Ακόμα και η ελιά έφτασε να περνά κρίση στην Ελλάδα του μνημονίου. Η Ηλεία μια περιοχή με παραγωγή, εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ακαρπία και υψηλό κόστος, οδηγούν μαζικά τους ελαιοπαραγωγούς σε άλλες πρακτικές.
Από την άλλη η κατάσταση οδηγεί κυρίως τους μικροπαραγωγούς να μπουν στη λογική «μισακές ελιές» και να δώσουν το λιοστάσι τους για συγκομιδή σε ομάδες εργατών που θα αμειφθούν με αντάλλαγμα τη μισή από την παραγωγή του ελαιολάδου...
Η πρακτική «μισακές ελιές» δεν είναι καινούργιος όρος. Ιδιαίτερα για εκείνους που δεν είχαν το χρόνο ή την εμπειρία για να μαζέψουν τις ελιές της χρονιάς και έδιναν σε κάποιον άλλο να το κάνει με την ομάδα του, με το ανάλογο αντάλλαγμα σε προϊόν. Από την άλλη η κατάσταση οδηγεί κυρίως τους μικροπαραγωγούς να μπουν στη λογική «μισακές ελιές» και να δώσουν το λιοστάσι τους για συγκομιδή σε ομάδες εργατών που θα αμειφθούν με αντάλλαγμα τη μισή από την παραγωγή του ελαιολάδου...
Πλέον όμως στην Ηλεία έκαναν την εμφάνισή τους σε κεντρικά σημεία ακόμα και διαφημιστικές πινακίδες από ομάδες εργατών που αναλαμβάνουν το έργο αυτό τονίζοντας την φράση «μισακές ελιές».
Κρίση παντού στον κλάδο της ελιάς, που ξεκινά από την ακαρπία ή την χαμηλή παραγωγή για άλλους λόγους στο νομό μας, και προχωρά, στους εργάτες που δεν βρίσκουν εξαιτίας αυτής της κατάστασης μεροκάματο και στους ελαιοτριβείς που φέτος γνωρίζουν εκ των προτέρων πως το ταμείο θα είναι μείον και τα Χριστούγεννά περιμένουν πως θα τα γιορτάσουν σπίτι τους και όχι πάνω στο φόρτε της δουλειάς τους.
Ilialive