Τα ¾ σχεδόν όσων συμμετέχουν στην κίνηση των «58», προέρχονται από το λεγόμενο Σημιτικό ΠΑΣΟΚ.
Άνθρωποι του πρώην πρωθυπουργού , που με το έναν ή τον άλλον τρόπο, συμμετείχαν
στις κυβερνήσεις τους από το 1996 μέχρι το 2004.
Την περίοδο του «εκσυγχρονισμού» δηλαδή. Τότε που για πολλούς, μπήκαν τα «θεμέλια» για την σημερινή οικονομική καταστροφή της χώρας!
Δείτε για παράδειγμα τον κ. Νίκο Χριστοδουλάκη, τον πρώην «τσάρο» της εθνικής μας οικονομίας.
Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό SPIEGEL, παραδέχθηκε ότι, το 1999 η κυβέρνηση Σημίτη μαγείρεψε τα οικονομικά στοιχεία για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ.
Και πως το δικαιολόγησε; Ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ακολούθησαν δημιουργική λογιστική, για να πετύχουν τα κριτήρια ένταξης στην ευρωζώνη. Δηλ. «κάναμε αυτά, που απλά έκαναν και οι άλλοι»!
Ο κ. Χριστοδουλάκης , προσωπικός φίλος του κ. Σημίτη, όπως και ο Γιώργος Δρυς, και άλλοι που συμμετέχουν στην κίνηση των «58», είχαν σημαντική συμβολή στο μαγείρεμα των οικονομικών στοιχείων με τη λεγόμενη δημιουργική λογιστική.
Με τα παραποιημένα στοιχεία , η χώρα μας μπήκε στην ΟΝΕ το 2000, αυτό όμως το πληρώνουμε τώρα ακριβά.
Την εποχή του «εκσυγχρονισμού» του κ. Σημίτη, λοιπόν , από το 1996 και μετά, μεταδόθηκε ο εξωραϊσμός των δημοσίων οικονομικών με τη χρήση της λεγόμενης δημιουργικής λογιστικής, η οποία μεταξύ των άλλων προέβλεπε την εκτεταμένη χρήση σύγχρονων χρηματοοικονομικών μέσων.
Με αυτά τα λογιστικά κόλπα , ο κ. Χριστοδουλάκης , ο κ. Δρυς , και οι άλλοι «εκσυγχρονιστές» απέκρυβαν δημόσιο χρέος , και το μετέφεραν στα επόμενα χρόνια, προκειμένου να φαίνεται επίπλαστα μειωμένο.
Όλοι θυμόμαστε τα περιβόητα με την swaps Goldman Sachs, το 2001, για τα οποία έβαλε το «χεράκι» του ο κ. Δρυς. Να ήταν τα μόνα!
Προμέτοχα, τιτλοποιήσεις, δηλ. προεισπράξεις εσόδων αλλά και τα ανταλλάξιμα ομόλογα , όλα αυτά τα ... «εξωτικά» χρηματοοικονομικά προϊόντα επιστρατεύτηκαν , προκειμένου ο κ. Σημίτης και η παρέα του να εξωραΐσουν την εικόνα της οικονομίας οι διαδικασίες των συγκεκριμένων δανείων περιβλήθηκαν από ένα πέπλο μυστικότητας, που επεδίωκαν τόσο το δημόσιο αλλά και οι τράπεζες που συμμετείχαν στα δάνεια.
Οι τελευταίες ωφελούνταν από τις υψηλές προμήθειες, που πλήρωνε το δημόσιο και «χάνονταν» στο μεγάλο χρέος.
Σύμφωνα με πληροφορίες , ο κ. Χριστοδουλάκης ήταν ο εμπνευστής των περιβόητων προμετόχων ομολόγων του δημοσίου, που είχαν τη δυνατότητα μετατροπής σε μετοχές εταιριών του δημοσίου που θα έμπαιναν στο χρηματιστήριο μετά την 1-1-1999 στο Χρηματιστήριο , όπως προέβλεπε ο σχετικός νόμος του 1998 (Ν.2642/1998).
