Την 25η Μαΐου του 2011, μεγάλα κομμάτια της
κοινωνίας του Βόλου, όπως και η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού,
ξεκινήσαμε αυθόρμητα να συγκεντρωνόμαστε στη παραλία του Βόλου και σε
όλα τα κεντρικά σημεία της Ελλάδας, απαιτώντας μία άλλη Ελλάδα, μία
άλλη κοινωνία. Μέσω αυτής της κίνησης δημιουργήθηκε το αμεσοδημοκρατικό
κίνημα των «Αγανακτισμένων Πολιτών» στο Βόλο, όπως και σε κάθε πόλη
της Ελλάδας.
Στηριζόμενοι πάνω στη μαζική παλλαϊκή αντίδραση προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα, στην ενότητα και στην αλληλεγγύη, κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, διεξήχθησαν... πολλές λαϊκές συνελεύσεις και δράσεις, όπως, η παρέμβαση σε εκδήλωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο «Αχίλλειον», η παρέμβαση στο Νοσοκομείο για το «χαράτσι» των 5€ της εισόδου, η συμμετοχή στη διαδήλωση της 10ης Σεπτεμβρίου στη Δ.Ε.Θ., οι μεγαλειώδης ενωτικές απεργιακές συγκεντρώσεις, οι οποίες συνδυάστηκαν με πορείες στο κέντρο της πόλης, στις 15 και 28 Ιουνίου και η πρώτη με συμβολική κατάληψη του Δημαρχείου και φυσικά, η κορυφαία στιγμή, η συμμετοχή μας στη διαδήλωση έξω από το Κοινοβούλιο, της 29ης Ιουνίου, την ημέρα ψήφισης του «Μεσοπρόθεσμου».
Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του ήταν ότι κατάφερε να φέρει κοντά πολλά διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας μας ώστε να συνδιαλεχθούνε για πρώτη φορά μαζί και ενωμένοι να προσπαθήσουμε να βρούμε λύση στα προβλήματά μας. Αυτή η κίνηση ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για όλους και μέσω αυτής πολλοί άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για τα κοινά και να συμμετέχουν ως ενεργοί πολίτες, αφήνοντας πίσω την αδράνεια και την αδιαφορία τους.
Η υπέρμετρη καταστολή και ο εκφοβισμός της κυβέρνησης σε κάθε μορφή διαδήλωσης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις διαδηλώσεις στη Βουλή στις 15, στις 28 και στις 29 Ιουνίου, η ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου», αλλά και η πτώση της μαζικότητας και της διάρκειας εν μέσω του καλοκαιριού, σε μία περίοδο που τα αστικά κέντρα αδειάζουν, δημιούργησαν μία εντύπωση «ήττας» του κινήματος με αποτέλεσμα να μην επέλθει η ανάκαμψή του. Γι’ αυτό, η συνέλευση της 9ης Οκτωβρίου 2011, είναι η τελευταία επίσημη στη πόλη του Βόλου και έτσι ανακοινώνεται η λήξη των συνελεύσεων-συγκεντρώσεων-δράσεων. Ως Αγανακτισμένοι, διαδηλώσαμε ειρηνικά ζητώντας τα αυτονόητα. Να μη παίρνονται αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Να μας σεβαστούν και να καταλάβουν ότι θέλουμε να ελέγχουμε εμείς τις ζωές μας και όχι να τις ελέγχουν αυτοί.
Η ασέβεια και η καταστολή του κράτους δε θα μας σταματήσει να αγωνιζόμαστε για το μέλλον μας. «Οι πολίτες δε πρέπει να φοβούνται τις κυβερνήσεις τους. Οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους πολίτες τους»! Η απέχθεια σε αυτό το σύστημα εκφράστηκε πολύ έντονα τους τελευταίους μήνες και σίγουρα έρχονται μεγαλύτεροι και μαζικότεροι αγώνες στο μέλλον. Θα είμαστε όλοι εκεί, συνεχίζοντας να συμμετέχουμε στους κοινωνικούς αγώνες και καλούμε όλους τους πολίτες ατομικά ή συλλογικά στην καθημερινότητά τους να συνεχίσουν να λειτουργούν ως ενεργοί και συνειδητοποιημένοι πολίτες, για μία καλύτερη κοινωνία, για ένα καλύτερο αύριο!
