Η
σύζυγος του πρώην καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ ανακοίνωσε ότι
εισέρχεται στην πολιτική και ότι θα επιδιώξει να εξασφαλίσει μία έδρα
στο τοπικό κοινοβούλιο στις εκλογές στην Κάτω Σαξωνία τον επόμενο μήνα
για να δώσει μάχη για τη μισθολογική ισότητα, αλλά επέμεινε ότι δεν έχει
υψηλότερες πολιτικές βλέψεις.Βγαίνοντας από τη σκιά του συζύγου της, ο οποίος διετέλεσε καγκελάριος από το 1998 ως το 2005, η Ντόρις Σρέντερ-Κεπφ δήλωσε στο περιοδικό Der Spiegel ότι θέλει επίσης να βελτιώσει τη διαδικασία ενσωμάτωσης των μεταναστών στο συγκεκριμένο κρατίδιο, γενέτειρά της.
«Ένας καγκελάριος στην οικογένεια είναι αρκετός», είπε η 49χρονη σε συνέντευξή της που δημοσιεύεται σήμερα ερωτηθείσα αν ήταν πρότυπό της η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, σύζυγος του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον.
«Δεν ξέρω τι θα πει να είσαι καγκελάριος», είπε η Σρέντερ-Κεπφ, η οποία υπήρξε δημοσιογράφος πριν παντρευτεί τον Σρέντερ το 1997.
«Από βιολογικής πλευράς δεν θα μπορούσα να το κάνω. Πρέπει να είσαι πιο ανθεκτικός από μένα. Αυτές οι μαραθώνιες, ολονύχτιες συναντήσεις, το να μην κοιμάσαι ποτέ αρκετά, τα ταξίδια σε τόσες διαφορετικές χρονικές ζώνες. Απλά δεν είμαι φτιαγμένη γι αυτό».
Η Σρέντερ-Κεπφ, μία γυναίκα που μέχρι σήμερα μεγάλωνε τα παιδιά της, θα είναι υποψήφια με τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες (SPD) στις εκλογές της 20ης Ιανουαρίου στην Κάτω Σαξωνία.
Η
ίδια είπε ότι ο υποψήφιος για πρωθυπουργός του κρατιδίου με το SPD,
δήμαρχος του Ανόβερου, Στέφαν Βέιλ, της ζήτησε να διεκδικήσει μία θέση
στο κοινοβούλιο της Κάτω Σαξωνίας και ότι ο 68χρονος σύζυγός της θα
αναλάβει τώρα περισσότερα καθήκοντα ως γονέας.Η Σρέντερ-Κεπφ είπε ότι θέλει να δώσει μάχη για μεγαλύτερη ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. «Δεν μπορεί να υπάρχει πλέον μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Είναι παράλογο που υπάρχει διαφορά 25% (στους μισθούς)...».
Η Σρέντερ-Κεπφ, η οποία εργάστηκε για την εφημερίδα Bild και για το περιοδικό Focus προτού γίνει η τέταρτη σύζυγος του Σρέντερ, επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι συμβούλευσε τον σύζυγό της να μικρύνει τον τίτλο του προγράμματός του οικονομικής μεταρρύθμισης και να το κάνει «Ατζέντα 2010» - μία σειρά μέτρων που θεωρείται ότι ενίσχυσαν τη γερμανική ανταγωνιστικότητα από το 2003.
