Ο τρόπος με τον οποίο μια Δημοτική αρχή αξιοποιεί τα κονδύλια του ΠΕΠ για το σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων τοπικής ανάπτυξης αποκαλύπτει το βαθμό προγραμματικής ετοιμότητας του Δήμου, την ποιότητα της εσωτερικής του οργάνωσης, την πείρα και την εργατικότητα των στελεχών του και πάνω απ’ όλα το αναπτυξιακό όραμα που διαθέτει η ηγετική του ομάδα και ο ίδιος ο Δήμαρχος.
Πιο συγκεκριμένα: Από το 2007 ως το 2010 η Δημοτική Αρχή είχε εντάξει έργα ύψους 10.112.653 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ επί θητείας Σκοτινιώτη, η Δημοτική Αρχή ενέταξε στο ΠΕΠ Θεσσαλίας έργα ύψους 6.132.363 εκ. ευρώ, τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν «ωριμάσει» με μελέτες από την προηγούμενη τετραετία, συμβασιοποίησε έργα 3.151.181 εκ. ευρώ, ενώ πλήρωσε μόλις 1.669.007 εκ. ευρώ...
Πιστεύουμε ότι για να γίνει μια πραγματική αξιολόγηση πεπραγμένων, πρέπει να παρουσιάσουμε την αλήθεια στους πολίτες που οφείλουν να γνωρίζουν το κόστος και τη σκοπιμότητα των έργων που υλοποιούνται, ώστε να μην παρασύρονται από ρητορικές ασκήσεις αυτοθαυμασμού για δήθεν σοβαρή, εμπνευσμένη και νοικοκυρεμένη αναπτυξιακή πολιτική που ασκείται σήμερα. Τα νούμερα, δυστυχώς για κάποιους, μας προσγειώνουν απότομα στην σκληρή πραγματικότητα των χαμηλών πτήσεων…
Ποια ήταν αλήθεια η προετοιμασία του Δήμου για να αξιοποιηθούν αυτοί οι πόροι του Jessica;
Ευτυχώς, μετά από πρωτοβουλίες άλλων, το έργο χρηματοδοτήθηκε από τις Δημόσιες Επενδύσεις, όπως ήταν λογικό. Ποιο ήταν όμως το plan b του Δήμου Βόλου για να συμμετέχει στην «πίτα» των 20 εκ.; Ποια ήταν η εναλλακτική του λύση για νέες επενδύσεις και ποια προετοιμασία είχε για κάτι τέτοιο, εάν η αρχική πρόταση δεν τελεσφορούσε; Γιατί δεν προτάθηκε εναλλακτικά το «καλλικρατικό τελεφερίκ» Βόλου –Πορταριάς- Χανίων; Γιατί η προμελέτη του έργου αραχνιάζει στα συρτάρια εδώ και μια δεκαετία;
Για μια πληρέστερη εικόνα σχετικά με το νομό και επειδή δεν επιδιώκουμε προσωπικές αλλά πολιτικές αντιπαραθέσεις, θα ήταν σκόπιμο να παραθέσουμε και τα συγκριτικά στοιχεία των εντάξεων και των απορροφήσεων που αφορούν στη Μαγνησία μεταξύ της Περιφερειακής Αρχής και της τέως Νομαρχίας, ως φορέα υλοποίησης έργων. Συγκεκριμένα: Από το 2007 μέχρι το 2010 που καταργήθηκε η Νομαρχία εντάχθηκαν στο ΠΕΠ Θεσσαλίας για το Νομό Μαγνησίας έργα ύψους 17.104.008 εκ. ευρώ, συμβασιοποιήθηκαν έργα 14.806.469 εκ. ευρώ, ενώ πληρώθηκαν 13.625.415 εκ. ευρώ. Αντιστοίχως, στην ίδια περίοδο εντάχθηκαν από την Περιφερειακή Αρχή έργα ύψους 2.979.869 εκ. ευρώ, συμβασιοποιήθηκαν έργα 1.849.148 και ξοδεύτηκε σε τρία χρόνια το αστρονομικό ποσό των 238.487 ευρώ. Τα στοιχεία στη διάθεσή σας και τα συμπεράσματα δικά σας.Απολογισμό της δράσης μου δεν ζητούσατε κ. Σκοτινιώτη σε πρόσφατη τηλεοπτική σας συνέντευξη; Ιδού λοιπόν. Έχετε μια πρώτη γεύση μπροστά σας…
