Του ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΧΑΣΑΚΟΥ.
Η «Στημένη δίκη» του Ιησού, η πορεία του προς τον Γολγοθά η κρανίου τόπος , εκεί που ο Βάρος σταύρωσε δύο χιλιάδες επαναστάτες και κυρίως το φιλάνθρωπο μήνυμα του Ευαγγελίου δεν άγγιξαν, όπως αποδείχθηκε από τα δύο χιλιάδες χρόνια πού κύλησαν στο μεταξύ, ποτέ τους την εξουσία.
Αλλάζουμε τους βιολιτζήδες και μένει ίδιος ο χαβάς.
Ο Ιησούς υπερασπιστής των πτωχών, των αδύνατων και των καταπιεζομένων ο παρουσιαζόμενος
ως εξεγερμένος επαναστάτης στην αδιασάλευτη Pax Romana έπρεπε να τελειώσει το έργο του στο ατιμωτικό μαρτύριο που επιφυλάσσεται για τους δούλους και τους ληστές.
Οι ιδέες σκοτώνουν συχνά αυτούς που τις γεννούν, οι άνθρωποι όμως σκοτώνουν πάντα όταν δεν έχουν πια ιδέες! Ο σημερινός νεσκαφεδορουφήχτρας, ο φραπεδόμαγκας του λακκο πρωκτού,ο φρεντόφλωρος βλητο μάμας, ο κάθε κουδουνίστρας και βαρδαλαμπούμπας ηταν ο όχλος της εποχής.
Αυτά τα τσολιά, με διανοητική μυωπία και παροπιδισμό που κατευθύνονται μεθοδικά συμπεριφερόμενοι σαν ζήτουλες τις εκάστοτε εξουσίας και τότε παρακινούμενοι από τους Ιερείς, σαν μαινόμενοι ταύροι κραύγαζαν. «Παράδωσε μας τον Βαρραβάν!!!».
Στο μαζοχυλό της εποχής, στους αερότουμπες μαζάνθρωπους δεν τους έφτανε το μαστίγωμα του Ιησού και μέσα στο χαβαλοτζέρτζελό τους με ταπεινές βρισιές , κτηνώδεις λοιδορίες γίνονταν ακόμη πιο μανιακοί και φώναζαν με λύσσα.
Σταύρωσον αυτόν!!!Οι Ρωμαίοι στρατιώτες και ολο το Ιουδαιοφαρισαικό κατεστημένο περιγελούσαν τον Χριστό, του έβαλαν το ακάνθινο στεφάνι τον φραγγέλωσαν και αυτοί τον χαβά τους, παρόλο που ο Ιησούς για το δικό τους καλό τόλμησε να αμφισβητήσει, το καθεστώς της εποχής.
Ένας όχλος που θύμιζε , αλλά και συνεχίζει πολλές φορές να θυμίζει άσυλα ανιάτων. Πριν και πάνω από όλα η εξουσία της μάσας έπρεπε να στηρίξει τον εαυτό της και να φροντίσει για την Ειρήνη των σκλάβων του κοπαδιού.
Από τότε μέχρι και σήμερα όταν δεν φοράς κομματικό φίμωτρο και γκέμι είσαι εχθρός. Όσο πιο ασυμβίβαστος , τόσο βαθύτερες και οι συκοφαντίες. Διαχρονικά σταθερά παραμένουν πάντα τα δομικά στοιχεία του σκηνικού.
Το μεμονωμένο άτομο , ο «υπήκοος» αντιμέτωπος με την εκδικητικότητα της εκάστοτε εξουσίας, επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει με τον λόγο η με την πράξη, την «καθεστηκυία τάξη». Στο ίδιο έργο θεατές.
