Περιφερόμενα λούνα παρκ από την Ιταλία και την Τσεχία, τα οποία δεν έχουν υποστεί τους υποχρεωτικούς -για την Ελλάδα- ελέγχους ασφαλείας, στήνουν τον εξοπλισμό τους σε μικρούς υπαίθριους χώρους και...
λειτουργούν χωρίς να πληρούν βασικές προϋποθέσεις.
Συνήθως χρησιμοποιούν ως «βιτρίνα» κάποιον Έλληνα, στον οποίο πληρώνουν ποσοστά επί των κερδών, ενώ υπό το πρόσχημα ότι διαθέτουν πιστοποιητικά ασφαλείας από τις χώρες από όπου προέρχονται δεν υπόκεινται σε έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές. Ουδείς στην πραγματικότητα γνωρίζει πότε και από ποιους ελέγχθηκαν τελευταία φορά τα παιχνίδια τους.
Το γεγονός αυτό καταγγέλλουν ιδιοκτήτες ψυχαγωγικών επιχειρήσεων λούνα παρκ, ενώ σύμφωνα με τον κ. Σάββα Δακανάλη, επαγγελματία του χώρου και πρώην πρόεδρο του σωματείου των επιχειρήσεων λούνα παρκ, στην κατηγορία αυτή ανήκει και το πάρκο του Ελληνικού στο οποίο σημειώθηκε χθες το τραγικό περιστατικό.
«Είναι γνωστός»
«Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι γνωστός σε εμάς αλλά και στο σωματείο της Ιταλίας», λέει. «Πριν από σχεδόν έναν χρόνο σε δικό του λούνα παρκ στη Σάμο συνέβη ένα παρόμοιο ατύχημα με νερόμπαλες αλλά χωρίς τραυματισμούς. Δεν είχε έναν υπάλληλο ανά πόστο, όπως είναι υποχρεωτικό, αλλά τρεις εργάτες για όλα τα παιχνίδια.
Έρχονται στην Ελλάδα με ιταλικές πινακίδες, με ιταλικές άδειες, έχουν ένα φουσκωτάκι και μια νερόμπαλα, βάζουν μπροστά συνήθως κάποιον Ελληνα μάνατζερ τσίρκου, τον πληρώνουν με περίπου 20% και εκείνος απλώς βγάζει μια άδεια από τον δήμο. Από εκεί και πέρα ουδείς ασχολείται. Προτιμούν συνήθως τα νησιά, όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ψυχαγωγία των παιδιών και κανείς δεν αναζητά αν έχουν ή όχι τις απαραίτητες άδειες».
Αντιθέτως, οι έλεγχοι που τηρούνται στην Ελλάδα είναι αυστηροί και ακολουθούν, σύμφωνα με τον κ. Δακανάλη, τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Για τον λόγο αυτόν, επισημαίνει ο ίδιος, η χώρα έχει το χαμηλότερο ποσοστό ατυχημάτων σε λούνα παρκ στην Ευρώπη.
«Σκεφτείτε ότι σε ένα Σαββατοκύριακο μπορεί να περάσουν από το λούνα παρκ 2.000 άνθρωποι. Από το 1971 μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί μόλις 3 σοβαρά ατυχήματα», υποστηρίζει λέγοντας ότι, εφόσον χθες επικρατούσε δυνατός αέρας, το παιχνίδι με τις νερόμπαλες δεν θα έπρεπε να λειτουργεί.
Το υφιστάμενο πλαίσιο προβλέπει ΚΤΕΟ μία φορά τον χρόνο για τα μηχανήματα και έλεγχο κάθε 5 χρόνια από το Δημόσιο.
Παράλληλα, κάθε φορά που αιτείται μια επιχείρηση άδεια από τη δημοτική Αρχή για να εγκατασταθεί σε κάποιον χώρο, απαιτείται μεταξύ άλλων η προσκόμιση πιστοποιητικών από ηλεκτρολόγο μηχανικό, χημικό μηχανικό και μηχανολόγο μηχανικό.
Στη συνέχεια οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου ελέγχουν τον χώρο και τα πιστοποιητικά και εκδίδουν την άδεια.
«Εμείς λέμε τους αεριτζήδες, αυτούς που δεν έχουν ελέγχους και άδειες, να τους κυνηγήσουν και να διαχωρίζεται ποιος κάνει σωστά τη δουλειά του», καταλήγει ο κ. Δακανάλης.
