Γιώργος Ινεπολόγλου
Καθηγητής Φυσικός
Μια από τις εξέχουσες αρχιτεκτονικές φυσιογνωμίες στον Βόλο, του περασμένου αιώνα, είναι ο Αριστοτέλης Ζάχος προς τιμή του οποίου δόθηκε το όνομα στον παρόχθιο δρόμο του Κραυσίδωνα.
Για όσους συμπολίτες δεν γνωρίζουν ο Αριστοτέλης Ζάχος είναι ο εμπνευστής
και σχεδιαστής των μεγαλύτερων εκκλησιών του πολεοδομικού μας συγκροτήματος. Άγιος Νικόλαος-Άγιος Κωνσταντίνος-Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Με περισσή σκέψη μελέτη και σχεδιασμό έδωσε 3 κοσμήματα, που για πολλούς είναι τα κατατεθέντα σήματα της πόλης του Βόλου.
Προφανώς μελέτησε. προφανώς εργάστηκε και δεν βιάστηκε να παραδώσει τα δημιουργήματά του στον Βόλο.
Μία από τις εξέχουσες πολιτικές φυσιογνωμίες στον Βόλο επίσης του περασμένου αιώνα είναι και ο Ευάγγελος Καραμπατζάκης.
Μετά την επίσκεψη του Ελ. Βενιζέλου στον Βόλο το 1946 και για την τόνωση του ηθικού των προσφύγων δημιουργείται το 1947 ο Δήμος Νέας Ιωνίας.
Πρώτος Δήμαρχος που αναλαμβάνει και καθήκοντα εμψυχωτή των απομονωμένων από τον Βόλο κατοίκων της τότε φτωχοσυνοικίας, είναι ο Ευάγγελος Καραμπατζάκης. Και πέτυχε.
Άρχισε ο πληθυσμός της να δέχεται την μονιμότητα στην περιοχή χωρίς όμως να εγκαταλείψει το όραμα της επιστροφής στα πάτρια εδάφη και έτσι οι κάτοικοι συνέβαλαν πολύ στην ανάπτυξη του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Και οι δύο παραπάνω άνδρες με καλό σχεδιασμό και πολύ εργασία πέτυχαν τους σκοπούς τους και η πολιτεία τους τίμησε δεόντως.
Στον Βόλο όμως υπάρχει και συνέχεια. Στον αιώνα που ζούμε υπάρχουν και εδώ εξέχουσες προσωπικότητες.
Η καλή μέρα φάνηκε από το πρωί. Οποίος εξευτελισμός. Ο εκλεγμένος δήμαρχος εκπίπτει του αξιώματός του.
Ακολουθεί όμως μεγαλύτερος εξευτελισμός. Αυτός που εξέπεσε του δημαρχιακού θώκου, να ζητιανεύει λίγη εξουσία, κόβοντας νήματα και κορδέλες έργων δίπλα στον διορισμένο του αντικαταστάτη ο οποίος του προσφέρει κάτι από την αναπάντεχη εξουσία του.
Δυστυχώς τον ακολουθεί και μία μερίδα γελοίων δημοσιογράφων και αυλικών χειροκροτητών, δίνοντάς του την ψευδαίσθηση της συνέχισης της δυνατότητας να δημαρχεύει άνευ όμως χαρτοφυλακίου. Είναι όμως και μία έξυπνη λύση.
Ο τέως έχει βάλει μπροστά άλλους να εκτελούν τις εντολές του χωρίς ουσιαστικά να έχει καμία ευθύνη.
Άλλος διατάζει και άλλος υπογράφει. Ειλικρινά δεν έχω την δυνατότητα να παρακολουθήσω τέτοια γελοιότητα. Ζούμε στη πόλη του όλα μπορούν να συμβούν.
Και ας έρθω στο προκείμενο. Είναι οι περιβόητοι δρόμοι του Βόλου Ζάχου- Καραμπατζάκη.
Θα τρίζουν τα κόκαλα των Αριστοτέλη Ζάχου και Ευαγγέλου Καραμπατζάκη για αυτές τις εξελίξεις.
Κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί τα παρακάτω.
