κυβέρνηση ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων διαφωνιών και συνέχισε λέγοντας ότι «δεν εξασφαλίζονταν ο κοινός συνεργατικός κυβερνητικός τόπος και η κυβέρνηση λειτουργούσε ως μονοκομματική κυβέρνηση, ενώ στηρίζονταν και είχε συγκροτηθεί από τρεις πολιτικές δυνάμεις.
Με δεδομένη την ασκηθείσα πολιτική, με δεδομένη τη διαφωνία μας προς εκείνη την πολιτική, αλλά και την πολιτική που σήμερα ασκείται από την κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν, δεν έχει καμία λογική να επανέλθει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση και με μια νέα προγραμματική συμφωνία, όπως ακούστηκε».
Ο Φώτης Κουβέλης τόνισε πως όταν η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε τον Ιούνιο του 2012 να στηρίξει την κυβέρνηση «το κάναμε γιατί θέλαμε να δώσουμε λύση για τη χώρα και την κοινωνία. Να εξασφαλιστεί η αναγκαία πολιτική σταθερότητα, να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη και το ευρώ και να μην οδηγηθεί σε τυπική χρεοκοπία, διότι η ουσιαστική χρεοκοπία είχε επέλθει».
«Προγραμματική συμφωνία είχαμε και τότε», συμπλήρωσε, «όταν συγκροτούσαμε και στηρίζαμε την κυβέρνηση, αλλά η προγραμματική αυτή συμφωνία από κάποιο χρονικό διάστημα και μετά δεν τηρήθηκε».
«Η ΔΗΜΑΡ», συνέχισε ο κ. Κουβέλης, «για τις πολιτικές της επιλογές, τις πολιτικές της αποφάσεις έχει ένα κριτήριο: η άσκηση της πολιτικής για το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας. Μιας πολιτικής που είναι δυνατόν να οδηγήσει στην διέξοδο από τα αδιέξοδα στα οποία σήμερα βρίσκεται η Ελλάδα και η ελληνική κοινωνία».
