Η διαμαρτυρία του σόκαρε και έγινε θέμα σε όλο τον κόσμο
Ο Ρώσος καλλιτέχνης μίλησε στη LIFO για τη συμβολική κίνηση που σκοπό είχε να καταδείξει «πως έχουμε περάσει στην απόλυτη απάθεια απέναντι σε ό,τι μας επιβάλλουν»
- Διαβάστε τι πρέπει κατά τη γνώμη του να κάνουν οι Έλληνες για «αποτάξουν τα καπιταλιστικά πρότυπα»...
Τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την πρωτότυπη διαμαρτυρία την Κυριακή με μία επίπονη περφόρμανς μπροστά στο Κρεμλίνο, εξηγεί ο Ρώσος καλλιτέχνης, Πιότρ Παβλένσκι, μιλώντας αποκλειστικά στη LIFO.
Η εικόνα του Παβλένσκι να βρίσκεται στα πλακάκια της Κόκκινης Πλατείας έχοντας καρφώσει τους όρχεις του, διαμαρτυρόμενος για τις διώξεις κατά των πολιτικών δικαιωμάτων, έκανε τον γύρο του κόσμου και έπαιξε σχεδόν σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ.
Πολλοί ήταν εκείνοι που πέρα από τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την διαμαρτυρία, αναρωτήθηκαν πόσο μπορεί να πόνεσε αυτό που έκανε. Ο ίδιος μιλώντας στη LIFO, απαντά: «Πόνεσε, αλλά νομίζω όχι τόσο όσο μπορεί να φαντάζεται ο θεατής και όσοι το βρήκαν πραγματικά βάναυσο».
Για εκείνον, όπως λέει, ο πόνος είναι δευτερεύων παράγοντας και δεν είναι η κεντρική αναφορά στις δράσεις του, καθώς «συμπληρώνει και δένει μια περφόρμανς».
«Μόλις κατάφεραν να απομακρύνουν το καρφί μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο και δέχτηκα τις πρώτες βοήθειες αλλά αρνήθηκα να νοσηλευτώ. Πάντως και τώρα, λίγες μέρες μετά, πονάω πολύ λίγο. Μια χαρά είμαι», σχολιάζει.
Γιατί, όμως επέλεξε για ακόμη μία φορά το σοκ, σε μία ημέρα που δεν ήταν καθόλου τυχαία;
«Ήταν η ημέρα εορτασμού της Αστυνομίας, η οποία είναι και ο βασικός αλλά όχι ο μόνος αποδέκτης της διαμαρτυρίας μου», εξηγεί στη LIFO ο Ρώσος καλλιτέχνης.
«Η Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι μια αστυνομοκρατούμενη χώρα που θυμίζει απέραντη φυλακή. Η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει κυνήγι με θήραμα τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία έκφρασης και τη διαφορετικότητα. Μια χώρα που μπορεί μεν να κυκλοφορείς ελεύθερα στο πεζοδρόμιο, αλλά είναι σαν να βρίσκεσαι σε πεζοδρόμιο φυλακής. Καρφωμένος και ανίκανος να χαρείς ουσιαστική, πραγματική ελευθερία».
Σύμφωνα με τον Παβλένσκι, αυτό ήταν ακριβώς που ήθελε να αναδείξει μέσα από αυτή του την κίνηση.
«Τα γεννητικά όργανα συμβολίζουν και είναι ίσως το διακριτικό της αντρικής φύσης στη δημιουργία της ζωής. Αναπαράγουν, προκαλούν ζωή. Καρφώνοντας τα, μεταφορικά αχρηστεύοντας τα, θέλησα να δείξω πως έχουμε περάσει στην απόλυτη απάθεια απέναντι σε ό,τι μας επιβάλλουν. Ουσιαστικά ο φόβος μας κρατάει από το να ζούμε», εξηγεί.
Τι λέει, όμως, για εκείνους που τον χαρακτήρισαν «τρελό»; «Στα χέρια μου έχω τρεις ιατρικές εξετάσεις που αποδεικνύουν πως δεν είμαι ψυχικά διαταραγμένος, δε θεωρούμαι επικίνδυνος και επίσης αν ποτέ αντιληφθώ πως απειλούμαι θα κάνω ακόμη πιο δραματική διαμαρτυρία», απαντά.
Ο πόνος, όπως λέει, μιλώντας στη LIFO, δεν είναι η μόνη λύση, αλλά «σίγουρα είναι ένας τρόπος να κάνεις αισθητή τη παρουσία σου και να συγκεντρώσεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το να σηκώσεις ένα πλακάτ.
Σύμφωνα με τον Παβλένσκι, «το πρόβλημα δεν είναι μόνο η Ρωσία. Όλος ο πλανήτης έχει θηρία που προσπαθούν να επιβληθούν».
«Σε κάποιες χώρες, όπως και στην Ελλάδα υπάρχουν άλλα τεράστια ζητήματα. Η χώρα σας έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας κρίσης και είναι αντιμέτωπη με τεράστιες απώλειες», εξηγεί και σχολιάζει πως «αν οι Έλληνες δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης και δεν επιλέξουν να αποτάξουν τα καπιταλιστικά πρότυπα δεν θα μπορέσουν να βγουν από το αδιέξοδο».
Κατά την γνώμη του, «θα πρέπει νομίζω να στραφείτε σε μια πιο ουσιαστική κοινωνία που θα βάλει στη κατώτατη θέση τα υλικά αγαθά και θα επικεντρωθεί στη διαδικασία του δοσίματος και της αλληλοϋποστήριξης χτίζοντας θεμέλια για μια οικονομία "δώρου", προσφοράς και όχι κέρδους».