1. Να αναγορεύεται, η διάνοιξη των δύο δρόμων και η σύνδεσή τους με περιφερειακό και οδό Λαρίσης, σαν το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό έργο της πόλης (βλέπε δηλώσεις Θ. Σταυρίδη) και να προσπαθούν να εντάξουν χρηματοδοτικά το έργο αυτό στις επισκευές δρόμων. Δηλαδή έχει τόση αξία το έργο αυτό, όσο το γέμισμα μιας λακκούβας…μία τρύπα στο κενό δηλαδή, προκειμένου να καλύψουν τις παράνομες ενέργειές τους και την πλήρη απουσία των προβλεπόμενων διαδικασιών.
2. Την προσπάθεια να εντάξουν το σπάσιμο της νησίδας στην έξοδο της Καραμπατζάκη και Φιλαδελφείας σε έργο που το προσδιορίζουν με τους δρόμους Αλαμάνας - Φιλαδελφείας – Παπαδιαμάντη ή ότι άλλο, γιατί πλέον αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν την λέξη Καραμπατζάκη. Υπάρχουν όμως οι δηλώσεις του αντιδημάρχου Θ. Σταυρίδη ότι το σπάσιμο αυτό εντάσσεται στο έργο διάνοιξης της Καραμπατζάκη, μόνο αφελείς δεν είναι οι πολίτες αυτής της πόλης! Άραγε σας είναι γνωστή, η σαφής αναφορά και σχεδιασμός στο συγκεκριμένο σημείο της Γενικής Μελέτης Μεταφορών (Ιούνιος 1999) που αποκλείει τη σύνδεση Αλαμάνας και Καραμπατζάκη, εντάσσοντας ουσιαστικά την υπάρχουσα ανάπλαση της οδού Καραμπατζάκη στον κυκλοφοριακό σχεδιασμό;
Ακροβασίες στην πλάτη της πόλης και των πολιτών, αυτό κάνετε!
Στην απέλπιδα προσπάθεια να βρουν λύσεις τους προτείνω να δουν την οριστική Μελέτη Κυκλοφορίας στο στάδιο ΙΙΙ του Ιουνίου 1999, την ΤΕΛΙΚΗ δηλαδή. Ίσως τότε ανακαλύψετε ότι άλλα ψάχνετε…… και άλλα ισχύουν…..
3. Την προσπάθεια να μονοδρομήσουν την οδό Παπαδιαμάντη ώστε η κυκλοφορία να διοχετεύεται ολόκληρη στην οδό Ζάχου δημιουργώντας τεχνητό μποτιλιάρισμα για να εκδικηθούν τους αντιδρώντες στην περιοχή. Καλή σκέψη θα ήταν να διοχετεύσετε και την κυκλοφορία από τον διεθνή αυτοκινητόδρομο Ε65 στην Ζάχου. Τότε θα έχετε λύσει χωρίς μελέτες όλο το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης και της Ελλάδας γενικά. Ευρεσιτέχνες δηλαδή. Κάτι μου θυμίζει από τα Ελληνικά κόμικς. Έχουν ξεπεράσει τον εφευρέτη Κύρο από τις εφευρέσεις της Λιμνούπολης.
4. Την προσπάθεια να αλλάξουν τα κυκλοφοριακά πράγματα της πόλης χωρίς μελέτες και χρηματοδοτήσεις αλλάζοντας εντέχνως τις ονομασίες τους.
5. Την προσπάθεια φίμωσης της αντίθετης άποψης σε αυτή την πόλη στέλνοντας στα νοσοκομεία αλλά και σε δυσμενείς μεταθέσεις όποιους αντιδρούν. Είναι και αυτά αποτελέσματα της χρηστής διοίκησης.
Τελικά οι μεταξωτές κορδέλες δίνουν την ψευδαίσθηση της εξουσίας. Την αίσθηση όμως της χρηστής εξουσίας που επικαλούνται δεν θα την έχουν ποτέ. Έχουν μόνο έντονα την αίσθηση της εκδίκησης… και η πολιτεία θα τους τιμήσει και αυτούς δεόντως.
Η γυάλα μέσα στην οποία βρίσκονται εδώ και τριάμισι χρόνια έχει ραγίσει, σύντομα θα δουν την άλλη πραγματικότητα, έξω από τη γυάλα, αν αντέχουν τον αέρα των καθαρών και ειλικρινών σκέψεων και σχέσεων.