Μια συγκριτική ανάλυση των έργων που κατάφερε να «εντάξει» ο Δήμος Βόλου, στη διάρκεια των δύο τελευταίων δημαρχιακών θητειών, είναι σε θέση να αποδείξει ότι τα έργα του Δήμου Βόλου που εντάχθηκαν, δηλαδή εξασφάλισαν τη χρηματοδότησή τους από το ΕΣΠΑ 2007-2013 της Περιφέρειας Θεσσαλίας, κατά τα έτη 2011, 2012, 2013 είναι
πολύ λιγότερα από αυτά που εντάχθηκαν κατά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του προγράμματος. Οι ίδιοι οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι η παρούσα Δημοτική Αρχή και ο απερχόμενος Δήμαρχος υστερούν σημαντικά σε αριθμό και ποιότητα έργων, δεν επέδειξαν καμία προγραμματική ετοιμότητα, ενώ δεν παρουσίασαν κανένα σοβαρό αναπτυξιακό σχεδιασμό που να εγγυάται σημαντικές παρεμβάσεις για την πόλη στο εγγύς μέλλον.Πιο συγκεκριμένα: Από το 2007 ως το 2010 η Δημοτική Αρχή είχε εντάξει έργα ύψους 10.112.653 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ επί θητείας Σκοτινιώτη, η Δημοτική Αρχή ενέταξε στο ΠΕΠ Θεσσαλίας έργα ύψους 6.132.363 εκ. ευρώ, τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν «ωριμάσει» με μελέτες από την προηγούμενη τετραετία, συμβασιοποίησε έργα 3.151.181 εκ. ευρώ, ενώ πλήρωσε μόλις 1.669.007 εκ. ευρώ...
Πιστεύουμε ότι για να γίνει μια πραγματική αξιολόγηση πεπραγμένων, πρέπει να παρουσιάσουμε την αλήθεια στους πολίτες που οφείλουν να γνωρίζουν το κόστος και τη σκοπιμότητα των έργων που υλοποιούνται, ώστε να μην παρασύρονται από ρητορικές ασκήσεις αυτοθαυμασμού για δήθεν σοβαρή, εμπνευσμένη και νοικοκυρεμένη αναπτυξιακή πολιτική που ασκείται σήμερα. Τα νούμερα, δυστυχώς για κάποιους, μας προσγειώνουν απότομα στην σκληρή πραγματικότητα των χαμηλών πτήσεων…
Ας σημειωθεί δε και το εξής: Στον τομέα της ένταξης των έργων ή των ρυθμών απορρόφησης των έργων ΠΕΠ, δεν μπορεί να επικαλεστεί κανείς το γνωστό «άλλοθι» της δραματικής περικοπής πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι πόροι προέρχονται από την Ευρωπαϊκή ένωση και το κράτος έχει εξασφαλισμένη τη δική του μικρή συμμετοχή. Συνεπώς, αν είσαι πραγματικά έτοιμος, καταθέτεις προτάσεις που εξυπηρετούν το αναπτυξιακό σου όραμα και εξασφαλίζεις τους πόρους. Εάν όχι, αρκείσαι στο να διεκπεραιώνεις τη δουλειά των προκατόχων σου..
