Αμβέρσα
Πέμπτη βράδυ. Κεντρικό δελτίο ειδήσεων αθηναικού καναλιού καί ένας τηλεθεατής 92 ετών εκθέτει τηλεφωνικά τό πρόβλημά του. Μέ σπασμένη αλλά περήφανη φωνή καί αξιοπρέπεια είπε τά παρακάτω:
Είμαι ανάπηρος πολέμου είπε μέ σεμνότητα, καί οι πληγές μου αυτές πού έγιναν ανίατες καί δέν επουλώνονται προήλθαν από τόν τραυματισμό μου κατά τήν διάρκεια ενός σαμποτάζ σέ γερμανικές εγκαταστάσεις κατά τή διάρκεια τής κατοχής.
Ο παρουσιαστής τόν ευχαρίστησε απλά γιά τό τηλεφώνημά του καί είπε πάμε σέ διαφημίσεις δείχνοντας τά ενεχυροδανειστήρια Ριχάρδος καί σερβιέττες μέ φτερά. Κανένας από τά πολιτικά ερπετά τού πάνελ δέν συγκινήθηκε, κανένας δέν έδειξε τό παραμικρό ενδιαφέρον.
Δέν άντεξα. Πήρα τούς δρόμους μέσα στή βροχή τό κρύο ,τήν ομίχλη βρίζοντας καί παραμιλώντας.
Αγαπητό Βολιωτάκι.
Εχω γνώση τών συνεπειών, σέ παρακαλώ επίτρεψέ μου νά τά πώ καί δέν θέλω νά μέ προστατέψεις κόβοντας εκφράσεις μου, Εξ' άλλου, πάντα σάς ζητώ νά μέ φιλοξενήσετε επώνυμα.
Ρέ πολιτικά παλιοτόμαρα, γαμώ τόν αντιχριστό σας. Ρέ πουλημένα τομάρια, ακούει κανείς?
Αυτός ο άνθρωπος, υποφέρει καί τό πληρώνει ακριβά, επειδή είναι ένας άγνωστος ΗΡΩΑΣ καί πατριώτης.
Ρέ βρωμιάρηδες. Τά αριστεία ανδρείας πού πρέπει νά δίνονται σ' αυτούς τούς ανθρώπους πού πολεμήσαν γιά ιδανικά, εσείς τά εξαργυρώσατε σέ μίζες καί τά κάνατε ρέπος καί μετοχές γιά νά εξασφαλίσετε τό βρωμερό σαρκίο σας.
Τρισάθλιε γυμνοσάλιαγκα Γεωργιάδη. Τσακίσου γαμώ τό φελέκι σου, νά βρείς αυτόν τόν σεβάσμιο γέροντα από τήν Θεσαλονίκη καί νά τόν περιθάλψεις.
Εσύ ρέ γλάστρα αρχηγέ ΓΕΕΘΑ ,πού άκαπνος γέμισες παράσημα κάνοντας ασκήσεις, σταμάτα νά γλείφεις τούς κώλους τού Σαμαρά καί τού Βενιζέλου καί πήγαινε νά προσκυνήσεις αυτόν πού σού χάρισε τήν ελευθερία σου, αυτόν τόν ήρωα, πού όπως είπε ο Τσώρτσιλ, πολέμησε σάν έλληνας.
Εσύ ρέ Παπούλια τί κάνεις? Υπάρχεις? Οχι, Ενα διακοσμητικό στοιχείο σοσιαλοφασιστικής προέλευσης είσαι μ' ένα στυλό στό χέρι 'πάρκερ' πού υπογράφει κάθε τόσο τήν καταδίκη τής Ελλάδας καί τού ελληνικού λαού.
Τό πρώτο βήμα γιά νά εξοντώσεις ένα λαό είναι νά διαγράψεις τήν μνήμη του καί τήν ιστορία του. Καί εμείς , καρφωμένοι σάν ανώμαλοι μπροστά σ' ένα άθλιο γυαλί δεχόμαστε αγόγγυστα τήν πλύση εγκεφάλου τού οίκου Μπόμπολα.
Ευτυχώς όμως υπάρχει ακόμα καί μνήμη καί γνώση τής ιστορίας. Καί δυστυχώς γιά σάς είναι σάν ένα φυτίλι πού έχει ανάψει καί όπου νάναι θά εκραγεί.