Ήταν δυο μανάδες από επαρχία και συζητούσαν για τους γιους τους που ήταν φοιτητές στην Αθήνα.
Λέει η πρώτη:
– Άσε ρε συ! Πήγα τiς προάλλες να δω τον γιόκα μου, μπαίνω μες το σπίτι και τι να δω; Ήταν καμία 10ριά άτομα και έτρωγαν όλοι από το ίδιο σάντουιτς!!!… Και να πεις ότι δεν έστελνα λεφτά;;;
Έστελνα…Κάθε τέλος του μήνα, ταχυδρομική επιταγή, απαραίτητα.....
Και λέει και η δεύτερη τότε:
– Τι να μου πεις κι εσύ, αυτό δεν είναι τίποτα… Πήγα να δω κι εγώ της προάλλες τον γιόκα μου, ανοίγω την πόρτα και τι να δω; Ντουμάνι το δωμάτιο!!!…
… Ήταν καμιά 10αριά άτομα και κάπνιζαν όλοι από το ίδιο τσιγάρο!!!!!… Και να πεις ότι δεν έστελνα λεφτά;;; Έστελνα…Κάθε πρώτη του μήνα και εγώ ταχυδρομική επιταγή, απαραίτητα...
Μα απ΄το ίδιο τσιγάρο δέκα άνθρωποι; Ήθελα νάξερα τι τα κάνει τα λεφτά;....
Λέει η πρώτη:
– Άσε ρε συ! Πήγα τiς προάλλες να δω τον γιόκα μου, μπαίνω μες το σπίτι και τι να δω; Ήταν καμία 10ριά άτομα και έτρωγαν όλοι από το ίδιο σάντουιτς!!!… Και να πεις ότι δεν έστελνα λεφτά;;;
Έστελνα…Κάθε τέλος του μήνα, ταχυδρομική επιταγή, απαραίτητα.....
Και λέει και η δεύτερη τότε:
– Τι να μου πεις κι εσύ, αυτό δεν είναι τίποτα… Πήγα να δω κι εγώ της προάλλες τον γιόκα μου, ανοίγω την πόρτα και τι να δω; Ντουμάνι το δωμάτιο!!!…
… Ήταν καμιά 10αριά άτομα και κάπνιζαν όλοι από το ίδιο τσιγάρο!!!!!… Και να πεις ότι δεν έστελνα λεφτά;;; Έστελνα…Κάθε πρώτη του μήνα και εγώ ταχυδρομική επιταγή, απαραίτητα...
Μα απ΄το ίδιο τσιγάρο δέκα άνθρωποι; Ήθελα νάξερα τι τα κάνει τα λεφτά;....