Εμφανώς συγκινημένος, με φωνή που βγαίνει μετά βίας και με μία συγγνώμη προς την οικογένεια της Ρίβα Στίνκαμπ άρχισε την απολογία του στο δικαστήριο της Πρετόρια ο παραολυμπιονίκης Όσκαρ Πιστόριους, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία της, στις 14 Φεβρουαρίου 2013.
στον κύριο και την κυρία Στίνκαμπ, την οικογένεια της Ρίβα και όλους όσους την γνώριζαν και βρίσκονται εδώ σήμερα. Δεν υπάρχει στιγμή και δεν έχει υπάρξει στιγμή από την ώρα που συνέβη αυτή η τραγωδία, που να μην έχω σκεφτεί την οικογένειά σας», είπε ο 27χρονος «blade runner».
«Ξυπνώ το πρωί και είστε οι πρώτοι άνθρωποι που σκέφτομαι, οι πρώτοι άνθρωποι για τους οποίους προσεύχομαι. Προσπάθησα να βάλω τα λόγια μου πολλές φορές στο χαρτί για να σας γράψω κάτι, αλλά δεν βρήκα ποτέ τις κατάλληλες λέξεις. Προσπαθούσαν να την προστατεύσω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η Ρίβα εκείνο το βράδυ πήγε στο κρεβάτι της για να κοιμηθεί ευτυχισμένη, ένιωθε ότι την αγαπούσα», συνέχισε.
Μετά συνέχεια εξήγησε ότι από την ημέρα που πυροβόλησε την σύντροφό του έπαιρνε αντικαταθλιπτικά και υπνωτικά χάπια καθώς δεν μπορούσε να κοιμηθεί.
«Φοβάμαι να κοιμηθώ... Έχω φρικτούς εφιάλτες με αυτό που συνέβη εκείνη τη νύχτα. Ξυπνώ και μυρίζω αίμα. Ξυπνό και είμαι τρομοκρατημένος», πρόσθεσε.
Ο Πιστόριους ανέφερε ότι συχνά τηλεφωνεί στην αδελφή του που μένει κοντά για να κάθεται μαζί του τη νύχτα. Σε μία περίπτωση, όπως κατέθεσε, σκαρφάλωσε σε ένα ντουλάπι για να της τηλεφωνήσει. Δήλωσε ότι όχι μόνο δεν θέλει ποτέ πια να ξαναπιάσει στα χέρια του, αλλά ούτε καν να βρίσκεται δίπλα σε κάποιο.
«Είχα πέσει θύμα bullying»
Περιέγραψε στιγμές από την οικογενειακή του ζωή και την προσκόλλησή του στη μητέρα του, η οποία πέθανε όταν εκείνος ήταν 15 ετών.
Με πνιχτή φωνή εξιστόρησε το πώς γεννήθηκε χωρίς τα κόκκαλα της περόνης και το μερικό ακρωτηριασμό που υπέστη και στα δύο του πόδια όταν ήταν 11 μηνών.
«Επτά μήνες αργότερα περπατούσα. Η μητέρα μου ποτέ δεν με έκανε να νιώσω διαφορετικός με την αναπηρία μου», υποστήριξε.
Συνεχίζοντας την αναδρομή στην παιδική του ηλικία ανέφερε ότι πολύ συχνά έπεφτε θύμα σχολικού εκφοβισμού για την αναπηρία του, αλλά η μητέρα του του ανέβαζε πάντα το ηθικό. Παράλληλα, τόνισε ότι όταν έφυγε ο πατέρας του, η μητέρα του κρατούσε για λόγους ασφαλείας ένα πιστόλι, γιατί φοβόταν τους διαρρήκτες και καλούσε την αστυνομία. Κρατούσε το όπλο σε μία τσάντα κάτω από το μαξιλάρι της.
Αναφερόμενος στο θάνατό της, είπε: «Ήταν κάτι το εντελώς αναπάντεχο. Δεν γνωρίζαμε ότι ήταν άρρωστη μέχρι τη στιγμή που έπεσε σε κώμα»
Για την καριέρα του
Ο Νοτιοαφρικανός Παραολυμπιονίκης μίλησε για τη ραγδαία πρόοδο που είχε στην καριέρα του ως δρομέας και πώς παράλληλα ανακηρύχθηκε ένας από τους κορυφαίους 400άρηδες της Ν.Αφρικής σε κανονικούς αγώνες.
Αυτό οδήγησε σε μία μακρά νομική μάχη για τους Ολυμπιακούς του 2008 για να αποδείξει ότι τα προσθετικά μέλη του δεν του προσφέρει κάποιο αθέμιτο πλεονέκτημα. Κέρδισε τη δίκη, αλλά ήταν πολύ αργά για να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, κάτι το οποίο θεώρησε μεγάλο πλήγμα. Ωστόσο, κατάφερε να συμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.
Ακόμη, αναφέρθηκε στο ατύχημά του το 2009 με ταχύπλοο, το οποίο κατά τη δήλωσή του τον άφησε «γεμάτο φόβους».
Ποινή έως 25 χρόνια αν κριθεί ένοχος
Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση του πρώτου μάρτυρα υπεράσπισης, τον γιατρό Ιαν Μπόθα, ο οποίος κλήθηκε από τους συνηγόρους του Πιστόριους. Την ώρα της κατάθεσής του, κατά την οποία ακούστηκαν λεπτομέρειες για τα τραύματα της Ρίβα και έδειξαν φωτογραφίες με αίμα, ο Πιστόριους είχε την περισσότερη ώρα το κεφάλι του μέσα στα χέρια του.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί φωτογραφίες από την απολογία του παραολυμπιονίκη, ενώ η δίκη έχε διακοπεί για το μεσημεριανό.
Οι εισαγγελείς λένε ότι ο νοτιοαφρικανός αθλητής πυροβόλησε τη Ρίβα μετά από καυγά, ωστόσο ο ίδιος ισχυρίζεται ότι το έκανε κατά λάθος, καθότι νόμισε ότι ήταν διαρρήκτης.
Εφόσον ο παραολυμπιονίκης κριθεί ένοχος, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 25 χρόνων.