Η σκληρή στατιστική πραγματικότητα λέει σήμερα το εξής: Τα έργα που υλοποιεί η σημερινή Δημοτική Αρχή είχαν ενταχθεί σε ποσοστό περίπου 70% επί θητείας Βούλγαρη, ενώ και τα περισσότερα από τα έργα που κατάφερε να εντάξει είτε ήταν ήδη ώριμα με μελέτες είτε του Δήμου είτε της Νομαρχίας επί θητείας μου (όπως π.χ. τα σχολεία για τα οποία τόσο επαίρεται ο κ. Σκοτινιώτης, χωρίς βεβαίως καμία αναφορά στη δική μας προετοιμασία μας…)
Η αποτυχία του Δήμου δεν περιορίζεται όμως στο γεγονός της αναιμικής συμμετοχής του στις εντάξεις και της ανεπαρκούς αξιοποίησης των πόρων του ΠΕΠ Θεσσαλίας. Εκτείνεται και στο μείζον ζήτημα της ολιγωρίας του στην αξιοποίηση των σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως π.χ. το πρόγραμμα Jessica, για το οποίο έχουν εξασφαλιστεί 20 εκ. ευρώ για το σύνολο του θεσσαλικού χώρου. Τα κονδύλια αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να κατασκευαστούν ανταποδοτικά έργα με συμμετοχή ιδιωτών, όπως πάρκινγκ, ή να δρομολογηθούν πιο απλές δράσεις, όπως πχ. η αλλαγή των λαμπτήρων ηλεκτροφωτισμού σε led, με τεράστια εξοικονόμηση κόστους και ενεργειακών πόρων.
Ποια ήταν αλήθεια η προετοιμασία του Δήμου για να αξιοποιηθούν αυτοί οι πόροι του Jessica;
Στην αρχή εξήγγειλε θριαμβευτικά το έργο της ηλεκτροκίνησης της γραμμής Βόλου Λάρισας, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να ενταθεί στο Jessica, στο βαθμό που αποτελούσε μια βασική δημόσια υποδομή…
Ευτυχώς, μετά από πρωτοβουλίες άλλων, το έργο χρηματοδοτήθηκε από τις Δημόσιες Επενδύσεις, όπως ήταν λογικό. Ποιο ήταν όμως το plan b του Δήμου Βόλου για να συμμετέχει στην «πίτα» των 20 εκ.; Ποια ήταν η εναλλακτική του λύση για νέες επενδύσεις και ποια προετοιμασία είχε για κάτι τέτοιο, εάν η αρχική πρόταση δεν τελεσφορούσε; Γιατί δεν προτάθηκε εναλλακτικά το «καλλικρατικό τελεφερίκ» Βόλου –Πορταριάς- Χανίων; Γιατί η προμελέτη του έργου αραχνιάζει στα συρτάρια εδώ και μια δεκαετία;
Tέλος, ποιο ήταν το μείζον έργο πνοής για το αναπτυξιακό μέλλον της πόλης που ωρίμασε μελετητικά ο Δήμος, πρότεινε τη χρηματοδοτική του ένταξη και διεκδίκησε αποφασιστικά την υλοποίησή του; Γιατί όταν ζήτησε η Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ Θεσσαλίας από τους Δήμους να της προτείνουν τέτοια μεγάλα έργα, που θα προωθούσαν και την επιχειρηματική αξιοποίηση κάποιας μεγάλης έκτασης, ο Δήμος Βόλου παρουσιάστηκε αμήχανος και ανέτοιμος; Εκτός βέβαια κι αν ορισμένοι εκτιμούν ως σοβαρή την πρόταση του Δήμου για την αξιοποίηση του χώρου της Βαμβακουργίας, χωρίς καν να έχει διευκρινιστεί προηγουμένως το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης…
Αποτελεί πλέον πάγιο κανόνα η Δημοτική Αρχή να ενεργεί με πρόχειρο και αποσπασματικό τρόπο. Πασχίζει αγχωμένη, με κινήσεις της τελευταίας στιγμής να συμμετέχει στις προσκλήσεις χρηματοδότησης, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο και προγραμματισμό και κυρίως χωρίς καμία εσωτερική διασύνδεση και συμπληρωματικότητα των έργων που διεκδικούσε. «Ό,τι έβγαινε, το χτυπούσαν», όπως λένε στην αργκό των έργων, με προχειρότητα και έλλειψη προετοιμασίας και για αυτό δεν κατάφερναν να εντάξουν παρά ελάχιστα. Με γονατογραφήματα που παρουσιάζονται ως δήθεν «παρεμβάσεις πνοής», δεν γίνεται όμως τοπική ανάπτυξη, ιδίως τώρα στα χρόνια της κρίσης, που απαιτούν εγρήγορση, στιβαρό προγραμματισμό και κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας.
