Δεν θα υπάρξει πραγματική έξοδος από την κρίση του ευρώ εάν ο Βορράς δεν προσφέρει δραστική βοήθεια στον Νότο, υπό τη μορφή ενός ευρωπαϊκού Σχεδίου Μάρσαλ, το οποίο θα παρέχει...
ρευστότητα, θα μειώσει τα επιτόκια δανεισμού και θα επιτρέψει στις ελλειμματικές χώρες να οικοδομήσουν μια ανταγωνιστική παραγωγική βάση, με μοχλό τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Αυτό επισήμανε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος μιλώντας στην τριμερή Κοινωνική Σύνοδο Κορυφής εργαζομένων, εργοδοτών και πολιτικής ηγεσίας της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλες, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
«Εάν η Ένωση διέθετε έναν δανειστή έσχατης προσφυγής και εφάρμοζε πολιτικές αποδεκτές από την αγορά, η κρίση θα είχε αντιμετωπιστεί και η εμπιστοσύνη της αγοράς στο ευρώ, το οποίο θα εθεωρείτο ένα πραγματικά κοινό νόμισμα, θα είχε ενισχυθεί», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.
«Αλλά, εξαιτίας των όρων εντολής που έχουν δοθεί στην ΕΚΤ, τα δημόσια χρέη των κρατών-μελών αντιμετωπίζονται το καθένα ξεχωριστά, ως εθνική υπόθεση. Έτσι, από τη στιγμή που ένα κράτος μέλος της Ένωσης έχασε την εμπιστοσύνη των αγορών, η κρίση του ευρώ ήταν αναπόφευκτο επακόλουθο.
Συνεπώς, οι βαθύτερες αιτίες που εντοπίζονται στη μη ανταγωνιστική παραγωγική βάση του Νότου δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μονομιάς με την επιβολή ακραίας και παρατεταμένης λιτότητας, με μεγάλες περικοπές του μοναδιαίου κόστους εργασίας, με ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας και ισοπεδωτικές περικοπές των παροχών κοινωνικής πρόνοιας».
Ο κ. Δασκαλόπουλος σημείωσε επίσης ότι η Ευρώπη χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, αλλά μεταρρυθμίσεις δεν σημαίνει δημοσιονομική λιτότητα. «Οι θεμελιώδεις διαρθρωτικές αλλαγές, κατέληξε, απαιτούν χρόνο και άμεσες επενδύσεις, καθώς και ένα φυσιολογικό οικονομικό περιβάλλον.
Αντίθετα, η λιτότητα -υψηλότεροι φόροι, μειώσεις μισθών και συντάξεων και περικοπές των επενδύσεων στον δημόσιο τομέα- αποδυναμώνει τις δυνατότητες της οικονομίας βραχυπρόθεσμα και, πιθανόν, μακροπρόθεσμα».
