Με δήλωσή του που δημοσιεύεται στον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, ο κ. Αθανάσιος Χαρμάνης, δηλώνει την πρόθεσή του να μην έχει την οποιαδήποτε εμπλοκή του στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΒΟΛΟΥ, είτε ως μέλος της Διοίκησης, είτε ως μέτοχος, αιτιολογώντας την απόφασή του αυτή, αφενός μεν λόγω της μοναχικότητας που βίωσε το καλοκαίρι του 2011 ως ο μοναδικός που αντιστάθηκε στην τότε κυβέρνηση, αφετέρου δε λόγω της απέχθειάς του σε καθεστώτα ομηρίας.
Λόγω της ανωτέρω δήλωσής του, αναγκάζομαι να του υπενθυμίσω γεγονότα, τα οποία γνωρίζει και ο τελευταίος φίλαθλος της ομάδας μας.
Είναι απορίας άξιο πως κάποιος μπορεί να αισθανθεί ότι παλεύει μόνος του, απαξιώνοντας ουσιαστικά τις χιλιάδες των φιλάθλων της ομάδας μας, που μέρα παρά μέρα, με προσωπικό και οικονομικό κόστος κατέβαιναν στις πορείες ενάντια στο καθεστώς, με κίνδυνο ακόμη και να συλληφθούν. Φιλάθλων που για ένα ολόκληρο χρόνο δεν σταμάτησαν να φωνάζουν δυνατά για την πλεκτάνη που στήθηκε στις πλάτες της ομάδας μας και των ανθρώπων της, προκειμένου να περάσουν ανώδυνα τα μνημονιακά μέτρα, που ανάγκασαν με την επιμονή τους, την αξιοπρέπεια τους και την αυτοκυριαρχία τους, ένα σάπιο πολιτικό κατεστημένο, που για χρόνια ολόκληρα μακροημέρευε στις πλάτες του βολιώτικου λαού, να κλειστεί μια για πάντα στο ντουλάπι της απαξίωσης και της λήθης και να απολέσει το 80% των ψηφοφόρων του.
Αλλά μάλλον ο κ. Χαρμάνης, ήταν τόσο απορροφημένος - αυτός και μόνο αυτός - με την σωτηρία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ, που δεν μπορούσε να διαπιστώσει τι συμβαίνει γύρω του, ούτε καν να ακούσει τις φωνές του κόσμου του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ίσως λόγω της απομόνωσης των ακουστικών του ραδιοφώνου, στα οποία δήλωνε μέρα παρά μέρα κομπορρημονώντας, ότι κατόπιν δικών του ενεργειών, γνωριμιών και επαφών, η ομάδα μας ότι και να συμβεί θα έπαιζε στην Α΄ Αθνική.
Εν τέλει και προκειμένου να μην μακρηγορήσω, θέλω να υπενθυμίσω στον κ. Αθανάσιο Χαρμάνη, που ίσως του διαφεύγει λόγω της μακρόχρονης απουσίας του από τα δρώμενα της ομάδας μας ειδικότερα κατά τα πέτρινα χρόνια των πολιτικών διοικήσεων, των δημοτικών εντολοδόχων και των επιτροπών σωτηρίας, ότι από το έτος 2008 η ομάδα μας πέρασε σε χέρια επιχειρηματιών και ανθρώπων που ανδρώθηκαν στα τσιμέντα του Ε.Α.Κ., που επένδυσαν στην ομάδα αυτή τα δικά τους χρήματα και την έφθασαν μέχρι την Ευρώπη, προτού τα άνομα συμφέροντα προσπαθήσουν να την αφανίσουν από τον ποδοσφαιρικό χάρτη. Όλα αυτά τα χρόνια, με μια παρένθεση έξι μηνών, η ομάδα ήταν ανοιχτή σε όλους και η παρούσα Διοίκηση μέσα σε αντίξοες οικονομικές συνθήκες, παρότι φορτωμένη με τα οικονομικά φορτία της αγωνιστικής απραξίας της περιόδου 2011 - 2012, μπόρεσε να κάνει πρωταθλητισμό έχοντας την εταιρεία ενήμερη σε όλα τα επίπεδα και οικονομικώς εξυγιασμένη. Αντί αυτή την δύσκολη στιγμή, που η ομάδα μας δεν πέτυχε το στόχο της, όλοι να επικεντρωθούμε με νηφαλιότητα και αλληλεγγύη στην επόμενη ημέρα, κάποιοι βρίσκουν ελεύθερο το πεδίο προκειμένου να ανέβουν στην επιφάνεια και να δημιουργήσουν θόρυβο γύρω από το όνομά τους.
Όμως ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ έχει και κρίση και μνήμη και πάντα, όπως διδάσκει και η ιστορία, αποδίδει στον καθένα αυτό που του αξίζει να πάρει.
Σήμερα με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ, που στην συγκεκριμένη στιγμή διανύει μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας του, αδυνατώ να συμφωνήσω με τους αλαλάζοντες αρνούμενος να γίνω ιδανικός αυτόχειρας και δηλώνω ότι θα είμαι, όπως ήμουν πάντα από το 1969, μαθητής της Α' δημοτικού και πρώιμος ball boy, πιστός φίλαθλος και οπαδός της αγαπημένης μου ομάδας.