Καθηγητής Φυσικός
Μια από τις εξέχουσες αρχιτεκτονικές φυσιογνωμίες στον Βόλο, του περασμένου αιώνα, είναι ο Αριστοτέλης Ζάχος προς τιμή του οποίου δόθηκε το όνομα στον παρόχθιο δρόμο του Κραυσίδωνα.
Για όσους συμπολίτες δεν γνωρίζουν ο Αριστοτέλης Ζάχος είναι ο εμπνευστής
και σχεδιαστής των μεγαλύτερων εκκλησιών του πολεοδομικού μας συγκροτήματος. Άγιος Νικόλαος-Άγιος Κωνσταντίνος-Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Με περισσή σκέψη μελέτη και σχεδιασμό έδωσε 3 κοσμήματα, που για πολλούς είναι τα κατατεθέντα σήματα της πόλης του Βόλου.
Προφανώς μελέτησε. προφανώς εργάστηκε και δεν βιάστηκε να παραδώσει τα δημιουργήματά του στον Βόλο.
Μία από τις εξέχουσες πολιτικές φυσιογνωμίες στον Βόλο επίσης του περασμένου αιώνα είναι και ο Ευάγγελος Καραμπατζάκης.
Μετά την επίσκεψη του Ελ. Βενιζέλου στον Βόλο το 1946 και για την τόνωση του ηθικού των προσφύγων δημιουργείται το 1947 ο Δήμος Νέας Ιωνίας.
Πρώτος Δήμαρχος που αναλαμβάνει και καθήκοντα εμψυχωτή των απομονωμένων από τον Βόλο κατοίκων της τότε φτωχοσυνοικίας, είναι ο Ευάγγελος Καραμπατζάκης. Και πέτυχε.
Άρχισε ο πληθυσμός της να δέχεται την μονιμότητα στην περιοχή χωρίς όμως να εγκαταλείψει το όραμα της επιστροφής στα πάτρια εδάφη και έτσι οι κάτοικοι συνέβαλαν πολύ στην ανάπτυξη του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Και οι δύο παραπάνω άνδρες με καλό σχεδιασμό και πολύ εργασία πέτυχαν τους σκοπούς τους και η πολιτεία τους τίμησε δεόντως.
Στον Βόλο όμως υπάρχει και συνέχεια. Στον αιώνα που ζούμε υπάρχουν και εδώ εξέχουσες προσωπικότητες.
Η καλή μέρα φάνηκε από το πρωί. Οποίος εξευτελισμός. Ο εκλεγμένος δήμαρχος εκπίπτει του αξιώματός του.
Ακολουθεί όμως μεγαλύτερος εξευτελισμός. Αυτός που εξέπεσε του δημαρχιακού θώκου, να ζητιανεύει λίγη εξουσία, κόβοντας νήματα και κορδέλες έργων δίπλα στον διορισμένο του αντικαταστάτη ο οποίος του προσφέρει κάτι από την αναπάντεχη εξουσία του.
Δυστυχώς τον ακολουθεί και μία μερίδα γελοίων δημοσιογράφων και αυλικών χειροκροτητών, δίνοντάς του την ψευδαίσθηση της συνέχισης της δυνατότητας να δημαρχεύει άνευ όμως χαρτοφυλακίου. Είναι όμως και μία έξυπνη λύση.
Ο τέως έχει βάλει μπροστά άλλους να εκτελούν τις εντολές του χωρίς ουσιαστικά να έχει καμία ευθύνη.
Άλλος διατάζει και άλλος υπογράφει. Ειλικρινά δεν έχω την δυνατότητα να παρακολουθήσω τέτοια γελοιότητα. Ζούμε στη πόλη του όλα μπορούν να συμβούν.
Και ας έρθω στο προκείμενο. Είναι οι περιβόητοι δρόμοι του Βόλου Ζάχου- Καραμπατζάκη.
Θα τρίζουν τα κόκαλα των Αριστοτέλη Ζάχου και Ευαγγέλου Καραμπατζάκη για αυτές τις εξελίξεις.
Κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί τα παρακάτω.
