Μόνο που στα τελειώματα της πασχαλινής γιορτής γίναμε μάρτυρες μιας διόλου φωτογενούς σκηνής: απλωμένα χέρια πίσω από μεταλλικό κιγκλίδωμα συνωστίζονταν να αρπάξουν τα τελευταία κοψίδια, που μοίραζαν δημοτικοί υπάλληλοι, πετώντας τα σχεδόν στον αέρα, χωρίς πιάτο ή πιρούνι. Είχαν άραγε τελειώσει τα πλαστικά σκεύη και στη λαχτάρα να γευθούν την τελευταία πετσούλα πήγαν περίπατο τα προσχήματα;
Κατοχική εικόνα; Πείνα και των γονέων; Το «τζάμπα» που είναι πιο γλυκό;
Το σίγουρο είναι ότι η εικόνα μάλλον σε απελπισία παραπέμπει παρά σε χριστιανική αγάπη.
Α.ΤΖ. (efsyn)
