Ευτυχώς, η κυβέρνηση πέτυχε έναν ακόμη "έντιμο συμβιβασμό".
Τέρμα η διαρκής σκληρή λιτότητα. Έτσι λέει και φυσικά κανείς δεν την πιστεύει.
Ο λόγος είναι απλός. Οι δανειστές θέλουν την κυριότητα του οικοπέδου που λέγεται Ελλάδα. Και για να το πάρουν οδηγούν την οικονομία σε κατάρρευση και τους Έλληνες σε πτώχευση άνευ προηγουμένου.
Πάρτε για παράδειγμα τους φόρους. Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα (7/2/2017) εμφανίζεται ένας πάρα πολύ αποκαλυπτικός πίνακας.Τέρμα η διαρκής σκληρή λιτότητα. Έτσι λέει και φυσικά κανείς δεν την πιστεύει.
Ο λόγος είναι απλός. Οι δανειστές θέλουν την κυριότητα του οικοπέδου που λέγεται Ελλάδα. Και για να το πάρουν οδηγούν την οικονομία σε κατάρρευση και τους Έλληνες σε πτώχευση άνευ προηγουμένου.
Αυτό που δείχνει ο πίνακας είναι πόσοι ως ποσοστό από το σύνολο των φορολογουμένων στην Ελλάδα αποδίδουν μηδενικούς φόρους.
Δεν σημαίνει ότι δεν φορολογούνται. Απλά σημαίνει ότι παρά την φορολόγησή τους, το ποσοστό αυτό των φορολογουμένων δεν αποδίδει φόρους. Κυριολεκτικά αποδίδει φόρους μηδέν.
Το 2010 περίπου το 27% των φορολογουμένων απέδιδε μηδενικούς φόρους. Θυμάστε τι έλεγαν τα όρνια της προπαγάνδας;
Μόνο θέμα η φοροδιαφυγή κυρίως των επαγγελματιών. Τα επόμενα χρόνια, στα χρόνια της μνημονιακής κατοχής και των άγριων φοροεπιδρομών, το ποσοστό των φορολογουμένων που αποδίδει μηδενικούς φόρους εκτινάχθηκε πάνω από το 50% του συνόλου.
Το 2015 έφτασε σχεδόν στο 55% του συνόλου των φορολογουμένων.
Να τι λέει η έκθεση του ΔΝΤ: "Παρά τους πολλαπλούς γύρους των θεσμικών μεταρρυθμίσεων, τα ποσοστά είσπραξης των φόρων έχουν πέσει κατακόρυφα, ενώ το χρέος του ιδιωτικού τομέα προς το κράτος έχει φτάσει το 70% του ΑΕΠ, το υψηλότερο επίπεδο στην ευρωζώνη.
Το φορολογικό χρέος ήταν ήδη υψηλό πριν από την κρίση, ενδεικτικό ενός πολιτισμού ασθενούς πληρωμής και ικανότητας επιβολής.
Περίπου το ήμισυ του πληθυσμού είναι σε καθυστέρηση προς το κράτος, επίσης, πολύ πάνω από το ποσοστό στις άλλες χώρες.
Η οικονομική ύφεση ήταν ένας βασικός παράγοντας για τη συσσώρευση των καθυστερούμενων οφειλών. Αλλά οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, οι κυρώσεις και τα πρόστιμα πρόσθεσαν στο χρέος."
Κουβέντα για το γεγονός ότι το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου νοικοκυριού εξανεμίστηκε τα προηγούμενα χρόνια.
Το πρόβλημα για τους δανειστές είναι ο "πολιτισμός της ασθενούς πληρωμής και η ικανότητα επιβολής". Όχι η ανύπαρκτη φοροδοτική ικανότητα της μεγάλης πλειοψηφίας των φορολογουμένων.
Γι' αυτό και προτείνουν μια ακόμη πιο ισχυρή δόση της θανατηφόρας συνταγής: "Οι αρχές θα πρέπει ως εκ τούτου να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την ενίσχυση των θεσμών και πρακτικών στον τομέα αυτό για να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να ανέχεται τη φοροδιαφυγή.
Η συστηματική αμνηστία θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς ενθαρρύνουν τον ηθικό κίνδυνο."
Έτσι απαιτούν την έτι περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης κυρίως με εξάλειψη κάθε ειδικής μεταχείρισης σε κατηγορίες φορολογουμένων.
Κύριος στόχος παραμένουν οι ελευθεροεπαγγελματίες. Ενώ το αφορολόγητο οφείλει να μειωθεί.
Τη μόνη διάκριση που κάνει το ΔΝΤ είναι οι μεγάλοι οφειλέτες του επιχειρηματικού τομέα, όπου έχουν συσσωρευτεί τα πιο μεγάλα ανείσπρακτα πρόστιμα.
Απαιτεί να ξεκαθαρίσουν τα πινάκια των επιχειρήσεων αυτών από οφειλές προς το κράτος, έτσι ώστε να είναι "καθαρές" προκειμένου να αλλάξουν χέρια.
Όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να δεθούν πιο ασφυκτικά στο μαγγανοπήγαδο της εφορίας, η οποία οφείλει να εκσυγχρονιστεί και να αποκτήσει ιδιωτικό μηχανισμό είσπραξης.
Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολλά. Φέτος το 2017 σύμφωνα με όσα έχουν ήδη ψηφιστεί, το κράτος θα επιδιώξει να εισπράξει περίπου 31 δις ευρώ σε έμμεσους φόρους και 17 δις ευρώ σε άμεσους.
Σύνολο 48 δις ευρώ. Όσα περίπου πάσχιζε να εισπράξει και τα προηγούμενα χρόνια. Από την αρχή των μνημονίων.
Μόνο που φέτος θα επιχειρήσει να τα εισπράξει από το 45% του συνόλου των φορολογουμένων.
Διότι ότι και να κάνουν οι μηχανισμοί είσπραξης, όσο αδίστακτοι, αυθαίρετοι και ανελέητοι κι αν αποδειχθούν, δεν μπορούν να εισπράξουν από τους μη έχοντες.
Έτσι ενώ το 2010 ο μέσος φορολογούμενος που μπορούσε να αποδώσει φόρους χρεώθηκε με πάνω από 11 χιλιάδες ευρώ ετήσια σε έμμεσους και άμεσους φόρους.
Φέτος το ποσοστό των φορολογουμένων που έχει απομείνει με φοροδοτική ικανότητα καλείται να καταβάλει σχεδόν 18 χιλιάδες ευρώ ετήσια. Ποιός θα μπορέσει να σηκώσει αυτό το βάρος;
Το ερώτημα είναι πια ρητορικό, καθώς ακόμη κι όσοι μέχρι σήμερα είχαν γλυτώσει το χρέος προς την εφορία, το 2017 θα είναι καθοριστικό για την συντριπτική πλειοψηφία.
Αλλά μην ανησυχείτε ακόμη κι όταν ξεπεράσει το 75% το ποσοστό των φορολογουμένων που αδυνατεί να καταβάλει φόρους, οι δανειστές δεν ενοχλούνται καθόλου.
Τόσο το καλύτερο για τον εκκολαπτόμενο ιδιωτικό μηχανισμό είσπραξης οφειλών του κράτους, ο οποίος θα ξεκινήσει πραγματικό σαφάρι με στόχο την ιδιωτική περιουσία των ελλήνων πολιτών.
Αυτή ήταν άλλωστε ο στόχος ευθύς εξαρχής. Από το πρώτο κιόλας μνημόνιο.