> Voliotaki: ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ


Του Ναπολέοντα Χασακού

Φυσιοθεραπευτής
Επιστημονικός σύμβουλος στο voliotaki.

Το τρέξιμο έχει γίνει ένα με την ζωή μας. Ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τρέχουν σε αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων και είναι φυσικό και επακόλουθο να υπάρχουν τραυματισμοί. 

Και οι μικρότεροι τραυματισμοί μπορεί να εξελιχθούν σε χρόνια προβλήματα αν αφεθούν στην τύχη χωρίς θεραπεία ή αντιμετωπισθούν με ακατάλληλη θεραπεία. Μια από τις πιο συχνές κακώσεις που εκδηλώνεται με πόνο στην περιοχή του έξω μηριαίου κονδύλου και οφείλεται σε υπερβολικό τρέξιμο σε λόφους και κατηφόρες ονομάζεται σύνδρομο τριβής της λαγονοκνημιαίας ταινίας.

Εάν ο πόνος βρίσκεται στην έσω και οπίσθια επιφάνεια της κνήμης και στο ύψος του μέσου και κάτω τριτημορίου οφείλεται μάλλον σε σύνδρομο κόπωσης της έσω επιφάνειας της κνήμης.
Ο εφιάλτης όμως των μεγάλων αθλητών είναι οι τραυματισμοί των οπίσθιων μηριαίων.


Το γόνατο στους δρομείς είναι η περιοχή που τραυματίζεται περισσότερο, ακολουθούν ο αχίλλειος τένοντας, το ισχίο με την βουβωνική περιοχή ή ποδοκνημική και φυσικά η μέση.

Τα λάθη της προπόνησης, οι διάφοροι εκβιομηχανικοί παράγοντες αλλά και ο συνδυασμός αυτών είναι οι κυριότερες αιτίες των τραυματισμών. Η χειρουργική θεραπεία και εγχύσεις κορτικοστεροειδών σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να είναι το τελευταίο όπλο που θα χρησιμοποιηθεί από την ΄ιατρική φαρέτρα΄


Ο πάγος σε πρώτη φάση, η ανάπαυση, η ανύψωση του σκέλους οι αλλαγές της προπόνησης και τα φάρμακα ( αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη) έχουν τον λόγο και κατόπιν η συντηρητική αγωγή μέσω της φυσικοθεραπείας θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της κάκωσης.

Ο φυσικοθεραπευτής σε τέτοιες περιπτώσεις τραυματισμών για γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη παρέμβαση θα πρέπει να κάνει ακριβή φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση, προγραμματισμό της αποκατάστασης, εκτίμηση του αποτελέσματος της φυσικοθεραπείας και προσδιορισμό των δυνατοτήτων του αθλητού

Επίσης θα πρέπει να μεριμνήσει για την σωστή κινηματική των αρθρώσεων και όσο είναι δυνατόν την διόρθωση των δυσλειτουργιών τους.


Με την οργάνωση επίσης συγκεκριμένων προγραμμάτων αποκατάστασης θα φροντίσει για την επαναφορά των μορφολογικών και μεταβολικών χαρακτηριστικών του μυός στο αρχικό επίπεδο. 

Με όπλο την αυξημένη γνώση και την συνεχή επιμόρφωση θα πρέπει να περάσει πλέον σε πιο επιθετικές μορφές φυσιοθεραπείας για την πιο γρήγορη αποκατάσταση του τραύματος.