Ήταν μια ξανθιά που ήθελε να αγοράσει ένα φούρνο μικροκυμάτων.
Πάει λοιπόν σε ένα μαγαζί και λέει:
- Θα ήθελα αυτόν τον φούρνο, παρακαλώ.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Πάει η ξανθιά και βάφει τα μαλλιά της μπλε. Ξαναπηγαίνει σε εκείνο το μαγαζί και λέει:
- Θέλω αυτόν τον φούρνο, παρακαλώ.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Απογοητευμένη η ξανθιά πάει και βάφει τα μαλλιά της κόκκινα. Πηγαίνει για τρίτη φορά σε εκείνο το μαγαζί και λέει:
- Θα ήθελα να αγοράσω αυτόν το φούρνο μικροκυμάτων.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Αγανακτισμένη η ξανθιά του λέει:
- Πώς καταλάβατε ότι είμαι ξανθιά; Μήπως δεν έπιασε η βαφή;
- Όχι, δεν φταίει αυτό. Αυτός δεν είναι φούρνος, είναι τηλεόραση!
Πάει λοιπόν σε ένα μαγαζί και λέει:
- Θα ήθελα αυτόν τον φούρνο, παρακαλώ.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Πάει η ξανθιά και βάφει τα μαλλιά της μπλε. Ξαναπηγαίνει σε εκείνο το μαγαζί και λέει:
- Θέλω αυτόν τον φούρνο, παρακαλώ.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Απογοητευμένη η ξανθιά πάει και βάφει τα μαλλιά της κόκκινα. Πηγαίνει για τρίτη φορά σε εκείνο το μαγαζί και λέει:
- Θα ήθελα να αγοράσω αυτόν το φούρνο μικροκυμάτων.
Πωλητής:
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές.
Αγανακτισμένη η ξανθιά του λέει:
- Πώς καταλάβατε ότι είμαι ξανθιά; Μήπως δεν έπιασε η βαφή;
- Όχι, δεν φταίει αυτό. Αυτός δεν είναι φούρνος, είναι τηλεόραση!
