Δικαστικοί κλητήρες πήγαν προχθές στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους για να κάνουν… έξωση (!!!) στο κόμμα της ελάσσονος συμπολίτευσης, επειδή η ηγεσία του είναι «μπαταξήδες» και δεν πληρώνουν το νοίκι!
Χρειάστηκαν ώρες διαβουλεύσεων και γραπτή δέσμευση του
γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Νίκου Σαλαγιάννη ότι σε δύο μήνες, μέχρι τις 20 Ιουλίου, θα έχουν εκκενώσει τα γραφεία για να μπορέσουν οι δικηγόροι να καλμάρουν τον ιδιοκτήτη.
Λίγο ακόμα και ο Βαγγέλης Βενιζέλος θα γύριζε από τις ΗΠΑ και θα βρισκόταν… άστεγος! Το ΠΑΣΟΚ θα αναζητούσε… «γιάφκα» για να συνεδριάσει! Χώρια που θα ήταν πεταμένα στον δρόμο η… σάουνα του Γιώργου Παπανδρέου και τα όργανα του γυμναστηρίου του! Το να απειλείται με έξωση από τα γραφεία που έχει νοικιάσει ένα κόμμα δεν υποδηλώνει απλώς οικονομική κακοδιαχείριση.
Πρωτίστως αποκαλύπτει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα του κόμματος αυτού – πόσω μάλλον όταν όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην κυβέρνηση! Εκφυλιστικά φαινόμενα τέτοιου είδους σηματοδοτούν καλπάζουσα πολιτική αναξιοπιστία και προϊούσα κατάρρευση σε όλους τους τομείς, από τον εξόφθαλμα οικονομικό ως τον πολιτικό και εκλογικό.
Υπ’ αυτό το πρίσμα δεν είναι προφανώς δυνατόν να θεωρείται σοβαρή «πολιτική επένδυση» από οποιοδήποτε άλλο κόμμα η ανταπόκρισή του σε προτάσεις είτε εκλογικής συνεργασίας είτε ακόμη και συγχώνευσης προοπτικά με ένα κόμμα πολύπλευρα χρεοκοπημένο. Στον ανελέητο κόσμο της πολιτικής, ένα τέτοιο κόμμα εκλαμβάνεται μόνο ως θήραμα προς κατασπάραξη και όχι ως εταίρος!
Δικαίως λοιπόν η ΔΗΜΑΡ αρνήθηκε κατηγορηματικά προ εβδομάδος και την τρίτη πρόταση συνεργασίας που της έκανε το ΠΑΣΟΚ μέσα στο τελευταίο τρίμηνο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα συνεχίσει να τρώει μονίμως… «πολιτική χυλόπιτα» σε κάθε πρόταση συμπόρευσης ή συμβίωσης που θα κάνει προς την «Αριστερά της προσκολλήσεως» του Φώτη Κουβέλη, όσο η ΔΗΜΑΡ εκτιμά βάσιμα ότι έχει εξασφαλισμένη την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση και στην επόμενη Βουλή.
Ο λόγος είναι απλούστατος: θεωρεί βέβαιη τη συμμετοχή της και στην επόμενη κυβέρνηση είτε βγει ο Σαμαράς πρωθυπουργός είτε βγει ο Τσίπρας! Εδώ δεν ντράπηκε η ΔΗΜΑΡ να συνεργαστεί πλήρως και να υιοθετήσει την πιο ανελέητη και αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα, θα ντραπεί να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ που ούτως ή άλλως θα ασκήσει σίγουρα λιγότερο εχθρική προς τα λαϊκά στρώματα πολιτική;
Ούτε στιγμή δεν θα διστάσει να «αριστεροποιηθεί» και να γλείψει εκεί που έφτυνε! Αγνοούμε φυσικά πότε και σε ποιο πολιτικό κλίμα θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, αλλά οι πιθανότητες να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ αυτοδυναμία είναι εξαιρετικά περιορισμένες, για να μην πούμε μηδαμινές.
Τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ επομένως λογικό είναι να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και κάποιοι από αυτούς να προβάρουν από τώρα υπουργικά κοστούμια και για μετά τις εκλογές. Αλλωστε, το πολύ πολύ να χρειαστεί να καθαιρέσουν από αρχηγό τον Φώτη Κουβέλη και κάποιους από τους πιο εκτεθειμένους φανατικούς συνεργάτες της Δεξιάς για να σώσουν τα προσχήματα και να διευκολύνουν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, και να βουλευτούν οι υπόλοιποι.
Κανένας από τη ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να κλάψει τον Κουβέλη, είναι βέβαιο! Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας πρόκειται φυσικά να αρνηθεί να συνεργαστεί με τη ΔΗΜΑΡ, αλλά ακόμη και με ένα ΠΑΣΟΚ που δεν θα έχει τον Βενιζέλο επικεφαλής.
Ισα ίσα που τέτοιοι «κακόφημοι» αλλά δήθεν «αναγκαστικοί» εταίροι θα τον διευκολύνουν να κάνει όσες υποχωρήσεις θέλει, αποδίδοντάς τες στους «εκβιασμούς» που υποτίθεται ότι θα του ασκούν ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Τώρα πλέον ούτε ως σύνθημα κενό περιεχομένου δεν ακούγεται η «κυβέρνηση της Αριστεράς», δεδομένης αφενός της στάσης του ΚΚΕ και αφετέρου και πρωτίστως της θεαματικής στροφής της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ προς πολύ πιο συμβιβαστικές θέσεις.
Μοναδικός λόγος που θα ωθούσε τη ΔΗΜΑΡ σε προσκόλληση στο ΠΑΣΟΚ θα ήταν ενδεχόμενος δημοσκοπικός καταποντισμός της κάτω του ορίου του 3%, οπότε θα ικανοποιούσε πειθήνια κάθε εντολή ή επιθυμία του Ευ. Βενιζέλου. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα, οπότε η ΔΗΜΑΡ λέει συνεχώς «όχι» στο φορτικό πολιτικό κόρτε του ΠΑΣΟΚ.
