Του ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΧΑΣΑΚΟΥ.
ΕΣΥ Το βράδυ Θεομπαίχτη τι λες στην προσευχή σου; Μήπως ανήκεις και ΕΣΥ σε εκείνους πού ντύνουν με την τήβεννο της Θεοσέβειας τα κακουργήματά τους;
ΕΣΥ θέλεις να λέγεσαι Γερμανική Δημοκρατία της Ελλάδος;
ΕΣΥ έχεις σκεφτεί πόσοι και ποίοι θα μείνετε;
ΕΣΥ ανήκεις στους Μεσάζοντες νταβατζήδες, ανάμεσα στους Έλληνες πολίτες και την Λερναία Ύδρα του Δήθεν κράτους;
ΕΣΥ Τι κάνεις θα συνεχίζεις να κοιτάζεις και να κρίνεις τα πάντα με την κοιλιά σου;
ΕΣΥ θέλεις να ζεις μέσα στην ξευτίλα της διαρκούς σφαλιάρας, της διαρκούς υποχώρησης, του διαρκούς συμβιβασμού;
ΕΣΥ αδιαφορείς αν η τσέπη σου είναι, ενός πολίτη η ενός δούλου, ενός αξιοπρεπούς η ενός προσκυνημένου, ενός υπερήφανου, η ενός εξευτελισμένου;
ΕΣΥ μήπως είσαι από αυτούς πού ηδονίζονται από την μυρωδιά της τσίκνας τώρα πού ψήνεται η σάρκα της Ελλάδας;
ΕΣΥ μήπως είσαι βολεμένος και βλαμμένος, σουπιά πού σέρνεται αφήνοντας πίσω της μαύρη μελάνι πού λερώνει τον πολιτισμό κόντρα σε κάθε αίσθημα δικαίου;
Με τα όνειρα κάνουμε ένα ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ. Υπάρχουν κάποια πού μας βοηθάνε να επεξεργαστούμε καλλίτερα αυτό πού υπάρχει κρυμμένο στο υποσυνείδητο, αλλά αυτό το χθεσινό-βραδινό θα μού μείνει αξέχαστο.
Ονειρεύτηκα ότι είμαι στην Ν. Υόρκη,στην είσοδο ενός ζωολογικού κήπου από ένα μουσείο μπροστά σε ένα καθρέφτη που γράφει όταν τον κοιτάς. "Τώρα βλέπεις το πιο επικίνδυνο ζώο πού υπάρχει στον κόσμο" Ξαφνικά άρχισε με ένα μαγικό τρόπο να μιλά και να μού θέτει όλα αυτά τα ερωτήματα.
Ένιωσα τα νεύρα μου σε σημείο βρασμού, και σκέφτηκα .Να μπορούσα να του δώσω μια να σπάσει. Πριν ολοκληρώσω την σκέψη μου, ο καθρέφτης σαν ανθρωπόμορφο τέρας πού μπορεί και διαβάζει την σκέψη μου λέει.
Γιατί θέλεις να χτυπήσεις εμένα τον καθρέφτη και δεν μαστιγώνεις το πρόσωπό σου; Γιατί κοιτάς την ευκολία σου; Είναι πιο εύκολο να σπάσεις εμένα και να ξεχάσεις την ασχήμια, παρά να δεχτείς ότι μοιάζεις με την ανεπιθύμητη εικόνα πού αντανακλάς ; Τι να περιμένει όμως κανείς από την γενιά πού εκπροσωπείς, πού την έχουν εκμαυλίσει εδώ και χρόνια , την έχουν πετάξει σε ένα βόθρο και νιώθει οικεία μέσα σε αυτόν;
-Η μεγαλόστομη ρητορική σου είναι καλή, αλλά με μπερδεύεις, γι αυτό μετά από τις ερωτήσεις σου ήθελα να σε σπάσω.
-Να με σπάσεις ; ΙΣΑ –ΙΣΑ εγώ ένα καθρέφτη στο μυαλό θα ήθελα να σου βάλω, να ξέρω κάθε μυστικό για να μην αμφιβάλλω. Και της ψυχής σου το είδωλο θα ήθελα να βλέπω και έτσι κάθε δόλο σου εγώ να τον προβλέπω.
-Δόλο στο τι;
-Από πού είσαι;
-Από την Ελλάδα.
-Το οικόπεδο σας πού λέγεται Ελλάδα απειλείται, και εσείς τσακώνεστε σε ποια πολυκατοικία ανήκει ποιος.
-Δεν έχεις και άδικο.
-Έχουν βάλει φωτιά στην πολυκατοικία σας και εσείς μαλώνετε ποιο μπαλκόνι το αριστερό η το δεξιό είναι καλλίτερο.
-Εγώ έχω ένα χωράφι θα πάω εκεί για να μην πεινάσω.
-Ξέχνα το και αυτό. Τελείωσε. Θέλουν το οικόπεδο Δημόσιο και Ιδιωτικό, και εσένα, αλλά και όλους τους Έλληνες δεν σας θέλουν ούτε για δούλους. Είστε ασύμφοροι. Την Ελλάδα έτσι κι αλλιώς από καιρό την μετατρέψατε σε μία αποθήκη ψυχών, από ξεριζωμένους ανθρώπους, και θα προτιμήσουν στην δούλεψη τους αυτούς γιατί δεν έχουν συνείδηση υπεράσπισης της Πατρίδος.
-Ίσως κάνουν κάτι οι νέοι.
-Οι νέοι απουσιάζουν, γιατί εσείς οι γονείς απουσιάζατε τόσα χρόνια από την ζωή των νέων. Αναρωτήθηκες ποτέ τι πνευματική καλλιέργεια έχει το οικογενειακό σου κουκούλι; Η μοίρα σας τρέχει πίσω από την φρενίτιδά της, και αν έχεις ΕΣΥ σκοπό να προλάβεις πρέπει να τρέξεις ανάλογα και ο ίδιος.
Ξύπνησα ταραγμένος και ασυναίσθητα άρχισα να λέω.
Ευτυχώς , ήταν ονειροπόλημα και όχι η αλήθεια ,γιατί θα είχα πρόβλημα από την κακή συνήθεια. Και φωνάζοντας πιο δυνατά λέω . Θέλω να ζήσω την ζωή χωρίς αντανακλάσεις, έστω και αν έχεις πρόθεση καθρέφτη μου εσύ να με ξεχάσεις.