Ο Πόντιος Πιλάτος είναι ο «δικαστής με τον αδύναμο αμφιταλαντευόμενο χαρακτήρα και τον « πρακτικό νου», που τον ενδιαφέρει η Ειρήνη στην περιοχή και κυρίως η είσπραξη των φόρων. Σιγά να μην τα έβαζε με τους αρχιερείς που « κρατούσαν» με την θρησκεία τον Λαό σε υποταγή.
Η θανάτωση του Χριστού έπρεπε να περιβληθεί ένδυμα νομιμότητας η νομιμοφάνειας, για να κερδίσει σε πειστικότητα απέναντι στον Εβραϊκό Λαό και να εξασφαλίσει έτσι τη «νομιμόφρονα» υποταγή του.
Η παραμυθία πάντα είχε την τιμητική της. Ποιός από τους Θεομπαίχτες της εκάστοτε εξουσίας προσπάθησε να εφαρμόσει στους κοινωνικούς θεσμούς τον νόμο του Χριστού που βασιλεύει μέσα στην ηθική συνείδηση; παρ το αυγό και κούρευτο.
Τα γράμματα – σπουδάγματα του Θεού τα πράματα με την ουρανομήκη ξευτίλα μας πάνε περίπατο.
Ο Χριστός θυσιάστηκε για να ξυπνήσουν από την ληθαργική αφασία τους κάποιες ψυχές ενδημούσες στα βαλτόνερα μιας σαπισμένης μυστικοπάθειας και μιας διαστρεβλωμένης ηθικής.
Αλλά μέσα στον πακτωλό των χρημάτων που δεν τους αφήνουν να ανασάνουν, πώς να καταλάβουν πώς αυριο η ψυχή τους μπορεί να κάνει πανιά. Τα Ευρωπαϊκά κράτη δεν επαψαν να ζουν σε κατάσταση φανερού πολέμου η ένοπλης ειρήνης μεταξύ τους .
Αν ο νόμος του Χριστού είχε εισχωρήσει βαθειά μέσα στις ατομικές συνειδήσεις και στην κοινωνική ζωή δεν θα υπήρχε και η βαρβαρότητα των νόμων που διέπουν τους πολιτικούς μας θεσμούς.
Αλλά ο Χριστός με τις πράξεις και τα λόγια του κομίζει προκλητικά δαιμόνια για όλους τους πολιντικάντδες, αεριτζήδες, μεταπράτες , ξένο -πατημένους, μιζ-ανθρώπους. Ξενίζουν και οι πράξεις και τα λόγια του Χριστού σε όλους τους αρουραίους με τα αυθάδικα κουσούρια.
Πως να καταλάβουν αυτοί πού με στημένη δίκη τον καταδίκασαν και όλοι αυτοί πού τον Σταυρώνουν κάθε ημέρα ότι Δημοκρατία είναι ανάσα ψυχής και μήτρα Δικαιοσύνης. Ο Χριστός ήταν σαφέστατος. Μακριά από την φιλαρχία, φιληδονία και φιλαργυρία.
Και ακόμη πιο σαφής για τους κοσμικούς άρχοντες που διατηρούν τις περισσότερες φορές την εξουσία καταληστεύοντας τους Λαούς, με δολοφονίες και εγκλήματα και μετά παρουσιάζονται και σαν απελευθερωτές και ευεργέτες επί το λαϊκότερο παρθενοπιπίτσες.
Πώς να μην τον περιγελάσουν, μαστιγώσουν, φτύσουν, θανατώσουν; όταν με κρυστάλλινη γλώσσα έλεγε ότι η εξουσία της ύβρεως θέλει τους άρχοντες στην κορυφή της πυραμίδος.
Ποιος νοήμων άνθρωπος πού σέβεται πράγματι τον εαυτό του δεν γνωρίζει ότι στην κορυφή της πυραμίδος φτάνουν συνήθως τα ερπετά και τα πτηνά, γλύφοντας, έρποντας. Και όσο υψηλότερα βρίσκονται τόσο περισσότερο υβριστές γίνονται.
