Μια γενιά «τραυματισμένη» ψυχικά για όλη της τη ζωή από την οικονομική κρίση ή μια «στρατιά» παιδιών που θα αποδειχθεί πιο σθεναρή μέσα από τις δυσκολίες;
Με το κακό και το καλό σενάριο να «αντιμάχονται» στις συζητήσεις των ειδικών με αφορμή την αλματώδη αύξηση της αυτοκτονίας στη χώρα μας, παιδοψυχολόγοι, ψυχίατροι και παιδίατροι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης στα παιδιά των ανέργων και των οικογενειών με σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Η παιδική κατάθλιψη αυξήθηκε δραματικά την τελευταία διετία και οι μαθητές παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο, λόγω… κρίσης, δείχνουν τα στοιχεία των ειδικών.
Σε πρώτο στάδιο, παιδίατροι των δημόσιων νοσοκομείων διαπίστωσαν ότι οι νοσηλείες των παιδιών έχουν αυξηθεί την τελευταία διετία κατά 12%. Τα περισσότερα παιδιά προσέρχονται στα παιδιατρικά τμήματα των Νοσοκομείων με συμπτώματα, όπως έντονες κεφαλαλγίες, κοιλιακά άλγη και πόνους στα άκρα.
Όπως επισημάνθηκε και στο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο, από τις εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται τα παιδιά προκύπτει ότι οι πόνοι δεν οφείλονται πάντα σε κάποιο νόσημα, αλλά σε ψυχογενείς παράγοντες, όπως η κατάθλιψη. Η εικόνα του πατέρα που επιστρέφει στο σπίτι και ανακοινώνει ότι έχασε τη δουλειά του και ξαφνικά η οικονομική ευμάρεια της οικογένειας αποτελεί παρελθόν φαίνεται ότι «τραυματίζει» τις παιδικές ψυχές.
Σαφώς οι γονείς προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην «περάσουν» το άγχος και τις έγνοιες τους στα παιδιά τους, αλλά ενίοτε το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό από τα νεαρά μέλη της οικογένειας, τα οποία αρχίζουν να νιώθουν ενοχές.
«Οι γονείς που παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης σε συνδυασμό με τις οικονομικές δυσκολίες, και είναι πολλοί στις μέρες μας, γίνονται εσωστρεφής για να μην δηλώσουν το πρόβλημα στα παιδιά τους. Συνήθως, έχουν άγχος, νευρικότητα, κακή επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη. Αρχίζουν οι καυγάδες ανάμεσα στο ζευγάρι, δημιουργείται μια… οικογενειακή μιζέρια και πολλά παιδιά ενοχοποιούν τον εαυτό τους για το πρόβλημα καταλήγοντας καταθλιπτικά» εξηγεί στο newpost.gr ο Ψυχολόγος και Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου, Ευστράτιος Παπάνης.
Τα παιδιά και οι έφηβοι σωματοποιούν τις καταθλιπτικές τάσεις. Παρουσιάζουν έντονο και απροσδιόριστο άγχος, νεύρα, επιθετικότητα, πονοκεφάλους, διάρροια, πόνους στο σώμα.
Οι μαθητές που έχουν «τραυματιστεί» από την οικονομική δυσχέρεια της οικογένειας τους είναι πιο εσωστρεφή, δεν έχουν όρεξη για φαγητό, η επίδοση τους στο σχολείο πέφτει κατακόρυφα και ακόμη και οι ζωγραφιές τους είναι μελαγχολικές.
Ωστόσο, είναι δύσκολο, σύμφωνα με τον κ. Παπάνη, να γίνει αντιληπτή η παιδική κατάθλιψη από τους γονείς.
Στην εφηβεία, δε, είναι ακόμα δυσκολότερο να το διαπιστώσουν οι γονείς καθώς τα περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα αποδίδονται στην «δύσκολη εφηβεία».
«Είναι πιθανό η σημερινή οικονομική κρίση να σημαδέψει κάποιες γενιές στο μέλλον. Σκεφτείτε ότι οι σεισμοί του ’54 στο Ιόνιο επηρέασαν τόσο τους κατοίκους ηλικίας 10-20 τότε, που ακόμη ορισμένοι από αυτούς παρουσιάζουν σήμερα ψυχικά τραύματα σχετικά με το σεισμό ακόμα και συμπτώματα κατάθλιψης. Πόσο μάλλον όλα αυτά που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία» επισημαίνει στο newpost.gr ο Ψυχίατρος και πρόεδρος της ΜΚΟ Κλίμακα, Κυριάκος Κατσαδώρος.
Δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δυσάρεστο φαινόμενο, το οποίο σχετίζεται άμεσα με την οικονομική δυσπραγία που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά.
Η αύξηση των αυτοκτονιών που σχετίζονται και με τα οικονομικά προβλήματα έχει συμβάλλει στο να παρατηρούνται πολλές αυξητικές περιπτώσεις παιδιών, ηλικίας 11-17, που παρουσιάζουν επίσης συμπτώματα κατάθλιψης, προσθέτει.
Η επιστημονική κοινότητα χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου σε κοινωνικούς φορείς και στην ίδια την Πολιτεία καθώς η αυτοκτονία στη χώρα μας αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΜΚΟ Κλίμακα, που διατηρεί ειδική τηλεφωνική γραμμή πρόληψης της αυτοκτονίας, οι αυτοκτονίες στη χώρα μας αυξάνονται περίπου κατά 25% τον χρόνο την τελευταία τριετία! Ενδεικτικά, σχεδόν 3 αυτοκτονίες την ημέρα καταγράφουν οι ψυχίατροι της Κλίμακα με τις «υψηλές ομάδες κινδύνου», άνδρες 45- 65, διαζευγμένοι και άνεργοι να πρωταγωνιστούν στα αυτοκτονικά επεισόδια.
«Τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι επισήμως η ΕΛΣΤΑΤ δεν έχει παραχωρήσει τα στατιστικά στοιχεία των αυτοκτονιών στην Ελλάδα από την περίοδο του Μνημονίου, που αναμένεται να είναι μεγαλύτερα από τις δικές μας εκτιμήσεις. Για αυτό, πρέπει να υπάρξει εθνικό σχέδιο πρόληψης» υποστηρίζει ο κ. Κατσαδώρος.
Την ώρα που τα ψυχικά νοσήματα έχουν περάσει μέσα στην ελληνική οικογένεια, ο γονιός, ο δάσκαλος, ο παιδίατρος πρέπει να εφιστούν την προσοχή τους στα σημάδια της παιδικής κατάθλιψης.
«Η ελληνική οικογένεια έχει χάσει την επικοινωνία. Η γενιά της ευδαιμονίας, οι σημερινοί δηλαδή γονείς που είχαν υιοθετήσει ένα αστό lifestyle και ξαφνικά χάνουν τα πάντα, κλείνονται στον εαυτό τους. Σημασία έχει η ελληνική οικογένεια να μην βυθιστεί στην οικογενειακή μιζέρια, αλλά να μάθει να επικοινωνεί και πάλι και κυρίως με τα μικρότερα μέλη της» καταλήγει ο κ. Παπάνης.
Αναστασία Γαλάνη
