«Δραματικές θα είναι οι συνέπειες και για τους εργαζόμενους σε αυτές τις τράπεζες που θα βρεθούν αντιμέτωποι με απολύσεις και νέα επίθεση στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς. Η συγκεκριμένη εξέλιξη προμηνύει και άλλες συγχωνεύσεις στον τραπεζικό τομέα. Γι’ αυτό χρειάζεται κοινό μέτωπο των εργαζομένων στις τράπεζες και στις δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Με όποιο τρόπο και διαδικασία και αν γίνει η συγχώνευση - ισχυροποίηση των μονοπωλίων στον τραπεζικό τομέα, με τη συμμετοχή του κράτους, ελληνικού ή ξένου κεφαλαίου, το αποτέλεσμα για το λαό δεν αλλάζει. Η ηγετική θέση του ομίλου του Κατάρ στο νέο τραπεζικό σχήμα αναδεικνύει τη διαπλοκή συμφερόντων ελληνικού και ξένου κεφαλαίου και την απατηλή προπαγάνδα που προβάλει τις συγχωνεύσεις σαν ασπίδα αποτροπής του «αφελληνισμού» του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.
Η ισχυροποίηση των μονοπωλίων δεν αποτελεί απάντηση στην κρίση και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, οξύνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα τμήματα του κεφαλαίου, τις αντιφάσεις του συστήματος και προετοιμάζει νέα πιο βαθιά κρίση.
Αυτή η αντικειμενική διαδικασία καταδεικνύει πόσο ώριμη και επιτακτική ανάγκη είναι να αλλάξουν ιδιοκτήτη όλα τα μονοπώλια, να περάσουν από τα χέρια της πλουτοκρατίας στα χέρια του λαού και της κοινωνίας, να λειτουργήσουν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, για να απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και της κοινωνίας προς όφελος του λαού.
Να υπάρξει μόνο μια κεντρική τράπεζα και ορισμένοι εξειδικευμένοι κρατικοί πιστωτικοί οργανισμοί.
Η πάλη της λαϊκής οικογένειας να γλιτώσει από τον βραχνά των χρεών, των εργαζομένων στις τράπεζες να υπερασπιστούν τα εργασιακά - μισθολογικά δικαιώματά τους, ταυτίζεται με την πάλη για ριζικές αλλαγές στην εξουσία και πρέπει να συναντηθεί σε λαϊκό μέτωπο αντεπίθεσης και ανατροπής για τη λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από την ΕΕ. Αυτός είναι ο δρόμος για να μην πληρώνει άλλο ο λαός την κρίση, το χρέος, συνολικά την καπιταλιστική βαρβαρότητα.»