Η επικήδειος ακολουθία τελέστηκε το μεσημέρι από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α' Κοιμητηρίου Αθηνών, ενώ η ταφή θα γίνει αύριο, Πέμπτη, στον τόπο καταγωγής του, το χωριό Μουσθένη Καβάλας.
Πήρε μέρος ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στη μάχη των Οχυρών της Μακεδονίας κατά τη γερμανική εισβολή το 1941, στη μάχη του Ελ Αλαμέιν, στη μάχη του Ρίμινι με την 3η Ορεινή Ελληνική Ταξιαρχία και στη μάχη των Αθηνών το 1944.
Άσκησε τη δικηγορία στην Καβάλα από το 1946 και διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Πνευματικής Διαφώτισης του νομού Καβάλας.
Το 1951, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Καβάλας με το ψηφοδέλτιο του Ελληνικού Συναγερμού. Από τον Οκτώβριο του 1955 έως τον Ιανουάριο του 1956 διετέλεσε γγ του υπουργείου Βόρειας Ελλάδας.
Είχε ασχοληθεί ιδιαιτέρως με το «Μακεδονικό Ζήτημα» και είχε συμβάλει με παρεμβάσεις του, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στην αποκατάσταση της αλήθειας όσον αφορά την ιστορία της Μακεδονίας.
Ως απάντηση στην προπαγάνδα των Σκοπίων είχε εκδώσει το βιβλίο «Η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας» το οποίο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και μεταφράστηκε από το Ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» σε τρεις γλώσσες.
Επίσης, είχε δημοσιεύσει το βιβλίο «Κτίστε... Κτίστε... Κτίστε» το οποίο αναφέρεται στην περίοδο 1955-1963 (οκταετία Καραμανλή) και ιδιαίτερα στη βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας.
Τον Οκτώβριο του 1990, εξελέγη μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας, ενώ είχε διατελέσει πρόεδρος της Μακεδονικής Εστίας Αθηνών.
Συμμετείχε σε κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως υφυπουργός Εμπορίου (1956), υπουργός Βιομηχανίας (1958) και υπουργός Βόρειας Ελλάδας (1974-1980), καθώς και στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη (1980-1981) ως υπουργός Βόρειας Ελλάδας.
Τιμήθηκε με τα παράσημα «Ταξιάρχης Φοίνικος», «Πολεμικός σταυρός Γ΄τάξεως», Μετάλλιον εξαιρέτων πράξεων (τρεις φορές), «Χρυσούς Σταυρός Αγίου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας» και «Μεγαλόσταυρος Τάγματος Φοίνικος» (Ιούλιος 1997).