Στο παιχνίδι, ενεργό ρόλο είχε η «αμαρτωλή» ΔΕΚΑ.
Την θυμάστε άραγε; Την είχε ιδρύσει η κυβέρνηση Σημίτη το 1997 (Ν.2526/97), και διαχειριζόταν τις μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων.
Η προεκλογική παρέμβαση της ΔΕΚΑ στο Χρηματιστήριο με τη χειραγώγηση του γενικού δείκτητο 2000, είχε ως αποτέλεσμα να διογκωθεί το χαρτοφυλάκιό της με μετοχές μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων.
Έτσι, για να καλύψει το κόστος των επενδύσεων αυτών η ΔΕΚΑ ήτα αναγκασμένη να καταφεύγει σε μετατρέψιμα με μετοχές κρατικών εταιρών ομολογιακά δάνεια, τα οποία αποτελούσαν γραμμάτια που εξοφλήθηκαν στο μέλλον.
Ποιος ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος της ΔΕΚΑ, την περίοδο του σκανδάλου του χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2000; Ο κ. Χριστοδουλάκης!
Άλλος τρόπος για να κρύβει χρέος η κυβέρνηση Σημίτη τότε, ήταν προεισπράξεις μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου, οι λεγόμενες τιτλοποιήσεις (14Ν 280/2000).τοδουλάκης , Δρυς , και οι άλλοι του οικονομικού επιτελείου του κ. Σημίτη , τιτλοποίησαν μελλοντικά έσοδα πολλών ετών, από τα κοινοτικά κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, από τα Κρατικά Λαχεία , το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων , μέχρι και τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας με αδιαφανή τρόπο , και με πολλές επιβαρύνσεις του Ελληνικού Δημοσίου , όπως προμήθειες , τόκους και έξοδα δανείου , κλπ.
Ιδρύθηκαν για τι σκοπό αυτό , 5 εταιρίες με τις ονομασίες Ariande S.A («Αριάνδη Α.Ε), AtlasS.A. ( Άτλας A.E) , AelosS.A. («Αίολος Α.Ε») και HellenicSecuritisations S.A ( «Ελληνική Τιτλοποίηση Α.Ε»), στο Λουξεμβούργο , και μάλιστα στη ίδια διεύθυνση , στον αριθμό 7 της οδού Βαλ Σεν Κρουά!
Στη διεύθυνση αυτή στεγάζεται η Interconsult S.A, που είναι ο διαχειριστής των εταιριών αυτών. Οι δε συνεργάτες της Αλέξις Καμαρόφσκι, Φεντερίγκο Κανιτζάρο και Ζαν- Μαρκ Ντεπατί συμμετέχουν στα διοικητικά συμβούλια των τεσσάρων εταιρειών!
Σε αυτές λοιπόν τις εταιρίες, η κυβέρνηση Σημίτη εκχώρησε μελλοντικά έσοδα 3,8 δις ευρώ περίπου , προκειμένου να δανειστεί με αδιαφανείς διαδικασίες, πληρώνοντας προμήθειες 37,6 εκατ. Ευρώ!
Οι ομολογιακοί τίτλοι που θα εκδίδονταν θα διέπονταν από το αγγλικό ή το λουξεμβουργιανό δίκαιο. Η δε αποπληρωμή των τιτλοποιήσεων , εκτείνεται μέχρι και το 2019!
Με αυτά τα τερτίπια τα λογιστικά , οι «εκσυγχρονιστές» του κ. Σημίτη , ο κ. Χριστοδουλάκης , ο κ. Δρυς κλπ απέκρυψαν χρέος κάτω από το χαλί, αντλώντας πόρους από τις επόμενες γενιές. Αυτά πληρώνουμε σήμερα. Και τότε , τι έρχονται όλοι αυτοί με τους «58»; Να εξωραϊστούν στα μάτια μας!