1. Να αναγορεύεται, η διάνοιξη των δύο δρόμων και η σύνδεσή τους με περιφερειακό και οδό Λαρίσης, σαν το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό έργο της πόλης (βλέπε δηλώσεις Θ. Σταυρίδη) και να προσπαθούν να εντάξουν χρηματοδοτικά το έργο αυτό στις επισκευές δρόμων. Δηλαδή έχει τόση αξία το έργο αυτό, όσο το γέμισμα μιας λακκούβας…μία τρύπα στο κενό δηλαδή, προκειμένου να καλύψουν τις παράνομες ενέργειές τους και την πλήρη απουσία των προβλεπόμενων διαδικασιών.
2. Την προσπάθεια να εντάξουν το σπάσιμο της νησίδας στην έξοδο της Καραμπατζάκη και Φιλαδελφείας σε έργο που το προσδιορίζουν με τους δρόμους Αλαμάνας - Φιλαδελφείας – Παπαδιαμάντη ή ότι άλλο, γιατί πλέον αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν την λέξη Καραμπατζάκη. Υπάρχουν όμως οι δηλώσεις του αντιδημάρχου Θ. Σταυρίδη ότι το σπάσιμο αυτό εντάσσεται στο έργο διάνοιξης της Καραμπατζάκη, μόνο αφελείς δεν είναι οι πολίτες αυτής της πόλης! Άραγε σας είναι γνωστή, η σαφής αναφορά και σχεδιασμός στο συγκεκριμένο σημείο της Γενικής Μελέτης Μεταφορών (Ιούνιος 1999) που αποκλείει τη σύνδεση Αλαμάνας και Καραμπατζάκη, εντάσσοντας ουσιαστικά την υπάρχουσα ανάπλαση της οδού Καραμπατζάκη στον κυκλοφοριακό σχεδιασμό;
Ακροβασίες στην πλάτη της πόλης και των πολιτών, αυτό κάνετε!
Στην απέλπιδα προσπάθεια να βρουν λύσεις τους προτείνω να δουν την οριστική Μελέτη Κυκλοφορίας στο στάδιο ΙΙΙ του Ιουνίου 1999, την ΤΕΛΙΚΗ δηλαδή. Ίσως τότε ανακαλύψετε ότι άλλα ψάχνετε…… και άλλα ισχύουν…..
3. Την προσπάθεια να μονοδρομήσουν την οδό Παπαδιαμάντη ώστε η κυκλοφορία να διοχετεύεται ολόκληρη στην οδό Ζάχου δημιουργώντας τεχνητό μποτιλιάρισμα για να εκδικηθούν τους αντιδρώντες στην περιοχή. Καλή σκέψη θα ήταν να διοχετεύσετε και την κυκλοφορία από τον διεθνή αυτοκινητόδρομο Ε65 στην Ζάχου. Τότε θα έχετε λύσει χωρίς μελέτες όλο το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης και της Ελλάδας γενικά. Ευρεσιτέχνες δηλαδή. Κάτι μου θυμίζει από τα Ελληνικά κόμικς. Έχουν ξεπεράσει τον εφευρέτη Κύρο από τις εφευρέσεις της Λιμνούπολης.
4. Την προσπάθεια να αλλάξουν τα κυκλοφοριακά πράγματα της πόλης χωρίς μελέτες και χρηματοδοτήσεις αλλάζοντας εντέχνως τις ονομασίες τους.
5. Την προσπάθεια φίμωσης της αντίθετης άποψης σε αυτή την πόλη στέλνοντας στα νοσοκομεία αλλά και σε δυσμενείς μεταθέσεις όποιους αντιδρούν. Είναι και αυτά αποτελέσματα της χρηστής διοίκησης.
Τελικά οι μεταξωτές κορδέλες δίνουν την ψευδαίσθηση της εξουσίας. Την αίσθηση όμως της χρηστής εξουσίας που επικαλούνται δεν θα την έχουν ποτέ. Έχουν μόνο έντονα την αίσθηση της εκδίκησης… και η πολιτεία θα τους τιμήσει και αυτούς δεόντως.
Η γυάλα μέσα στην οποία βρίσκονται εδώ και τριάμισι χρόνια έχει ραγίσει, σύντομα θα δουν την άλλη πραγματικότητα, έξω από τη γυάλα, αν αντέχουν τον αέρα των καθαρών και ειλικρινών σκέψεων και σχέσεων.