Η διδασκαλία του με όλο της το μεγαλείο όταν ο πόλεμος γίνεται αδυσώπητος, και επιστρατεύονται κυβερνήσεις, νομοθεσίες, Μ.Μ.Εγκεφαλομαλάκυνσης, παγκόσμιοι ληστρικοί μηχανισμοί, μιλάει για Ανατροπή έτσι ώστε να αναποδογυρίσει η πυραμίδα της ύβρεως και η βάση της δηλαδή οι Λαοί να είναι στην κορυφή.
Δεν ήρθα στον κόσμο έλεγε για να απολαύσω μάταιες δόξες κοσμικές και ανόητα μεγαλεία. Ούτε ήρθα για να εκμεταλλευτώ και να καταπιέσω τους Λαούς. Αλλά να τους υπηρετήσω.
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα , οι «ενοχικοί αρχέτυποι», αντί να αναποδογυρίσουν την πυραμίδα της ύβρεως, βρήκαν προσφορότερο να αναποδογυρίσουν το Ευαγγέλιο .
Κλέβουν με μυριάδες χέρια, πολλές φορές και με νομιμοφανείς ληστείες, και όχι μόνον δεν θέλουν δικαιοσύνη αλλά την πολεμούν με νύχια και με δόντια. Ίσως χρειάζεται ακόμη πολύ φώς για να ξημερώσει.
Όσοι πιστεύουν όμως στην διδασκαλία του Χριστού έχουν υποχρέωση να φωτίσουν την εποχή ακόμη και αν χρειαστεί με θλίψεις, μαρτύρια και βάπτισμα στο αίμα του.
Αργά η γρήγορα το παιχνίδι θα εξελιχτεί σε θανάσιμη αρένα. Ένα είναι σίγουρο ότι πίσω από κάθε σχέδιο υπάρχει ένας σχεδιαστής , και ποτέ το σχέδιο δεν μπορεί να είναι εξυπνότερο από τον Σχεδιαστή.
Η «Στημένη δίκη» του Ιησού, η πορεία του προς τον Γολγοθά η κρανίου τόπος , εκεί που ο Βάρος σταύρωσε δύο χιλιάδες επαναστάτες και κυρίως το φιλάνθρωπο μήνυμα του Ευαγγελίου δεν άγγιξαν, όπως αποδείχθηκε από τα δύο χιλιάδες χρόνια πού κύλησαν στο μεταξύ, ποτέ τους την εξουσία.
Αλλάζουμε τους βιολιτζήδες και μένει ίδιος ο χαβάς.
Ο Ιησούς υπερασπιστής των πτωχών, των αδύνατων και των καταπιεζομένων ο παρουσιαζόμενος
ως εξεγερμένος επαναστάτης στην αδιασάλευτη Pax Romana έπρεπε να τελειώσει το έργο του στο ατιμωτικό μαρτύριο που επιφυλάσσεται για τους δούλους και τους ληστές.
Οι ιδέες σκοτώνουν συχνά αυτούς που τις γεννούν, οι άνθρωποι όμως σκοτώνουν πάντα όταν δεν έχουν πια ιδέες! Ο σημερινός νεσκαφεδορουφήχτρας, ο φραπεδόμαγκας του λακκο πρωκτού,ο φρεντόφλωρος βλητο μάμας, ο κάθε κουδουνίστρας και βαρδαλαμπούμπας ηταν ο όχλος της εποχής.
Αυτά τα τσολιά, με διανοητική μυωπία και παροπιδισμό που κατευθύνονται μεθοδικά συμπεριφερόμενοι σαν ζήτουλες τις εκάστοτε εξουσίας και τότε παρακινούμενοι από τους Ιερείς, σαν μαινόμενοι ταύροι κραύγαζαν. «Παράδωσε μας τον Βαρραβάν!!!».
