Η κ. Σταμάτη ξεκαθαρίζει ότι στηρίζει τον σύζυγό της, τονίζοντας μάλιστα χαρακτηριστικά ότι επιμένει να λέει ότι ονομάζεται Βίκυ Τσοχατζοπούλου, γιατί έτσι γράφει η ταυτότητά της
«Τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή και εξακολουθώ να παραμένω αφοσιωμένη σε εκείνον που είναι η ζωή μου. Για μένα η σχέση μας μετράει από τότε. Για εκείνον δεν ξέρω αν είναι έτσι. Στην αρχή όταν ξέσπασε η υπόθεση, είχα πολύ θυμό μαζί του. Όμως, όχι τώρα πια», σημειώνει, ενώ για ακόμη μια φορά υποστηρίζει την αθωότητά της:
«Δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη. Η σημερινή μου κατάσταση δεν οφείλεται σε πράξεις μου, οι οποίες είναι απόλυτα διαυγείς. Δεν προκύπτει από δικές μου πράξεις, οι οποίες ήταν ευθείες και κρυστάλλινες, αλλά στους συκοφάντες και τους διαβολείς μου, οι οποίοι διέθεταν επηρεασμό και εξουσία».
Παράλληλα, αρνείται ότι γνωρίζει κάποιον εκ των συγκατηγορουμένων της, ενώ συμπληρώνει ότι αν δεν ήταν άντρας της ο Άκης Τσοχατζόπουλος, η τράπεζα δεν θα της έδινε δάνειο για την αγορά του σπιτιού στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για το οποίο επιμένει ότι η δική της γνώμη περιοριζόταν σε θέματα αισθητικής.
Ακόμη, περιγράφει τη στιγμή της σύλληψης του Άκη Τσοχατζόπουλου, αλλά αναφέρεται και στον μικρό της γιο:
«Ο μικρός κοιμόταν. Ξύπνησε και είδε κόσμο. Άκουσε φωνές. Είδε να παίρνουν τον πατέρα του. Δεν ξέρω αν κατάλαβε, αλλά μου είπε μια φράση που με έκανε ράκος: "Μανούλα σε παρακαλώ, μην πεθάνεις ποτέ"».
Περιγράφει ακόμη τις συναντήσεις με τον γιο της κάθε Κυριακή, υποστηρίζοντας ότι είναι η μόνη ελπίδα της. Την πληγώνει, ωστόσο, το γεγονός ότι «ο μικρός έχει καταλάβει ότι οι γονείς του είναι στη φυλακή».
«Πίστευα στην αρχή ότι δεν γνώριζε τον τόπο όπου συναντά την μητέρα του, όταν ερχόταν στη φυλακή. Του λέγαμε ότι ήταν το αεροδρόμιο και μετά το νοσοκομείο. Με συνέτριψε όμως το γεγονός ότι και τηλεφωνικά αλλά και δια ζώσης εισέπραξα από ερωτήσεις και απορίες του, αποκαλύψεις για το που πραγματικά βρισκόμουν», καταλήγει.