Αγανακτισμένοι Πολίτες Βόλου
Στηριζόμενοι πάνω στη μαζική παλλαϊκή αντίδραση προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα, στην ενότητα και στην αλληλεγγύη, κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, διεξήχθησαν... πολλές λαϊκές συνελεύσεις και δράσεις, όπως, η παρέμβαση σε εκδήλωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο «Αχίλλειον», η παρέμβαση στο Νοσοκομείο για το «χαράτσι» των 5€ της εισόδου, η συμμετοχή στη διαδήλωση της 10ης Σεπτεμβρίου στη Δ.Ε.Θ., οι μεγαλειώδης ενωτικές απεργιακές συγκεντρώσεις, οι οποίες συνδυάστηκαν με πορείες στο κέντρο της πόλης, στις 15 και 28 Ιουνίου και η πρώτη με συμβολική κατάληψη του Δημαρχείου και φυσικά, η κορυφαία στιγμή, η συμμετοχή μας στη διαδήλωση έξω από το Κοινοβούλιο, της 29ης Ιουνίου, την ημέρα ψήφισης του «Μεσοπρόθεσμου».
Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του ήταν ότι κατάφερε να φέρει κοντά πολλά διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας μας ώστε να συνδιαλεχθούνε για πρώτη φορά μαζί και ενωμένοι να προσπαθήσουμε να βρούμε λύση στα προβλήματά μας. Αυτή η κίνηση ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για όλους και μέσω αυτής πολλοί άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για τα κοινά και να συμμετέχουν ως ενεργοί πολίτες, αφήνοντας πίσω την αδράνεια και την αδιαφορία τους.
Η υπέρμετρη καταστολή και ο εκφοβισμός της κυβέρνησης σε κάθε μορφή διαδήλωσης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις διαδηλώσεις στη Βουλή στις 15, στις 28 και στις 29 Ιουνίου, η ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου», αλλά και η πτώση της μαζικότητας και της διάρκειας εν μέσω του καλοκαιριού, σε μία περίοδο που τα αστικά κέντρα αδειάζουν, δημιούργησαν μία εντύπωση «ήττας» του κινήματος με αποτέλεσμα να μην επέλθει η ανάκαμψή του. Γι’ αυτό, η συνέλευση της 9ης Οκτωβρίου 2011, είναι η τελευταία επίσημη στη πόλη του Βόλου και έτσι ανακοινώνεται η λήξη των συνελεύσεων-συγκεντρώσεων-δράσεων. Ως Αγανακτισμένοι, διαδηλώσαμε ειρηνικά ζητώντας τα αυτονόητα. Να μη παίρνονται αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Να μας σεβαστούν και να καταλάβουν ότι θέλουμε να ελέγχουμε εμείς τις ζωές μας και όχι να τις ελέγχουν αυτοί.
Η ασέβεια και η καταστολή του κράτους δε θα μας σταματήσει να αγωνιζόμαστε για το μέλλον μας. «Οι πολίτες δε πρέπει να φοβούνται τις κυβερνήσεις τους. Οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους πολίτες τους»! Η απέχθεια σε αυτό το σύστημα εκφράστηκε πολύ έντονα τους τελευταίους μήνες και σίγουρα έρχονται μεγαλύτεροι και μαζικότεροι αγώνες στο μέλλον. Θα είμαστε όλοι εκεί, συνεχίζοντας να συμμετέχουμε στους κοινωνικούς αγώνες και καλούμε όλους τους πολίτες ατομικά ή συλλογικά στην καθημερινότητά τους να συνεχίσουν να λειτουργούν ως ενεργοί και συνειδητοποιημένοι πολίτες, για μία καλύτερη κοινωνία, για ένα καλύτερο αύριο!
Αγανακτισμένοι Πολίτες Βόλου