Θα είχε δε ενδιαφέρον να συγκρίνει κανείς τις επιδόσεις του Δήμου Βόλου στην ένταξη και απορρόφηση των έργων ΠΕΠ με εκείνες του Δήμου Λάρισας, ώστε να αντιληφθούμε καλύτερα ποιοι λειτουργούν ως Επιμηθείς, με προτάσεις έργων ατάκτως ερριμένων και ποιοι ως Προμηθείς, δίνοντας βάρος στο μακρόπνοο σχεδιασμό. Αξίζει, για παράδειγμα, να αναφερθεί ότι ο Δήμος Λάρισας ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Διαχειριστικής Αρχής για «μεγάλα έργα» με μια πρόταση για δράσεις ανάπλασης μεγάλης κλίμακας στις δύο όχθες του Πηνειού…
Αλλά η «ιστορία των δύο πόλεων» και η συγκριτική ανάλυση των επιδόσεων των δύο Δημοτικών Αρχών στα έργα ΠΕΠ θα είναι το αντικείμενο της επόμενης συνέντευξής μας…
Στοιχεία από την ηλεκτρονική ενημερωτική πλατφόρμα του Υπουργείου Ανάπτυξης www.anaptyxi.gov.gr στις 9 Φεβρουαρίου 2014.
Φορέας Υλοποίησης
|
Προϋπολογισμός Ένταξης Έργων €
|
Ύψος Συμβάσεων €
|
Ύψος Πληρωμών €
|
Δήμος Βόλου 2007 - 2010
|
10,112,653
|
6,438,344
|
5,844,261
|
Δήμος Βόλου 2011 - 2013
|
6,132,363
|
3,151,181
|
1,669,007
|
Ν.Α.Μ 2007 - 2010
|
17,104,008
|
14,806,469
|
13,895,729
|
Περιφέρεια Θεσσαλίας
2011 - 2013
|
2,979,869
|
1,849,148
|
238,487
|
Σύνολο:
|
36,328,893
|
26,245,142
|
21,647,484
|
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Για μια πληρέστερη εικόνα σχετικά με το νομό και επειδή δεν επιδιώκουμε προσωπικές αλλά πολιτικές αντιπαραθέσεις, θα ήταν σκόπιμο να παραθέσουμε και τα συγκριτικά στοιχεία των εντάξεων και των απορροφήσεων που αφορούν στη Μαγνησία μεταξύ της Περιφερειακής Αρχής και της τέως Νομαρχίας, ως φορέα υλοποίησης έργων. Συγκεκριμένα: Από το 2007 μέχρι το 2010 που καταργήθηκε η Νομαρχία εντάχθηκαν στο ΠΕΠ Θεσσαλίας για το Νομό Μαγνησίας έργα ύψους 17.104.008 εκ. ευρώ, συμβασιοποιήθηκαν έργα 14.806.469 εκ. ευρώ, ενώ πληρώθηκαν 13.625.415 εκ. ευρώ. Αντιστοίχως, στην ίδια περίοδο εντάχθηκαν από την Περιφερειακή Αρχή έργα ύψους 2.979.869 εκ. ευρώ, συμβασιοποιήθηκαν έργα 1.849.148 και ξοδεύτηκε σε τρία χρόνια το αστρονομικό ποσό των 238.487 ευρώ. Τα στοιχεία στη διάθεσή σας και τα συμπεράσματα δικά σας.Απολογισμό της δράσης μου δεν ζητούσατε κ. Σκοτινιώτη σε πρόσφατη τηλεοπτική σας συνέντευξη; Ιδού λοιπόν. Έχετε μια πρώτη γεύση μπροστά σας…