ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ
Κάθεσαι μετρώντας τις ώρες για την αυγή του 2016, έχεις την ευκαιρία, για ένα πράγματι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ταξίδι πίσω στο χρόνο, που σε βοηθάει να κάνεις την σύγκριση με τις κοσμογονικές αλλαγές που έχουν επέλθει στο διάβα αυτών των αιώνων και που έχουν διευκολύνει αφάνταστα την ζωή του ανθρώπου, χωρίς ωστόσο να τον αλλάξουν ουσιαστικά με τον άνθρωπο του Έτους 1.
Υπήρχε Pax Romana τότε, με τον Αύγουστο μονοκράτορα, όπως υπάρχει pax Americana την σήμερον υπό τον Ομπάμα.
Τότε ανθούσε το εμπόριο δούλων. Στα λατιφούντια έτρωγαν στα όρια της συντήρησης. Τους αναλογούσε ένας χιτώνας και ένα ζευγάρι παπούτσια ξύλινα κάθε δύο χρόνια.
Το <<Έτος Ένα>>υπήρχαν μάζες από φτηνό εργατικό δυναμικό, ένα εξαιρετικά διαδεδομένο σύστημα μισθωτής εργασίας και έλειπε η ανάγκη για επαρκή διατροφή και πλήρη απασχόληση της… πλέμπας.
Και τότε υπήρχε το περίφημο αιώνιο και Λαϊκής κατανάλωσης κατασταλτικό που ακούγεται στο όνομα <<άρτος και θεάματα>> μαζί με την δομή της εξουσίας της εποχής και τον τρόπο πρόσβασης σε αυτήν.
Το << Έτος Ένα>> ήταν η χρυσή χρονιά και τότε των διαπλεκόμενων νεόπλουτων, που η Pax Romana τους χάριζε τεράστια πλούτη από την πολεμική βιομηχανία, από το εμπόριο και την τοκογλυφία.
Το Imperium τότε διέθετε << χίλιες πόλεις>> με ενιαία νομισματική μονάδα. Το Παγκόσμιο εμπόριο διακινείτο με βάση το Ρωμαϊκό νόμισμα που είχε την θέση του Αμερικανικού δολαρίου.
Η εξουσία Κοσμική και θρησκευτική ένιωθε να απειλείται από τη Γέννηση του Χριστού που δεν επαψε να καταγγέλλει την ανηθικότητα και την αναλγησία των αρχών.
Οι δισέγγονοι όλων αυτών εξακολουθούν, με περισσότερο εκλεπτυσμένες μεθόδους, να υπηρετούν τη μισαλλοδοξία και την καταπίεση. Βασανιστές με παρανοειδή σχιζοφρένεια έχουν επενδυθεί με εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στις ανθρώπινες υπάρξεις.
Αλλάζουν οι καιροί, και εμείς αλλάζουμε με εκείνους.
Τα φώτα των ευκαιριών μαρτυρούν ταξίδια με όλο και πιο λιγοστούς επιβάτες.
Η συνεργασία και η αμοιβαιότητα φθείρονται ανάμεσα στην υπερβολή και την ανισορροπία.
Οι δικαιολογίες, φυσικά, ξεφυτρώνουν από τα σπλάχνα της επιφανειακής καταξίωσης και προσπαθούν να κρύψουν από τα μάτια μας τις παραστάσεις εκείνες που στιγματίζουν αδιάκοπα την έλλειψη προσπάθειας και που μας διατρανώνουν ότι απλά συνεχίζουμε να διαβιώνουμε μα και όχι να αναπτυσσόμαστε.
Οι Γερμανοί ξαναήρθαν-Τα μετά-ναζιστικά του Μίζενς- βοθρο-λύματα, την φορά αυτή ως κεφαλαιούχοι επενδυτές, για να ασκήσουν τα αποκλειστικά οικονομικά τους δικαιώματα, για να γίνουν τα πραγματικά αφεντικά τα επόμενα χρόνια, στο 17 ο συνομοσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας με όρους αποικίας
Στο Γερμανικό προτεκτοράτο οι δουλειές είναι σίγουρες..Μία κλασική .περίπτωση, κατά την συνήθη φρασεολογία των <<αριστερών κομμάτων>>, << Εθνικής υποταγής στο ξένο Κεφάλαιο>>, για την οποία ωστόσο σήμερα δεν συναχώθηκε κανείς, δεν <<άνοιξε ούτε μύτη>>.
Η επαναστατική τους υπνηλία και συνέπεια στο να διυλίζουν τον κώνωπα και να τριχοτομούνε την τρίχα , η κομματική αναπηρία, ο πολιτικός στραβισμός τους, αλλά και σαν χαρτορίχτρες με ευχολόγια περί Δευτέρας παρουσίας, έκαναν μάλλον την εποχή της οριστικής συνθηματολογίας να ανήκει πια οριστικά κι εκείνη στο παρελθόν, και τα ίδια να μοιάζουν με ξεχειλωμένες παραφυάδες του <<διαλεκτικού προτσές>>.
Οι ιδεολόγοι δωσίλογοι-ανδράποδα της οσφυο-καμψίας αποτελούσαν πάντα μία μικρή μειονότητα. Ήταν τέτοια η αγριότητα των δωσίλογων σωμάτων εναντίον του λαού, που είχε <<εντυπωσιάσει>> ακόμα κι αυτούς τους κατακτητές .
Σήμερα ο κυρίαρχος λαός κυριαρχείται χωρίς σωματικά, ίσως, ατομικά βασανιστήρια τώρα , αλλά με βασανιστήρια στο συλλογικό σώμα της Ελλάδας.
Ο εχθρός είναι διάχυτος παντού , αόρατος και ύπουλος, σε συνεργασία με ξενοπατημένους, πολιντικάτηδες, μεταπράτες ,αεριτζήδες που από την μία προσκύνηση περνούν στην άλλη.
Την ίδια στιγμή πάνω από 200.000 μαθητές κινδυνεύουν από υποσιτισμό στη χώρα μας.
Η Πεονία <<συναγωνίζεται>> Ρουμανία και Βουλγαρία στην παιδική φτώχεια και ενώ η κίτρινο-ροζ δημοσιογραφία ζουμάρει στην ανθρώπινη δυστυχία σαν το κοράκι που ορμά στην λαβωμένη σάρκα, εκπρόσωποι Απρόσωποι αρχίζουν να θαυμάζουν τις μαχήτριες των Ζαπατίστας, του Κουρδικού YPG και να διαβάζουν στα κρυφά την Παρτιζάνα και τις αγωνίστριες του Δημοκρατικού Στρατού, την στιγμή που δεν εχουμε να ντύσουμε και να ταΐσουμε τους στρατεύσιμους.
… Τα γεγονότα μιλούν, οι ζυμώσεις ατέλειωτες και όμως η Γήινη ζωή, πόσο μάλλον η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν έχουν μιλήσει ακόμη με την συνείδηση.
2015 Χρόνια μάλλον δεν ήταν αρκετά στον Άνθρωπο, <<μία μέρα>>, από οδηγημένος να γίνει και οδηγός, από πλάσμα και πλάστης…. Ίσως σε κάποιες άλλες μεριές, σε κάποιες άλλες εσχατιές του χωροχρόνου…
Τα ανεξέλεγκτα τερατουργήματα, συχνά, της έκφρασης μας, μάλλον με το πέρασμα του χρόνου έχουν εισέλθει στις κυτταρικές μας μνήμες και αποτελούν την μετουσιωμένη κολαστήρια νοοτροπία του εαυτού μας.
