Ο Σήφης πάει σ ένα κρητικό γλέντι.
Μια στιγμή ακούγεται μια φωνή. - Ε μωρέ Σήφη, πες μας δα κι εσύ μια μαντινάδα.
Ο Σήφης παίρνει ύφος.
- Μέσα στη χέρα μου κρατώ
χώμα του Ψηλορείτη
να το σκορπώ όπου πατώ
για να μυρίζει Κρήτη, ανοξείδωτον.
- Ωραία μαντινάδα Σήφη αλλά γιάντα τό πες αυτό το τελευταίο ;
- Δε κατέχω, ετσά έγραφε στο μαχαίρι