Στο μαζοχυλό της εποχής, στους αερότουμπες μαζάνθρωπους δεν τους έφτανε το μαστίγωμα του Ιησού και μέσα στο χαβαλοτζέρτζελό τους με ταπεινές βρισιές , κτηνώδεις λοιδορίες γίνονταν ακόμη πιο μανιακοί και φώναζαν με λύσσα.
Σταύρωσον αυτόν!!!Οι Ρωμαίοι στρατιώτες και ολο το Ιουδαιοφαρισαικό κατεστημένο περιγελούσαν τον Χριστό, του έβαλαν το ακάνθινο στεφάνι τον φραγγέλωσαν και αυτοί τον χαβά τους, παρόλο που ο Ιησούς για το δικό τους καλό τόλμησε να αμφισβητήσει, το καθεστώς της εποχής.
Ένας όχλος που θύμιζε , αλλά και συνεχίζει πολλές φορές να θυμίζει άσυλα ανιάτων. Πριν και πάνω από όλα η εξουσία της μάσας έπρεπε να στηρίξει τον εαυτό της και να φροντίσει για την Ειρήνη των σκλάβων του κοπαδιού.
Από τότε μέχρι και σήμερα όταν δεν φοράς κομματικό φίμωτρο και γκέμι είσαι εχθρός. Όσο πιο ασυμβίβαστος , τόσο βαθύτερες και οι συκοφαντίες. Διαχρονικά σταθερά παραμένουν πάντα τα δομικά στοιχεία του σκηνικού.
Το μεμονωμένο άτομο , ο «υπήκοος» αντιμέτωπος με την εκδικητικότητα της εκάστοτε εξουσίας, επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει με τον λόγο η με την πράξη, την «καθεστηκυία τάξη». Στο ίδιο έργο θεατές.
Ο Πόντιος Πιλάτος είναι ο «δικαστής με τον αδύναμο αμφιταλαντευόμενο χαρακτήρα και τον « πρακτικό νου», που τον ενδιαφέρει η Ειρήνη στην περιοχή και κυρίως η είσπραξη των φόρων. Σιγά να μην τα έβαζε με τους αρχιερείς που « κρατούσαν» με την θρησκεία τον Λαό σε υποταγή.
Η θανάτωση του Χριστού έπρεπε να περιβληθεί ένδυμα νομιμότητας η νομιμοφάνειας, για να κερδίσει σε πειστικότητα απέναντι στον Εβραϊκό Λαό και να εξασφαλίσει έτσι τη «νομιμόφρονα» υποταγή του.
Η παραμυθία πάντα είχε την τιμητική της. Ποιός από τους Θεομπαίχτες της εκάστοτε εξουσίας προσπάθησε να εφαρμόσει στους κοινωνικούς θεσμούς τον νόμο του Χριστού που βασιλεύει μέσα στην ηθική συνείδηση; παρ το αυγό και κούρευτο.
Τα γράμματα – σπουδάγματα του Θεού τα πράματα με την ουρανομήκη ξευτίλα μας πάνε περίπατο.
Ο Χριστός θυσιάστηκε για να ξυπνήσουν από την ληθαργική αφασία τους κάποιες ψυχές ενδημούσες στα βαλτόνερα μιας σαπισμένης μυστικοπάθειας και μιας διαστρεβλωμένης ηθικής.
Αλλά μέσα στον πακτωλό των χρημάτων που δεν τους αφήνουν να ανασάνουν, πώς να καταλάβουν πώς αυριο η ψυχή τους μπορεί να κάνει πανιά. Τα Ευρωπαϊκά κράτη δεν επαψαν να ζουν σε κατάσταση φανερού πολέμου η ένοπλης ειρήνης μεταξύ τους .
Αν ο νόμος του Χριστού είχε εισχωρήσει βαθειά μέσα στις ατομικές συνειδήσεις και στην κοινωνική ζωή δεν θα υπήρχε και η βαρβαρότητα των νόμων που διέπουν τους πολιτικούς μας θεσμούς.
