Δεν ανεβαίνουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής και της Άγριας Δύσης από τις φλυαρούσες θεραπαινίδες της ενημέρωσης. Εάν ήταν έτσι θα επανέκαμπτε το ΠΑΣΟΚ που φυλλοροεί παρά την έντονη προβολή κι ο Νεοβενιζέλος θα είχε γίνει Εθνάρχης.
Οι αθλιότητες του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού είναι η γενεσιουργός...
αιτία της εθνικιστικής έξαρσης και η βασανιστική φτώχεια για όσους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Ό,τι υπάρχει έχει αιτία, λόγο ύπαρξης, γι αυτό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αφοριστικά. Όσοι κουκούλωσαν το πρόβλημά το βρήκαν μπροστά τους και μόνον ανιστόρητοι μπορούν να αγνοούν κάτι τέτοιο. Έπειτα μου κάνει εντύπωση η εμμονή ορισμένων να επιδιώκουν την ύπαρξη του ναζισμού πάση θυσία.
Ακόμα κι όταν μεμονωμένα χρυσαυγήτες δηλώνουν ότι δεν είναι οπαδοί του Χίτλερ, απέναντι κάποιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περί του αντιθέτου, λες και τον έχουν ανάγκη. Είναι εύκολο να ανακαλύπτεις την ταυτότητα σου κατηγοριοποιώντας τους άλλους. Μόνο που κινδυνεύεις να δημιουργήσεις εκείνο το οποίο δεν θέλεις.
Εάν τους αναγκάσαμε να αποκηρύξουν την ναζιστική βαρβαρότητα είναι ένα βήμα μπροστά. Είναι μία νίκη απέναντι σε μία αρρωστημένη άποψη για φυγή από τα αδιέξοδα. Τι άλλο μπορούμε να επινοήσουμε; Να μετατραπούμε σε μάρτυρες εμφυλιοπολεμικής σύρραξης;
Να δημιουργήσουμε τις απαιτούμενες συνθήκες υπαρκτής ναζιστικής άποψης με ιδεολογική βάση κι όποιον πάρει ο χάρος; Η δημοκρατία έχει κανόνες και τα όρια της ελευθερίας των συνδαιτυμόνων της είναι συγκεκριμένα. Όταν γίνονται σεβαστά τα υπόλοιπα περισσεύουν.
Η δημοκρατία θέλει αξιοπρέπεια και η αριστερά λεβεντιά, πράγματα που δεν βλέπω δυστυχώς να υπάρχουν…
