Το ότι σημαντικοί παράγοντες του παλιού πολιτικού συστήματος εξανέστησαν ομόθυμα, σημαίνει, είτε ότι βάλλονται αδίκως και μάχονται να αυτο-προστατευθούν από τη σπίλωση, είτε ότι είναι πραγματικά αναμεμιγμένοι στο ζήτημα και μάχονται για να απαξιώσουν τη νομιμότητα της διαδικασίας.
Η εργώδης προσπάθεια να αποκαλυφθεί άμεσα η ταυτότητα των προστατευόμενων μαρτύρων,..
με το σκεπτικό ότι δεν καλύπτονται οι προϋποθέσεις του Νόμου για την υπαγωγή τους σε καθεστώς προστασίας (απειλή της ζωής και έλλειψη προσωπικού οφέλους), είναι τουλάχιστον ύποπτη, ιδιαίτερα λόγω των μέσων που φαίνεται ότι ‘αγιάστηκαν’ για να επιτευχθεί ο σκοπός.
Με άλλα λόγια, ο νηφάλιος παρατηρητής διερωτάται, εάν η δημόσια αποκάλυψη ονόματος προστατευόμενου μάρτυρα είναι παράνομη πράξη, και μάλιστα με βαρύνουσα σημασία λόγω ιδιαίτερα μεγάλης ζημίας του δημοσίου συμφέροντος, ή όχι. Συνεπώς, πρέπει να διωχθεί αυτεπαγγέλτως μια τέτοια πράξη ή όχι;
Οι λόγοι για τους οποίους, όπως υποστηρίχτηκε, δεν θα έπρεπε να προστατεύονται οι μάρτυρες, είναι ότι: (α) δεν κινδυνεύει η ζωή τους, γιατί ποιος θα τολμούσε να αποδώσει τέτοιο κίνητρο σε τόσο υψηλού κύρους εμπλεκόμενους; (β) οι μάρτυρες έχουν προσωπικό όφελος από την καταγγελία που έκαναν για να ελαφρύνουν τη θέση τους ως κατηγορούμενοι/ες, που, όμως, δεν είναι, από όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον (!). Και ο νοών νοείτω…
Αυτά που δεν έχουν καταλογισθεί ακόμα, είναι: αλλότρια (φιλοκυβερνητικά) κίνητρα στο FBI, και προσπάθεια αντιπερισπασμού για το Μακεδονικό στην Ελληνική Κυβέρνηση!
Τέλος, το ότι παράλληλα εκτυλίσσεται η διερεύνηση των πεπραγμένων του ΚΕΛΠΝΟ στην αμαρτωλή περίοδο, ίσως διευκολύνει την ερμηνεία των καταστάσεων.
Γεωργάκης Ολύμπιος Β΄ο Μακεδών
