Σαν χθές, το 1960 ο διάσημος φωτογράφος, Alberto Korda, «φυλάκισε» με τον
φωτογραφικό φακό του την εικόνα του Che Guevara και έδωσε στο κοινό το
πιο γνωστό πορτραίτο του.
Γυρίζοντας 53 χρόνια πίσω, και πηγαίνοντας στην εκδήλωση για τον ύστατο αποχαιρετισμό των θυμάτων της έκρηξης του La Coubre ο Alberto Korda φωτογραφίζει την ιστορική φωτογραφία του Che η οποία ξεχωρίζει και γράφει τη δική της ιστορία. Αυτό το πορτραίτο του Che έμελλε να γίνει το πιο πολυανατυπωμένο στην ιστορία της φωτογραφίας.
Ωστόσο έμεινε στην αφάνεια για πάνω από επτά χρόνια. Τον Ιούνιο του 1967, ένας Ιταλός εκδότης, ο Giangiacomo Feltrinelli, ζητάει από τον Korda κάποιο καλό πορτρέτο του Che για μελλοντική του έκδοση. Εκείνη την εποχή ο Che μάχεται στο αντάρτικο της Βολιβίας. Θα συλληφθεί και θα εκτελεστεί από τον βολιβιανό στρατό και πράκτορες της CIA τον Οκτώβριο του ίδιου έτους....
Μερικούς μήνες μετά ο Φιντέλ Κάστρο παραδίδει προς έκδοση στον Feltrinelliτο ημερολόγιο του Che από το αντάρτικο της Βολιβίας. Μαζί με αυτό ο Ιταλός εκδότης θα τυπώσει τις πρώτες χιλιάδες αντίγραφα του περίφημου πορτραίτου, που θα γίνει σύμβολο λαϊκής αντίστασης και πάλης και θα ανατυπωθεί σε εκατομμύρια ακόμα.
Ο κουβανός φωτογράφος μάλιστα είχε μιλήσει σε συνεντεύξεις του για την επίμαχη φωτογραφία περιγράφοντας τη στιγμή που έκανε το «κλικ» φυλακίζοντας για πάντα αυτή τη στιγμή: «Απείχα περίπου 18 μέτρα από το βήμα όπου μιλούσε ο Fidel και είχα στο χέρι μία μηχανή με ένα μικρό τηλεφακό όταν είδα τον Che να πλησιάζει την άκρη όπου βρίσκονταν ο Jean-Paul Sartre με την Simone de Beauvoir.(…) Είχε μία αγριωπή έκφραση. “Όταν εμφανίστηκε στην άκρη του τηλεφακού μου των 90 mm, σχεδόν τρόμαξα όταν είδα την οργή στο πρόσωπο του.
“Ήταν ίσως συγκινημένος, ή οργισμένος, δεν ξέρω. Πάτησα αμέσως το κουμπί, σχεδόν αντανακλαστικά. Και «διπλασίασα» αμέσως τη λήψη, αλλά, ως συνήθως η πρώτη ήταν η καλύτερη. “Έμεινε εκεί πολύ λίγο και γι” αυτό τράβηξα μόνο αυτές τις δύο φωτογραφίες. Δεν είναι και ιδιαίτερα καθαρές, επειδή δεν είχα το χρόνο να τις εστιάσω καλά».
Ποιος ήταν όμως ο Korda;
Ο Alberto Díaz Gutiérrez , ή όπως έχει γίνει γνωστός Alberto Korda γεννήθηκε στην Αβάνα, στις 14 Σεπτέμβρη, το 1928 και πέθανε στις 25 Μάη του 2001. Καταξιώθηκε και έμεινε στην ιστορία ως ο επίσημος φωτογράφος της Κουβανικής Επανάστασης, έχοντας φωτογραφήσει πολλές φορές τον Fidel, τον Che και άλλες προσωπικότητες. Ο Alberto Korda αρχικά ασχολήθηκε σαν φωτογράφος μόδας και έφθασε να είναι το πρώτο όνομα στο χώρο, ένα είδος που την εποχή εκείνη στην Κούβα δεν είχε καμιά πέραση, προσχώρησε στην επανάσταση, φωτογραφίζοντας όλα τα γεγονότα της εξέγερσης.
Ο ίδιος λέει: «Κόντευα τα 30, και ζούσα επιπόλαια όταν ένα εξαιρετικό γεγονός άλλαξε τη ζωή μου. Η Κουβανική Επανάσταση. Τότε τράβηξα εκείνη τη φωτογραφία του μικρού κοριτσιού που έσφιγγε ένα κομμάτι ξύλο σαν να ήταν κούκλα. Κατάλαβα ότι άξιζε να αφιερώσω τη δουλειά μου σε μια επανάσταση που είχε στόχο να εξαλείψει αυτές τις ανισότητες». Από τότε αυτός και ο φακός του αφοσιώθηκαν στην επανάσταση.
Έγινε προσωπικός
φωτογράφος του Fidel Castro, ακολουθώντας τον παντού και συνοδεύοντάς τον στα ταξίδια στο εξωτερικό. Είχε, ακόμα, τη δυνατότητα να φωτογραφίζει τον Fidel και τον Che σε προσωπικές στιγμές.
