμμαζωμένα εκεί-δά, μες στο σκολειό, γλυτώνει ο γονιός και καμπόσια κομμάτια παραδείγματος χάριν.
Ας τρώνε τα θρανία, που είναι ξύλινα, ας τρώνε τους πίνακες και τα χαρτιά τους, τους τοίχους και το πάτωμα, για να είναι οι νοικοκυραίοι ησυχώτεροι για τις αχλαδιές των, τες βερυκοκκιές των, τες συκιές και τ’ αμπέλια των.
Η κάθε μια πανδρεμένη, το λοιπόν, πρέπει να έχει μέρος για να ξεφορτώνεται την κλήρα της, που οι πλιότεροι άνδρες λείπουν χρόνο-χρονικής, η καθεμιά χήρα πρέπει να έχει μέρος για να ρίχνει τ’ αρφανό της.
Η καθεμιά αρχόντισσα να έχει μέρος για να βάζει τον πάπο της, τον χήνο της, κι η καθεμιά φτωχή τo θάρρος της και την απαντοχή της.
Αυτά δάσκαλε»
Σήμερα τα παιδιά των Λυκείων ειδικά οι υποψήφιοι των ΑΕΙ-ΤΕΙ έχουν ως πάρκινγκ το σχολειό κι ας λένε ότι θέλουν οι υπουργοί και το παιδαγωγικό ινστιτούτο.
Όλοι αυτοί είναι σε κάποιον άλλο κόσμο ,ίσως στα διδακτορικά και τα μεταπτυχιακά τους που όταν τα μελετούν οι ξένοι γελάνε…
Εξόριστη είναι η βάρκα που το κύμα την έχει περασύρει έξω από το λιμάνι
