Του ΝΑΠΟΛΕΟΝ ΧΑΣΑΚΟΥ
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
Επιστημονικού συνεργάτη του voliotaki
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
Επιστημονικού συνεργάτη του voliotaki
Το ποδόσφαιρο είναι ‘’πολεμικό’’ άθλημα και οι μονομαχίες μεταξύ των παικτών κάνουν αυτό το σπορ ελκυστικό στο ευρύ κοινό. Φυσικά ο κίνδυνος τραυματισμού δεν μπορεί να εξαλειφθεί τελείως. Μπορεί όμως να ελαχιστοποιηθεί και να μειωθεί δραστικά με προληπτικά μέτρα.
Tα αίτια που οδηγούν σε τραυματισμό των κάτω άκρων στο ποδόσφαιρο διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
1) Εξωγενή
2) Ενδογενή
Εξωγενείς παράγοντες πρόκλησης είναι: Ακατάλληλο αγωνιστικό έδαφος , ακατάλληλο παπούτσι, άμεσο χτύπημα από βίαιη συμπεριφορά αντιπάλου, η μη χρησιμοποίηση προστατευτικών μέσων όπως περικνημίδες, ελαστικοί επίδεσμοι, περίδεση, tapping, η μεγάλη επιβάρυνση στις προπονήσεις, η λανθασμένη σχέση επιβάρυνσης – ανάληψης , οι μονότονες και μονόπλευρες μορφές προπόνησης, ο υπερβολικός αριθμός συμμετοχών σε αγώνες, οι καιρικές συνθήκες.
Ενδογενείς παράγοντες πρόκλησης είναι : Μυϊκά ελλείμματα και ανισορροπίες, βράχυνση μυών, μειωμένη ιδιοδεκτική ικανότητα, υποτροπή παλαιάς κάκωσης λόγω του ότι οι ποδοσφαιριστές δεν εξαντλούν όλο το χρόνο του θεραπευτικού προγράμματος και οι λάθος τεχνικές εκτέλεσης βασικών δεξιοτήτων.
Για να γίνει κατανοητός ο όρος ιδιοδεκτική ικανότητα, επιγραμματικά αναφέρω ότι οι σύνδεσμοι που βρίσκονται στην άρθρωση του γονάτου περιέχουν υποδοχές αισθητικών πληροφοριών. Αυτοί επιτρέπουν τη μετάδοση κατά μήκος του κεντρικού νευρικού συστήματος και συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των παρακείμενων μυών, επιτρέποντας την ομαλή , ήρεμη και συντονισμένη κίνηση της άρθρωσης.
Ο συνδυασμός προγραμμάτων άσκησης με στόχο την πρόληψη των τραυματισμών πρέπει να περιλαμβάνει: Προγράμματα μυϊκής ενδυνάμωσης και εξυγίανσης, εξάσκηση της ιδιοδεκτικής ικανότητας και προγράμματα εξάσκησης της σωστής τεχνικής εκτέλεσης.
Για τον καλύτερο σχεδιασμό αυτών των προγραμμάτων πρόληψης απαιτείται η αξιολόγηση της μυϊκής απόδοσης και της ικανότητας εξυγίανσης των μυών και η έμμεση αξιολόγηση της ιδιοδεκτικότητας μέσα από την ικανότητα της ισορροπίας, όπως και η αξιολόγηση τεχνικής σε βασικές δεξιότητες του αθλήματος.
Επιγραμματικά στους παράγοντες πρόληψης περιλαμβάνονται φυσική κατάσταση, δύναμη, ταχύτητα, αντοχή, ευκαμψία και σωστή προθέρμανση που διακρίνεται σε γενική αύξηση θερμοκρασίας με τζόκινγκ, εργόμετρο, ποδήλατο, σχοινάκι, ενεργητικές κινήσεις, και η ειδική άσκηση μίμησης. Η αποθεραπεία που διακρίνεται σε παθητική (μάλαξη, δινόλουτρο) και ενεργητική (ασκήσεις διάτασης).