Γυρίζοντας 53 χρόνια πίσω, και πηγαίνοντας στην εκδήλωση για τον ύστατο αποχαιρετισμό των θυμάτων της έκρηξης του La Coubre ο Alberto Korda φωτογραφίζει την ιστορική φωτογραφία του Che η οποία ξεχωρίζει και γράφει τη δική της ιστορία. Αυτό το πορτραίτο του Che έμελλε να γίνει το πιο πολυανατυπωμένο στην ιστορία της φωτογραφίας.
Ωστόσο έμεινε στην αφάνεια για πάνω από επτά χρόνια. Τον Ιούνιο του 1967, ένας Ιταλός εκδότης, ο Giangiacomo Feltrinelli, ζητάει από τον Korda κάποιο καλό πορτρέτο του Che για μελλοντική του έκδοση. Εκείνη την εποχή ο Che μάχεται στο αντάρτικο της Βολιβίας. Θα συλληφθεί και θα εκτελεστεί από τον βολιβιανό στρατό και πράκτορες της CIA τον Οκτώβριο του ίδιου έτους....
Μερικούς μήνες μετά ο Φιντέλ Κάστρο παραδίδει προς έκδοση στον Feltrinelliτο ημερολόγιο του Che από το αντάρτικο της Βολιβίας. Μαζί με αυτό ο Ιταλός εκδότης θα τυπώσει τις πρώτες χιλιάδες αντίγραφα του περίφημου πορτραίτου, που θα γίνει σύμβολο λαϊκής αντίστασης και πάλης και θα ανατυπωθεί σε εκατομμύρια ακόμα.
Ο κουβανός φωτογράφος μάλιστα είχε μιλήσει σε συνεντεύξεις του για την επίμαχη φωτογραφία περιγράφοντας τη στιγμή που έκανε το «κλικ» φυλακίζοντας για πάντα αυτή τη στιγμή: «Απείχα περίπου 18 μέτρα από το βήμα όπου μιλούσε ο Fidel και είχα στο χέρι μία μηχανή με ένα μικρό τηλεφακό όταν είδα τον Che να πλησιάζει την άκρη όπου βρίσκονταν ο Jean-Paul Sartre με την Simone de Beauvoir.(…) Είχε μία αγριωπή έκφραση. “Όταν εμφανίστηκε στην άκρη του τηλεφακού μου των 90 mm, σχεδόν τρόμαξα όταν είδα την οργή στο πρόσωπο του.
“Ήταν ίσως συγκινημένος, ή οργισμένος, δεν ξέρω. Πάτησα αμέσως το κουμπί, σχεδόν αντανακλαστικά. Και «διπλασίασα» αμέσως τη λήψη, αλλά, ως συνήθως η πρώτη ήταν η καλύτερη. “Έμεινε εκεί πολύ λίγο και γι” αυτό τράβηξα μόνο αυτές τις δύο φωτογραφίες. Δεν είναι και ιδιαίτερα καθαρές, επειδή δεν είχα το χρόνο να τις εστιάσω καλά».
Ποιος ήταν όμως ο Korda;
Ο Alberto Díaz Gutiérrez , ή όπως έχει γίνει γνωστός Alberto Korda γεννήθηκε στην Αβάνα, στις 14 Σεπτέμβρη, το 1928 και πέθανε στις 25 Μάη του 2001. Καταξιώθηκε και έμεινε στην ιστορία ως ο επίσημος φωτογράφος της Κουβανικής Επανάστασης, έχοντας φωτογραφήσει πολλές φορές τον Fidel, τον Che και άλλες προσωπικότητες. Ο Alberto Korda αρχικά ασχολήθηκε σαν φωτογράφος μόδας και έφθασε να είναι το πρώτο όνομα στο χώρο, ένα είδος που την εποχή εκείνη στην Κούβα δεν είχε καμιά πέραση, προσχώρησε στην επανάσταση, φωτογραφίζοντας όλα τα γεγονότα της εξέγερσης.
Ο ίδιος λέει: «Κόντευα τα 30, και ζούσα επιπόλαια όταν ένα εξαιρετικό γεγονός άλλαξε τη ζωή μου. Η Κουβανική Επανάσταση. Τότε τράβηξα εκείνη τη φωτογραφία του μικρού κοριτσιού που έσφιγγε ένα κομμάτι ξύλο σαν να ήταν κούκλα. Κατάλαβα ότι άξιζε να αφιερώσω τη δουλειά μου σε μια επανάσταση που είχε στόχο να εξαλείψει αυτές τις ανισότητες». Από τότε αυτός και ο φακός του αφοσιώθηκαν στην επανάσταση.
Έγινε προσωπικός
φωτογράφος του Fidel Castro, ακολουθώντας τον παντού και συνοδεύοντάς τον στα ταξίδια στο εξωτερικό. Είχε, ακόμα, τη δυνατότητα να φωτογραφίζει τον Fidel και τον Che σε προσωπικές στιγμές.