Δεν είναι όλοι οι πλειστηριασμοί ίδιοι καθώς κάποιες φορές το εκπλειστηρίασμα παραμένει με αποτέλεσμα οι ενδιαφερόμενοι, εν προκειμένω οι εργαζόμενοι, να παλεύουν χρόνια και να μένουν με άδεια χέρια.
Το παράδειγμα του εργοστασίου Οινοπνεύματος Χατζηδήμα, στη Λάρισα, στο οποίο αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας είναι ενδεικτικό.
H επιχείρηση εδώ και χρόνια βγαίνει σε πλειστηριασμό από τους εργαζόμενους έναντι οφειλών σε αυτούς, αλλά δεν εμφανίζεται κανένας ενδιαφερόμενος, με αποτέλεσμα να έχει παραμείνει το κουφάρι του εργοστασίου….
Το περίεργο είναι ότι η επιχείρηση αποτελούσε σχεδόν μονοπώλιο καθώς υπάρχει μία ομοειδής μικρής δυναμικότητας στην Αχαϊα , που δεν μπορεί να καλύψει την εγχώρια ζήτηση, και έτσι η χώρα (νοσοκομεία, στρατός κλπ) αναγκάζονται να κάνουν εισαγωγή οινοπνεύματος από άλλες χώρες όπως είναι η Βουλγαρία…
Αξίζει να τονιστεί ότι η επιχείρηση, πριν κηρύξει πτώχευση, είχε προβεί σε επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό μέσω του ΕΣΠΑ, αλλά πλέον στο εργοσάσιο που βρίσκεται έξω από τη Λάρισα (στο Ομορφοχώρι) δεν υπάρχει φύλαξη, αφού οι εργαζόμενοι αρχικά είχαν εκποιήσει κάποια ΙΧ και κλαρκ για να προσλάβουν security. Όμως με τα χρόνια τα χρήματα τελείωσαν και πλέον η επιχείρηση είναι ξέφραγο αμπέλι..
Ο δικηγόρος των εργαζομένων, κατέληξε ο πρόεδρος του ΕΚΛ, βαρέθηκε να βάζει από την τσέπη του χρήματα, αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν και έτσι σταμάτησαν και οι άγονοι πλειστηριασμοί..
Και με αυτά και με αυτά απαξιώθηκε μία ακόμη πολλά υποσχόμενη βιομηχανία, αφού κανείς πλέον στη χώρα δεν τολμά να ξεκινήσει, ούτε σε τιμή ευκαιρίας, μία νέα επένδυση…
