«Δεν είναι ντροπή. Πήγαινα και τη βοηθούσα (σ.σ. τη «μάνα μου»). Και καθαρίζαμε σκάλες παρεούλα.
Δε μου το ζήτησε εκείνη. Εγώ ένιωθα την ανάγκη να τη βοηθάω. Να μην τυραννιέται.
Τη θυμάμαι γονατισμένη, με τα πρησμένα γόνατα, να πλένει τα μάρμαρα, να με κοιτάει με την άκρη...
του ματιού της και να μη το δέχεται ότι ήμουν και εγώ στο πλάι της γονατισμένος και έδινα ένα χέρι στη δουλειά», δήλωσε στη Real Life ο ο Βασίλης Καρράς.
Δε μου το ζήτησε εκείνη. Εγώ ένιωθα την ανάγκη να τη βοηθάω. Να μην τυραννιέται.
Τη θυμάμαι γονατισμένη, με τα πρησμένα γόνατα, να πλένει τα μάρμαρα, να με κοιτάει με την άκρη...
του ματιού της και να μη το δέχεται ότι ήμουν και εγώ στο πλάι της γονατισμένος και έδινα ένα χέρι στη δουλειά», δήλωσε στη Real Life ο ο Βασίλης Καρράς.
«Έτσι είναι οι μάνες, περήφανες για τα παιδιά τους. Στεναχωρήθηκα τώρα με αυτά που θυμήθηκα», τόνισε και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην περηφάνια των γονιών του. «Δεν ήθελαν να δώσουν δικαίωμα στον κόσμο ότι πεινούσαν», είπε.