ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Ο δημότης του Βόλου αποφάσισε, εγώ είμαι πολύ μικρός για να τους κρίνω, ακόμη ποιο μικρός για να κρίνω αν αποφάσισε δίκαια η άδικα. Αυτό όπως λες και εσύ θα κριθεί στο τέλος...Άκου όμως, κουράστηκα, κουράστηκα να ξηλώνομαι κανονικά και με τον νόμο. Φυσικά δεν φταις εσύ για τις απαιτήσεις της εποχής. Όχι δα.
Σε εσένα γράφω για ένα μοναδικό πράγμα. Σε εσένα γράφω γιατί λες, εσύ λες ότι προσπαθείς να είσαι δίκαιος (πρόσεξε πόσο προσεκτικός είμαι).
Και ενώ φίλε μου Αχιλλέα εσύ λες ότι είσαι δίκαιος, εγώ δεν πρέπει να σε πιστεύω; Εγώ λέω ναι, φυσικά πρέπει να πιστεύω τον άνθρωπο που ο δημότης του Βόλου εμπιστεύτηκε την πόλη του. Την καθημερινοτητα του. Τα μικρά αλλά σημαντικά απλά προβλήματα.
Τυγχάνει όμως με την εντολή που σου έδωσε ο δημότης να είσαι ο πολιτικός εργοδότης μου, αυτόματα και με τον νόμο.
Και όμως ενώ ο νόμος αποφάσισε, τελεσίδικα μάλιστα, εσύ εδώ και 17 μήνες με αναγκάζεις να επαιτώ την εφαρμογή της απόφασης του νόμου.
Και έρχομαι να σε ρωτήσω Αχιλλέα, γιατί δεν σέβεσαι τον νόμο; Γιατί δεν σέβεσαι τον κόπο μου και τον ιδρώτα μου; Γιατί δεν σέβεσαι τον χρόνο που πάλεψα και σου έδωσα πριν φτάσω στην τελική μου διεκδίκηση, η οποία είναι πάλι μεσώ του νόμου;
Γιατί θα πρέπει να φανώ, ως κακός στα μάτια των διοικούντων της υπηρεσίας που εργάζομαι;
Γιατί ενώ σου προσφέρω έναν πολύ ικανοποιητικό συμβιβασμό εσύ επιμένεις να με "σπρώχνεις" στην επιλογή του νόμου, αλλά και την εφάπαξ καταβολή της αδικίας;
Να ξέρεις, εγώ στο είπα, νίπτω τας χείρας μου...
Ίσως να έχεις ξεχάσει να ονειρεύεσαι, να μην έχεις ανάγκη τα όνειρα αδερφέ!!! Εγώ όμως έχω ανάγκη και τα όνειρα και την πραγματικοτητα και έχω υποχρέωση να εκπληρώσω τις υποχρεώσεις μου, στην οικογένεια μου και όπου...
Για αυτό στο γράφω, μην με αποκαλέσεις πούστη από εδώ και πέρα. Πουστιά δεν έχω κάνει, έκανα αυτό που έχω μοναδική υποχρέωση και λύση. Προσφυγή στην νομιμότητα, στην δικαιοσύνη και αυτή ας αποφασίσει...
Να ξέρεις όμως, πούστικα δεν φέρθηκα εγώ...
Παλάντζας Ιωσήφ