Ο Ρώσος καλλιτέχνης μίλησε στη LIFO για τη συμβολική κίνηση που σκοπό είχε να καταδείξει «πως έχουμε περάσει στην απόλυτη απάθεια απέναντι σε ό,τι μας επιβάλλουν» - Διαβάστε τι πρέπει κατά τη γνώμη του να κάνουν οι Έλληνες για «αποτάξουν τα καπιταλιστικά πρότυπα»...
Η εικόνα του Παβλένσκι να βρίσκεται στα πλακάκια της Κόκκινης Πλατείας έχοντας καρφώσει τους όρχεις του, διαμαρτυρόμενος για τις διώξεις κατά των πολιτικών δικαιωμάτων, έκανε τον γύρο του κόσμου και έπαιξε σχεδόν σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ.
Πολλοί ήταν εκείνοι που πέρα από τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την διαμαρτυρία, αναρωτήθηκαν πόσο μπορεί να πόνεσε αυτό που έκανε. Ο ίδιος μιλώντας στη LIFO, απαντά: «Πόνεσε, αλλά νομίζω όχι τόσο όσο μπορεί να φαντάζεται ο θεατής και όσοι το βρήκαν πραγματικά βάναυσο».
Για εκείνον, όπως λέει, ο πόνος είναι δευτερεύων παράγοντας και δεν είναι η κεντρική αναφορά στις δράσεις του, καθώς «συμπληρώνει και δένει μια περφόρμανς».
«Μόλις κατάφεραν να απομακρύνουν το καρφί μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο και δέχτηκα τις πρώτες βοήθειες αλλά αρνήθηκα να νοσηλευτώ. Πάντως και τώρα, λίγες μέρες μετά, πονάω πολύ λίγο. Μια χαρά είμαι», σχολιάζει.
Γιατί, όμως επέλεξε για ακόμη μία φορά το σοκ, σε μία ημέρα που δεν ήταν καθόλου τυχαία;
«Ήταν η ημέρα εορτασμού της Αστυνομίας, η οποία είναι και ο βασικός αλλά όχι ο μόνος αποδέκτης της διαμαρτυρίας μου», εξηγεί στη LIFO ο Ρώσος καλλιτέχνης.
«Η Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι μια αστυνομοκρατούμενη χώρα που θυμίζει απέραντη φυλακή. Η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει κυνήγι με θήραμα τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία έκφρασης και τη διαφορετικότητα. Μια χώρα που μπορεί μεν να κυκλοφορείς ελεύθερα στο πεζοδρόμιο, αλλά είναι σαν να βρίσκεσαι σε πεζοδρόμιο φυλακής. Καρφωμένος και ανίκανος να χαρείς ουσιαστική, πραγματική ελευθερία».
Σύμφωνα με τον Παβλένσκι, αυτό ήταν ακριβώς που ήθελε να αναδείξει μέσα από αυτή του την κίνηση.
«Τα γεννητικά όργανα συμβολίζουν και είναι ίσως το διακριτικό της αντρικής φύσης στη δημιουργία της ζωής. Αναπαράγουν, προκαλούν ζωή. Καρφώνοντας τα, μεταφορικά αχρηστεύοντας τα, θέλησα να δείξω πως έχουμε περάσει στην απόλυτη απάθεια απέναντι σε ό,τι μας επιβάλλουν. Ουσιαστικά ο φόβος μας κρατάει από το να ζούμε», εξηγεί.
Τι λέει, όμως, για εκείνους που τον χαρακτήρισαν «τρελό»; «Στα χέρια μου έχω τρεις ιατρικές εξετάσεις που αποδεικνύουν πως δεν είμαι ψυχικά διαταραγμένος, δε θεωρούμαι επικίνδυνος και επίσης αν ποτέ αντιληφθώ πως απειλούμαι θα κάνω ακόμη πιο δραματική διαμαρτυρία», απαντά.
Ο πόνος, όπως λέει, μιλώντας στη LIFO, δεν είναι η μόνη λύση, αλλά «σίγουρα είναι ένας τρόπος να κάνεις αισθητή τη παρουσία σου και να συγκεντρώσεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το να σηκώσεις ένα πλακάτ.
Σύμφωνα με τον Παβλένσκι, «το πρόβλημα δεν είναι μόνο η Ρωσία. Όλος ο πλανήτης έχει θηρία που προσπαθούν να επιβληθούν».
«Σε κάποιες χώρες, όπως και στην Ελλάδα υπάρχουν άλλα τεράστια ζητήματα. Η χώρα σας έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας κρίσης και είναι αντιμέτωπη με τεράστιες απώλειες», εξηγεί και σχολιάζει πως «αν οι Έλληνες δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης και δεν επιλέξουν να αποτάξουν τα καπιταλιστικά πρότυπα δεν θα μπορέσουν να βγουν από το αδιέξοδο».
Κατά την γνώμη του, «θα πρέπει νομίζω να στραφείτε σε μια πιο ουσιαστική κοινωνία που θα βάλει στη κατώτατη θέση τα υλικά αγαθά και θα επικεντρωθεί στη διαδικασία του δοσίματος και της αλληλοϋποστήριξης χτίζοντας θεμέλια για μια οικονομία "δώρου", προσφοράς και όχι κέρδους».
