Πριν καλά – καλά στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του νέου μνημονίου άρχισε η συζήτηση για την ανάγκη κατάρτισης ενός νέου ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος, με περισσότερο αυστηρό χαρακτήρα, εναρμονισμένο στο πνεύμα των καιρών.
Η απαίτηση προβάλλει κυρίως εξαιτίας της απομείωσης της περιουσίας των Ταμείων, η οποία θα επέλθει μετά το εθελοντικό «κούρεμα» του 50% στα ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις μειωμένες εισφορές, λόγω της κρίσης, αλλά και τις μειωμένες «ενέσεις» μέσω των προϋπολογισμών των επόμενων ετών, καθιστά το σχεδιασμό ενός νέου ασφαλιστικού σχεδόν αδήριτη ανάγκη. Παράλληλα, προωθείται περικοπή του υφιστάμενου συνταξιοδοτικού, για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, καλές επικουρικές και ειδικές παροχές, ετοιμάζονται να μπουν δια παντός στο «ντουλάπι». Η άποψη της τρόικας είναι ότι εκεί θα έπρεπε να είχαν μπει προ πολλού, ωστόσο, έστω και τώρα, θα μπορούσε να γίνει κάποια αρχή.
Το γενικό συμπέρασμα, που προκύπτει από τις πρώτες συζητήσεις, είναι το σκληρό ασφαλιστικό, το οποίο ψηφίσθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων πριν από περίπου 1,5 χρόνο, σε λίγο καιρό θα φαντάζει ως μια μακρινή, ευχάριστη, ανάμνηση.
Ετοιμάζονται πολύ πιο σκληρές προσαρμογές, οι οποίες σε καμία περίπτωση δε θα παραπέμπουν σε οτιδήποτε ίσχυε στο χώρο έως και μόλις πριν από δύο χρόνια. Οι πρώτες ενδείξεις για το τι επίκειται υπολογίζεται ότι θα φανούν πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους.
.jpg)