Αλλά ο Χριστός με τις πράξεις και τα λόγια του κομίζει προκλητικά δαιμόνια για όλους τους πολιντικάντδες, αεριτζήδες, μεταπράτες , ξένο -πατημένους, μιζ-ανθρώπους. Ξενίζουν και οι πράξεις και τα λόγια του Χριστού σε όλους τους αρουραίους με τα αυθάδικα κουσούρια.
Πως να καταλάβουν αυτοί πού με στημένη δίκη τον καταδίκασαν και όλοι αυτοί πού τον Σταυρώνουν κάθε ημέρα ότι Δημοκρατία είναι ανάσα ψυχής και μήτρα Δικαιοσύνης. Ο Χριστός ήταν σαφέστατος. Μακριά από την φιλαρχία, φιληδονία και φιλαργυρία.
Και ακόμη πιο σαφής για τους κοσμικούς άρχοντες που διατηρούν τις περισσότερες φορές την εξουσία καταληστεύοντας τους Λαούς, με δολοφονίες και εγκλήματα και μετά παρουσιάζονται και σαν απελευθερωτές και ευεργέτες επί το λαϊκότερο παρθενοπιπίτσες.
Πώς να μην τον περιγελάσουν, μαστιγώσουν, φτύσουν, θανατώσουν; όταν με κρυστάλλινη γλώσσα έλεγε ότι η εξουσία της ύβρεως θέλει τους άρχοντες στην κορυφή της πυραμίδος.
Ποιος νοήμων άνθρωπος πού σέβεται πράγματι τον εαυτό του δεν γνωρίζει ότι στην κορυφή της πυραμίδος φτάνουν συνήθως τα ερπετά και τα πτηνά, γλύφοντας, έρποντας. Και όσο υψηλότερα βρίσκονται τόσο περισσότερο υβριστές γίνονται.
Η διδασκαλία του με όλο της το μεγαλείο όταν ο πόλεμος γίνεται αδυσώπητος, και επιστρατεύονται κυβερνήσεις, νομοθεσίες, Μ.Μ.Εγκεφαλομαλάκυνσης, παγκόσμιοι ληστρικοί μηχανισμοί, μιλάει για Ανατροπή έτσι ώστε να αναποδογυρίσει η πυραμίδα της ύβρεως και η βάση της δηλαδή οι Λαοί να είναι στην κορυφή.
Δεν ήρθα στον κόσμο έλεγε για να απολαύσω μάταιες δόξες κοσμικές και ανόητα μεγαλεία. Ούτε ήρθα για να εκμεταλλευτώ και να καταπιέσω τους Λαούς. Αλλά να τους υπηρετήσω.
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα , οι «ενοχικοί αρχέτυποι», αντί να αναποδογυρίσουν την πυραμίδα της ύβρεως, βρήκαν προσφορότερο να αναποδογυρίσουν το Ευαγγέλιο .
Κλέβουν με μυριάδες χέρια, πολλές φορές και με νομιμοφανείς ληστείες, και όχι μόνον δεν θέλουν δικαιοσύνη αλλά την πολεμούν με νύχια και με δόντια. Ίσως χρειάζεται ακόμη πολύ φώς για να ξημερώσει.
Όσοι πιστεύουν όμως στην διδασκαλία του Χριστού έχουν υποχρέωση να φωτίσουν την εποχή ακόμη και αν χρειαστεί με θλίψεις, μαρτύρια και βάπτισμα στο αίμα του.
Αργά η γρήγορα το παιχνίδι θα εξελιχτεί σε θανάσιμη αρένα. Ένα είναι σίγουρο ότι πίσω από κάθε σχέδιο υπάρχει ένας σχεδιαστής , και ποτέ το σχέδιο δεν μπορεί να είναι εξυπνότερο από τον Σχεδιαστή.